Film: Two Lovers
'Two Lovers', dat is er eentje te veel. Het is ook de titel van een donker liefdesdrama waarin Joaquin Phoenix verscheurd wordt tussen de rustige vastigheid van Vinessa Shaw en een prachtig getroebleerde Gwyneth Paltrow, die hem meesleurt van de hemel naar de hel en weer terug.
Het was de laatste film van Phoenix voor hij het acteren eind 2008 zogezegd inruilde voor een carrière in de hiphop. Achteraf bleek zijn muzikale droom niks meer dan het onderwerp van een mockumentary met schoonbroer Casey Affleck: hij staat momenteel als vanouds te schitteren in P.T. Andersons 'The Master'. Ook schrijver en regisseur James Gray, naast 'Two Lovers' verantwoordelijk voor grauwe misdaadfilms als 'Little Odessa' en 'The Yards', keert terug: dit najaar zou het periodedrama 'Lowlife', opnieuw met Phoenix en met Marion Cotillard, bij ons in de zalen moeten komen. En Paltrow? Die zit thuis teksten te schrijven voor de nieuwe Coldplay.
James Gray «Gwyneth laat weten dat de jongens in de studio zitten, en dat de nieuwe een stuk beter wordt dan die stinker van een 'Mylo Xyloto'.»
- Dat lijkt ons niet meer dan fair. Maar vertel eens iets over uw nieuwe film.
Gray «'Lowlife' gaat net als 'Little Odessa' destijds over misdaad en immigranten in New York City, maar de film speelt zich af in de jaren dertig van de vorige eeuw. Het is ook een heel ander verhaal: Marion Cotillard speelt een Poolse vrouw die bij haar aankomst in Amerika willens nillens in de onderwereld terechtkomt, terwijl haar zuster vastzit op Ellis Island: daar moesten in die tijd de kandidaat-migranten naartoe, tot beslist werd of ze het land in mochten - de jonge Vito Corleone passeert er ook in 'The Godfather: Part II'.»
- U keert dus min of meer terug naar de misdaad. Dat maakt van 'Two Lovers' uw enige film tot dusver waarin er geen gangsters te bekennen zijn.
Gray «Authentieke emotie: dat moest het kloppende hart van 'Two Lovers' worden. Het moest een pakkende, eerlijke en eenvoudige prent worden - emotioneel, maar op geen enkel moment sentimenteel. Klinkt allemaal voor de hand liggend, maar dat is het níét: in de Amerikaanse cinema wordt de liefde bijna altijd gebruikt als brandstof voor grappenmakerij.»
Het is trouwens Gwyneth die verantwoordelijk is voor 'Two Lovers': zij had me uitgedaagd een verhaal te schrijven waar geen geweren in voorkwamen.»
- Zonder geweren ben je niet minder schadelijk: 'Two Lovers' is erg mooi, maar bij momenten ook een erg ongemakkelijke zit. Op het einde weet je niet zeker of je nu moet huilen of niet.
Gray «Dan ben ik in mijn opzet geslaagd. We zijn allemaal verliefd geweest, we weten hoe erg het kan zijn, maar het feit dat de hoofdpersonages dertigers zijn, geeft hun lijdensweg een extra portie urgentie - het is erop of eronder, en dat moet je als kijker ook voelen.»
- Joaquin Phoenix is briljant als de manisch-depressieve Leonard, maar toen hij tijdens een promo-interview bij David Letterman aankondigde dat hij stopte met acteren, sprak niemand nog over jouw film. Frustrerend?
Gray «Ik was er niet blij mee. En ik ben het niet eens met Joaquin als hij zegt dat de hele ervaring hem geholpen heeft om een betere acteur te worden. Hij is natuurlijk geweldig in 'The Master', maar voor mij was hij altijd al zo goed. Er is geen enkele hedendaagse Amerikaanse acteur die een innerlijk conflict kan verbeelden als hij, zonder een woord te zeggen.»
Hij doet me denken aan de jonge Montgomery Clift: die kon ook niet rappen (lacht).»
Trailer:
