Fraude op Immoweb

Eén en hetzelfde appartement, te huur aangeboden in twintig steden in België: zou het kunnen dat hier een oplichter aan het werk is?

U zoekt een ruim en comfortabel appartement, zegt u? Op loopafstand van het centrum van de stad. En als het enigszins kan: ook voor een schappelijke prijs. Prima, dan hebben wij zéker iets voor u, keuze genoeg: één en hetzelfde appartement staat tegenwoordig te huur in twintig Belgische steden. U vindt het op Immoweb.be, de grootste vastgoedsite van het land - waar de oplichters niet meer tegen te houden zijn.

Het begint op een regenachtige herfstmiddag, als een moeder zich met haar dochter naar een appartement aan de Rooigemlaan in Gent begeeft. Eén dag eerder heeft de dochter het gevonden op Immoweb.be: een flat met twee slaapkamers, een marmeren badkamer met bad én douche, een aparte toiletruimte en drie vertrekken met alle modern comfort - van airco tot flatscreen - voor de luttele som van 450 euro per maand. En dat zo dicht bij het centrum van Gent, aan de stadsring! Het leek te mooi om waar te zijn. Daarom had ze ook maar meteen gemaild met de verhuurder van het pand, een zekere John Michael. Tenminste, dat leidde ze af uit zijn mailadres. Zelf ondertekende de man zijn mails niet. En hij liet er ook geen telefoonnummer of andere coördinaten op achter. Maar hij antwoordde wel bijzonder snel - in steenkolenengels.

undefined

Hij was onlangs voor zijn werk naar Liverpool verhuisd, schreef hij, en hij had besloten zijn appartement in Gent te verhuren voor de tijd dat hij in het buitenland zou verblijven, maximaal negen jaar. 'This is the period that I have a contract here, but I can rent it for a shorter period as well. I own the ground and is exactly as in the photos.' Hij deed niet moeilijk: in de prijs van 450 euro was alles (water, internet, kabelaansluiting) inbegrepen, en de huurtermijn was overeen te komen: die kon variëren van 2 maanden tot 9 jaar.

Enige probleempje: hij was de enige die over de sleutels van het appartement beschikte, en hij woonde dus in Engeland. Maar goed, daar zou wel een oplossing voor te bedenken zijn. Als de jongedame nog altijd geïnteresseerd was, moest ze maar snel iets laten weten. Hij stuurde alvast nog een grondplan en een stuk of wat foto's van het appartement op.

undefined

Met die foto's is bij nader inzien het één en ander aan de hand, stelt de moeder 's anderendaags aan de Rooigemlaan de visu vast. Zonder sleutel kan ze het gebouw uiteraard niet binnen, maar ook aan de buitenkant merkt ze iets vreemds. Op de foto van de tweede slaapkamer was duidelijk een ijzeren hekwerk voor het raam te zien, maar in werkelijkheid is er nergens een ijzeren hek te bekennen, niet aan de voorkant en ook niet aan de achterkant van het appartementsblok. Ook de omgeving van het blok, waarin kennelijk nogal wat leegstand is, spoort niet met het glamoureuze beeld dat de plaatjes op het internet opriepen: kan zo'n verweerde plek zo'n oase van luxe herbergen?

Fraude op Immoweb: de oplichters rukken op

Moeder en dochter gaan hardop twijfelen, ook omdat ze in het holst van de nacht nog een mail van de man hebben gekregen met de betalingsvoorwaarden. Die zijn op zijn minst merkwaardig te noemen. De man wil hen van tevoren 900 euro op een rekening van koerierbedrijf TNT laten storten - 450 euro waarborg en 450 euro voor de eerste maand huur. Daarna zal hij 'binnen drie dagen' de sleutel en het contract overmaken. 'Als u beslist het appartement te nemen, dan geeft u TNT de toestemming om het geld aan mij over te maken. Indien niet, stuurt u sleutels en contract terug, en vraagt u TNT het geld terug aan u te storten.'

Het wantrouwen van moeder en dochter is gewekt. Geld storten op de rekening van een bedrijf dat elk bedrag in géén tijd naar de andere kant van de wereld kan sturen, is dat niet tricky? En hoe zit dat nu precies met dat ijzeren hek? En: wie betaalt er in hemelsnaam voor een appartement dat hij nog niet vanbinnen gezien heeft?

***

'We doen zoveel we kunnen,' zegt Peter Grypdonck, directeur van Immoweb, die in de voorbije maand twee gevallen van oplichting registreerde. 'Als we klachten binnenkrijgen, reageren we onmiddellijk. We blokkeren zoekertjes als ze betaald blijken te zijn met gestolen kredietkaarten. En we hebben op onze site tips geplaatst om klanten te wapenen tegen fraude. Maar elk zoekertje controleren, dat doen we niet. Dat doet geen enkele zoekertjessite in België. Wij hebben 175.000 bezoekers per dag: een enorm platform, ook voor mensen met slechte bedoelingen. Ik noem het: de keerzijde van ons succes.'

undefined

Hoe groot die keerzijde is, komen we te weten als we op de site van Immoweb de zoekopdracht naar een appartement voor 450 euro per maand uitbreiden naar het hele land. Plotseling blijkt hetzélfde fictieve appartement, met dezélfde foto's, niet alleen te huur in Gent maar ook in Elsene, Leuven, Luik, Vilvoorde, Nijvel, Waver, Halle, Antwerpen, Bergen, Hasselt, Charleroi, Mechelen, Schilde, Sint-Truiden, Brugge, Oostende, Aalst en Dinant. En nog sterker: onderzoek wijst uit dat De Standaard al een maand geleden berichtte over een prachtappartement dat voor amper 450 euro per maand te huur stond in het centrum van Gent. Poco pech: het adres van het pand was toentertijd Rozier 9, beter bekend als de Boekentoren - de universiteitsbibliotheek van Gent, een plek met weinig woongelegenheid. Ook toen stonden de foto's van John Michael al op Immoweb. En nu dus nog altijd. Directeur Grypdonck zucht: 'We hebben geen fotofilter die foto's van verdachte zoekertjes weert.'

U leest het volledige artikel in Humo 3662 van 09-11-2010