Fuck Buttons - Slow Focus

Vechten of vluchten: het is maar één van de impulsen die een mens door het hoofd flitsen tijdens de zeven nummers op ‘Slow Focus’, de derde van de goudhaantjes van Fuck Buttons, maar het is wél de meest prangende. Ter hoogte van het onheilspellende ‘Sentients’, bijvoorbeeld, dat je binnenleidt in een oord waar het niet bepaald prettig vertoeven is. Of tijdens ‘Year of the Dog’: laag na laag wordt de waanzin op elkaar gestapeld, tot het resultaat uiteindelijk dreigend boven je uittorent – en nét als je brein ‘Ren dan, gek!’ begint te schreeuwen, houdt het op.

Benjamin John Power en Andrew Hung flirtten op ‘Tarot Sport’, hun vorige uit 2009, nog graag hebben met de occasionele pophook, maar op ‘Slow Focus’ is die kalverliefde onherroepelijk voorbij. Enkel ‘The Red Wing’ doet op dat vlak nog voorzichtig heupwiegen, met een verwrongen hiphopbeat en windbelletjes aan de staart. Maar voor elke danspas is er een knieval: het voortdenderende ‘Brainfreeze’, net als het gelijkaardige fenomeen iets dat je vooral moet ondergáán, en het sinistere ‘Stalker’, bij voorkeur te beluisteren met het licht uit en de deuren op slot – je weet maar nooit.

Geprobeerd te vechten, getracht te vluchten. Maar wat haalt het ook allemaal uit als je aan de grond genageld staat?