Geert Bourgeois: 'De PS is onze bondgenoot'

Hij ziet de Parti Socialiste als nieuwe bondgenoot, heeft nog altijd heimwee naar de Volksunie en roept pardoes de republiek Vlaanderen uit. Allons, enfants de la patrie, Geert Bourgeois est arrivé: ‘Ik ben een vreedzaam man, we zullen de macht niet met de wapens in de hand grijpen.’

HUMO Over minder dan een jaar komt de moeder aller verkiezingen eraan. Naast de opmars van de N-VA is de opvallendste vaststelling in de peilingen de vrije val van de PS. Welke evolutie stemt u het meest tevreden?

Bourgeois «Goh... Ik heb slechte ervaringen als journalisten mijn mening vragen over opiniepeilingen. Straks heb ik weer gezegd dat de N-VA op 40 procent zal eindigen, wat ik dus voor alle duidelijkheid niet zal doen (glimlacht). Maar als ik de peilingen mag geloven, verliest de Parti Socialiste straks minstens 10 procent. Dat is een zeer belangrijke evolutie.»

HUMO U bent veroordeeld om de PS op haar knieën te krijgen, anders komt u nooit zelf aan zet.

Bourgeois «In de ogen van haar linkse achterban werkt de PS vandaag mee aan een beleid dat veel te rechts is. Wij zien dat in Vlaanderen enigszins anders, maar het opent wel perspectieven.

»Het is bijna onvermijdelijk dat de PS de komende maanden opnieuw aansluiting zal zoeken bij haar ideologie van tien of twintig jaar geleden. Je zou het bijna vergeten, maar de PS is lange tijd een zeer Waalse en regionalistische partij geweest. Elio Di Rupo heeft daar in zijn eentje verandering in gebracht: Di Rupo past eigenlijk niet in de ideologische roots van de PS. Ik weet bijvoorbeeld niet of hij zich een Waal voelt. Hij profileert zich in de eerste plaats als een Belg, als een nieuwe Belg.

»Notoire Waalse socialisten zoals Jean-Claude Van Cauwenberghe of Jean-Maurice Dehousse zouden dat destijds nooit over zichzelf hebben gezegd. Dat waren in de eerste plaats Waalse regionalisten, voor hen oversteeg het belang van Wallonië te allen tijde dat van België. Dat Waalse regionalisme lag toen mee aan de basis van de grote staatshervormingen.»

HUMO Als er een reveil komt van dat Waalse regionalisme, wordt de PS plots meer bondgenoot dan tegenstander van de N-VA.

Bourgeois «Dat is niet eens zo'n denkbeeldige evolutie. Als die regionalistische reflex echt in ere wordt hersteld, kan de PS inderdaad een objectieve bondgenoot worden. Dat klinkt vandaag misschien vreemd, maar iemand als Rudy Demotte, met wie ik het heel goed kan vinden, belichaamt heel uitdrukkelijk dat geloof in een regionalistisch Wallonië.

»Of ze ooit zover willen gaan als wij, dat is nog een ander paar mouwen. De PS is vandaag geen trekkende kracht als het gaat over meer autonomie voor Wallonië, maar dat zou snel kunnen veranderen. Voor alle duidelijkheid, ik spreek in de voorwaardelijke zin, want ik zie daar vandaag nog geen enkel signaal van. Zolang Di Rupo de lakens uitdeelt, is dat niet aan de orde, dat is duidelijk.»

HUMO di Rupo heeft als premier intussen voor bijna 17 miljard euro besparingen doorgevoerd. Hebt u nooit eens medelijden met die man?

Bourgeois «Medelijden? Waarom zou ik medelijden moeten hebben met hem?»

HUMO U mag uzelf gelukkig prijzen dat de N-VA geen deel uitmaakt van de federale regering. Iedereen die vandaag bestuurt, is veroordeeld om kletsen te krijgen.

Bourgeois «Krijg je kletsen van de kiezer als je de juiste keuzes maakt? Dat geloof ik niet, echt niet. Ik betwijfel bijvoorbeeld of Angela Merkel straks zal worden afgestraft door haar kiezers. Als je moedige keuzes durft te maken en uitlegt waarom je die maakt, dan zal de kiezer dat waarderen, daar ben ik van overtuigd.

»Maar ik kan me levendig voorstellen dat het cliëntelistische kiespubliek van de Parti Socialiste niet te spreken is over het beleid van de huidige regering. De PS heeft jarenlang aan iedereen beloofd dat er wel iets gearrangeerd kon worden. Dat feestje is voorbij, maar dat is nog geen reden om compassie met die partij te hebben.»

HUMO Uw ondervoorzitter Ben Weyts zei vorige week dat een nieuwe ambtstermijn van Elio di Rupo een bedreiging is voor de welvaart en het welzijn van Vlaanderen. Wordt het op den duur niet té persoonlijk?

Bourgeois «Iedereen ziet toch dat deze regering geen keuzes durft te maken? In Vlaanderen is er een vrij grote eensgezindheid om dat wél te doen, zeker

als het gaat over de hervorming van de fiscaliteit en de arbeidsmarkt. In Limburg zijn enkele weken geleden twee grote investeringen onze neus voorbijgegaan, omdat de investeerders betere voorwaarden kregen in Nederland. Als je dan nog niet beseft dat er drastische hervormingen nodig zijn.»