Germano, Lisa - In The Maybe World

Miamo-Tutti is dood! Het gespin van onze favoriete muzikale kat figureerde prominent op 'Excerpts from a Love Circus', de cd van Lisa Germano waarmee u ons op een verlaten eiland kunt aantreffen. Op 'In the Maybe World', Germano's nieuwste, wordt Miamo-Tutti herdacht in 'Golden Cities', één van de vele songs waarin de dood een hoofdrol toebedeeld krijgt.

Zie in dat verband ook 'Except for the Ghosts', waarin wordt gemijmerd over Jeff Buckley, 'Too Much Space' (over de dood van een relatie) en 'In the Land of Fairies' (over de dood van de onschuld). U voelt ons komen: 'In the Maybe World' is allesbehalve een opgewekte plaat ('After winter comes another storm', de openingsregels van de titeltrack vatten het kernachtig voor u samen), maar voor een vrouw die ooit 'This is a happy song / Cause I want cancer of everything' zong, is dit al bij al een luchtig plaatje.

Vijftien jaar geleden zette Germano, een Amerikaanse violiste die nog gewerkt had met John Cougar Mellencamp, David Bowie en Neil Finn, de stap naar een plekje in de spotlights - enfin, verder dan een stemmige schemerlamp is ze nooit geraakt. Zonde, want met haar hese stem zingt en zucht ze sensuele liedjes over alles wat er mis kan lopen in het leven & de liefde - mocht u nog jong en/of naïef zijn: héél veel. Germano heeft muzikaal altijd voor het understatement gekozen, en op 'In the Maybe World' trekt ze die lijn door: dit zijn sobere, folky songs, opgehangen aan een piano- of gitaarlijntje, soms omkleed met viool ('Moon in Hell') of ambient ('Too Much Space'); een enkele keer ('Into Oblivion', 'In the Maybe World') wordt er naar rock geneigd. Maar finaal blijft dit muziek voor het moment waarop de nacht helemaal verstild is en een mens op zoek gaat naar een druppel troost. Ober: de sterren!

(Lisa Germano speelt op 12 november in de Botanique in Brussel, voorprogramma is Krakow.)