Frederik Delaplace wordt de nieuwe VRT-CEO: dit zijn de uitdagingen waarmee hij geconfronteerd wordt

Frederik Delaplace maakte carrière als journalist bij De Tijd, in 2006 werd hij hoofdredacteur, en een jaar later was hij redactiedirecteur bij Mediafin. Samen met hoofdredactrice Isabel Albers moderniseerde hij de krant. Sinds vorig jaar is hij CEO van Mediafin, maar nu maakt hij dus de overstap naar de openbare omroep.

De uitdagingen zijn immens: een besparingsronde in goede banen leiden, de relatie met de politiek normaliseren en vooral de hoge verwachtingen van het personeel inlossen. De nieuwe VRT-CEO komt meteen in woelig vaarwater terecht.

Besparingen

Paul Lembrechts, de vorige VRT-baas, werd eind januari ontslagen na een etterend conflict aan de top. Een paar maanden eerder vroeg Lembrechts aan de raad van bestuur van de VRT om Peter Claes, zijn directeur media en productie, te ontslaan. De twee verschilden fundamenteel van mening over hoe onderhandeld moest worden met de Vlaamse regering over een nieuwe beheersovereenkomst, die de grote lijnen voor de volgende jaren vastlegt.

Lembrechts weigerde daarbij over nieuwe besparingen na te denken, Claes vond dat daar tenminste eens over gepraat kon worden. Na weken van ruzie en moddercampagnes moesten ze beiden finaal baan ruimen. Oudgediende Leo Hellemans kwam depanneren als interim-CEO, maar de VRT bleef onthoofd achter.

De spanningen lijken intussen weggeëbd, maar die besparingsoperatie ligt nog steeds op de plank. De openbare omroep moet het de komende vijf jaar met twaalf miljoen minder doen. Na jaren van bezuinigingen nog verder snoeien zonder in het aanbod te knippen wordt een heel zware oefening.

Politieke druk op de ketel

Tegelijk zit er politiek behoorlijk wat druk op de ketel. De Vlaamse regering gaf in haar regeerverklaring de VRT een uitgebreid to-dolijstje mee. De openbare omroep moet uit het vaarwater van de commerciële mediabedrijven blijven, evolueren naar een slanke organisatie en de Vlaamse identiteit versterken. Niet iedereen binnen de VRT is daar even gelukkig mee. En de onderhandelingen over de beheersovereenkomst staan nu echt voor de deur. De meerderheid legt momenteel de laatste hand aan een basistekst in het parlement.

Aan de andere kant houdt het personeel zijn hart vast voor mogelijke politieke inmenging, zeker na de geschrapte nazigrap in het satirisch programma ‘De ideale wereld’. Vanuit de raad van bestuur deed Vlaams Belanger Jan Huijbrechts zijn beklag daarover, waarna voorzitter Luc Van den Brande daar ook op inging. Vooral dat laatste deed enkele alarmbellen afgaan. In principe houdt de politiek benoemde raad van bestuur zich enkel bezig met strategische keuzes, niet met de concrete inhoud van programma’s.

Hooggespannen verwachtingen

Delaplace zal hoe dan ook Van den Brande op zijn weg tegenkomen. De CD&V’er, die al sinds 2010 op zijn stoel zit, bekleedt een machtige positie binnen de VRT. De voorbije jaren overvleugelde hij bij momenten de CEO, onder meer omdat Lembrechts nooit een duidelijke rolverdeling heeft afgedwongen. Ook tijdens het conflict tussen Lembrechts en Claes speelde hij cavalier seul door bijvoorbeeld het evaluatierapport van Claes niet aan de raad van bestuur voor te leggen.

De verwachtingen bij het personeel zijn hooggespannen. In het conflict aan de top koos dat personeel partij voor Lembrechts. Onder meer omdat hij zich heel nadrukkelijk tegen de besparingen kantte. Een houding die hem naast de trouw van zijn personeel uiteindelijk ook de kop kostte. Het komt er voor de nieuwe CEO dus op aan een positie te vinden die hem zowel bij de politiek, de raad van bestuur als bij zijn personeel het nodige krediet oplevert. Daarvoor is iemand nodig met genoeg body om de druk langs alle kanten te weerstaan. Een cursus koorddansen kan ook helpen.

(DM)