Fionn Regan - The Shadow Of An Empire
Als je de indrukwekkende vaderlandse muziekoogst van de voorbije weken bekijkt, zou je haast vergeten dat er ook nog gerockt wordt búíten Aalst, Peutie, Zwevezele en Genoelselderen. Een plaat die even verloren dreigde te gaan in de blitzkrieg van Belgische bands is 'The Shadow of an Empire', de tweede van een balladeer uit Dublin die luistert naar de naam Fionn Regan.
We zullen Regan gemakshalve een folkzanger noemen, dan weet u in welke hoek van de megastore u straks moet gaan zoeken.
undefined
Af en toe hoor je hoe zwaar Bob Dylan hem beïnvloed heeft: 'Protection Racket' is behoorlijk besmet door 'Highway 61 Revisited', en de langgerekte frasering aan het eind van de strofes in 'Catacombs' heeft-ie ook van De Neus.
undefined
Maar deze jongen zingt mooier en warmer - oké, niet moeilijk - en hij ramt zijn liedjes meer als rockabilly uit zijn gitaar. Zoals Johnny Cash dat deed in de tijd dat hij weleens een pilletje slikte om wakker te blijven, of Ryan Adams als hij nog nukkiger is dan normaal ('House Detective').
En zo strak als 'Genocide Matinee' heeft Franz Ferdinand niet meer geklonken sinds ze zelf een hit hadden met het woord matinee in de titel. Ingetogen en op zijn schoonst bouwt hij dan weer breekbare bruggetjes tussen Ron Sexsmith en Neil Young, zoals in de titeltrack en 'Lord Help My Poor Soul' (die gitaarsolo!).
Nu, deze liedjessmid alleen vergelijken met andere rootsartiesten zou hem oneer aandoen: met een gevoelige popsong als 'Violent Demeanour' en de door een heerlijke harmonica gestuwde ballade 'Little Nancy' pakt hij net zo goed de liefhebbers van Snow Patrol en soundtracks van hippe ziekenhuisseries in.
undefined
Op dit prijzenswaardige plaatje toont hij zich zo veelzijdig, talentrijk, aanstekelijk en vol van zelfvertrouwen, dat het ons niet zou verbazen als hij eigenlijk uit Deurne-Zuid, Dilbeek of Oostende kwam. Zoek hem op!
