Goed gedaan: hoe de veldrit in Overijse blijft bestaan dankzij Daan

Als we zondag genieten van de veldrit in Overijse, misschien wel de mooiste cross van het seizoen, hebben we dat in hoofdzaak te danken aan zanger en muzikant Daan Stuyven. Die stelt zijn weidegrond en daarmee het halve parcours ter beschikking. Ter eer en glorie van de folklore. ‘Ik ben het gewoon om een dronken menigte te zien. Alleen is dat hier niet om 11 uur ’s avonds, maar al om 11uur ’s ochtends.’

'Als de renners voorbij mijn keuken rijden, zie je mij de afwas doen, live op televisie'

HUMO Wat is het verhaal?

Daan Stuyven «Het kwam met het huis, zoals ze zeggen. Een drietal jaar geleden kocht ik hier een gerestaureerde vierkantshoeve, inclusief weides en stallen. Prachtig gelegen, hoog op een heuvel. Toen ik het net had gekocht, zeiden ze nog snel: ‘Ah ja, er rijdt ook een koers door uw weide.’ Dat was een serieuze verrassing, maar ze rijden hier blijkbaar al eeuwen, al sinds er fietsen zijn (de eerste editie vond plaats in 1960, red.). Wie ben ik dan om zoiets niet te laten doorgaan? Meer nog: ik vind het enorm plezant en we maken er zelf altijd een feestje van.»

HUMO Hoezo?

Daan «Als het koud is, loopt mijn dochter met een warme sjaal het veld in, waarop ze ostentatief voor een camera gaat staan, zodat ik haar binnen op het tv-scherm kan zien zwaaien naar mij. En daarna draaien we de rollen om: behoorlijk amusant (lacht). Vorig jaar stond er een camera pal voor mijn keukenraam: telkens de renners voorbijkwamen, zag je mij de afwas doen, live op televisie. Absurde situaties, die ik er graag bijneem: ik ben een grote wielerfan, en dan is het fijn om die renners te zien crossen op vertrouwd terrein.

»Ik ben ook een liefhebber van land art: als je achteraf met een drone een foto maakt, dan ziet zo’n om zeep gereden weide er enorm sierlijk uit. Grafisch is dat ronduit fantastisch: die sporen trekken een heel vreemd patroon, iets wat je als schilder nooit zou kunnen bedenken.»

HUMO Hou je zelf paarden of koeien, op die weides?

Daan «Twee paarden: Atinado en Pongeli. De week voordien komen ze de paaltjes al zetten, en dan zie je ze nog vrolijk huppelen tussen de reclamespandoeken van banken en telefoonmaatschappijen. Ik heb ze er zelfs al op betrapt dat ze het parcours een beetje volgen, ook bijzonder grappig om zien.

»De bierkraampjes heb ik wel van de wei laten halen: het was hier telkens een slagveld van plastic bekertjes. Tegen dat dat opgeruimd was, was de volgende koers er al. Nu valt het mee, en ik vraag elke toeschouwer persoonlijk om alles proper op te ruimen. Wat ze niet doen, maar zo is mijn geweten gesust. Trouwens, ik ben het ondertussen gewoon om een dronken menigte te zien, alleen is dat hier niet om 11 uur ’s avonds, maar al om 11uur ’s ochtends. Nog zo’n contrast! (lacht)»

HUMO Het is niet zomaar een veldrit, Overijse heeft als bijnaam ‘De moeder aller crossen’.

Daan «Een prachtig parcours, over het golvende Brabantse landschap. Een echte kuitenbijter: ik heb het zelf al geprobeerd en zelfs te voet vond ik het ontzettend moeilijk. Het is mij een raadsel hoe die fietsers op mijn berg raken.»

HUMO Waarom ben je een wielerliefhebber?

Daan «Ik vind het een mooie, heroïsche sport. Ik hou er nog het meest van omdat het zo solitair is: hoe sterk is de eenzame fietser, dat aspect. Ik vind de hele esthetiek errond wel fijn, die blinkende fietsen en veelkleurige kledij. En ook die modder, ja, die modder (geraakt in vervoering)… dat heeft iets heldhaftig. En het is één van de laatste volkssporten, dat trekt me ook aan.»

HUMO Welke renners genieten je voorkeur?

Daan (gedecideerd) «Claude Criquielion. Maar hij doet het niet zo goed meer de laatste jaren. Hij lijkt zijn krachten wel te hebben verloren, maar misschien maakt hij dit jaar wel een comeback. Geweldige naam ook: in de zomer krekels, in de winter Criquielion.»

HUMO Euh… Criquielion is twee jaar geleden overleden.

Daan «Oei. Wat heb ik nu gezegd? Dan had ik iemand anders in gedachten. Wie heb je zo nog?»

HUMO Roland Liboton, misschien?

Daan «Ja, Liboton, hij was het! Je ziet het: sterren komen, sterren gaan, alleen mijn wei en mijn paarden blijven staan. Voor ik er woonde, reikten ze ook nog de trofeeën uit in mijn schuur, en zelfs de fanclub van Sven Nys had er een vaste afspraak. Hun heb ik duidelijk moeten maken dat dat niet meer kon: het staat er vol met instrumenten, en dat leek me iets te veel rock-’n-roll.»

HUMO Zal je zondag wuiven als je de afwas doet?

Daan «Nee, of toch niet vanuit mijn keuken. Ik blijf niet in mijn backstage, maar meng me onherkenbaar onder het volk.»