Geert Lambert logt: maandag 24-11-08

Hoewel het voorbije weekend de agenda goed gevuld was, verliep alles vlot. Het leukste was een optreden van mijn petekind Lara met haar muziekklas. Maar de maandagkrant brengt me terug in de politieke realiteit. Het interview in De Standaard met Bert toont aan hoe verschrikkelijk moeilijk de situatie in de partij geworden is.

Het partijbestuur is navenant. We doen nog pogingen om eruit te geraken, maar wanneer de visies zo totaal verschillen geraak je er moeilijk uit. Bert Anciaux gelooft rotsvast dat een grote nieuwe sociaal-democratische partij een goede zaak zou zijn voor Vlaanderen. Terwijl ik net vind dat er aan de linkse zijde alleen maar verschraling aan het optreden is. Het is straks enkel maar of Groen! of SP.a. Of bedrogen worden door voor zogezegde 'progressieve krachten' te stemmen bij VLD of CD&V. Maar als we de laatste maanden nog niet gezien hebben dat die grote partijen eigenlijk alleen maar voor de macht gaan en de postjes, dan weet ik het ook niet meer. Ruzies tussen Kabila en De Gucht, tussen Michel en De Gucht, tussen Turtelboom en Arena, tussen Arena en Tommelein, tussen... en toch blijven ze allemaal leuk in eenzelfde regering zitten. Bizar dat net een kleine partij als de mijne wel van postjespakkerij wordt beschuldigd en zij, die ondanks alles blijven zitten, niet.