Goeiesmorgens - De Musical

Voor een trouwe fan als ondergetekende blijft het vreemd: na de succesvolle 'Heb je nog geneukt'-tour van vorig jaar hebben de heren van Jiskefet, voormalige helden der anticultuur, dit jaar opnieuw enkele ludieke voorstellingen gegeven in de Heineken Music Hall in Amsterdam: een musical zowaar, over Jos, Edgar en Storm, het trio muisgrijze kantoortijgers uit de nogal legendarische jarennegentigreeks 'Debiteuren/Crediteuren'.

Vanavond wordt een captatie uitgezonden op Nederland 3.

Herman Koch (Jos) «Voor je verkeerde conclusies gaat trekken: musical vind ik met afstand de ergste kunstvorm die bestaat. Theater: geweldig. Zingen: fantastisch. Maar van de combinatie van de twee rijzen mij de haren te berge - spreekwoordelijk, uiteraard. Het is echt een soort allergie. En hetzelfde geldt voor Michiel (Romeyn) en Kees (Prins).»

HUMO Waarom hebben jullie dan een musical op poten gezet?

Koch «Omdat musicals echt wel passen bij kantoorpikken - als een kantoor een personeelsuitje organiseert, zie je vaak dat ze óf een speurtocht in de Ardennen doen, óf met z'n allen naar een musical gaan.

»En het is ook wel prettig om vrijuit de draak te steken met de clichés van de musical. We hebben bijvoorbeeld zo'n vreselijke 'barricadedans' zoals aan het eind van 'Les Misérables', en op tijd en stond barsten we midden in een zin in gezang uit.

»Maar verder is 'Goeiesmorgens - De Musical' toch vooral een uitgebreide aflevering van 'Debiteuren/Crediteuren'. Inclusief een herwerking van onze oude sketch over het verzonnen kaartspel stiften: ik vertel Edgar dat je tegenwoordig ook virtueel kunt stiften, met een creditcard. 'World of Stiftcraft', heet het.

»Dat probeer ik 'm dan uit te leggen: 'Kijk Edgar, je weet dat een aas een twee is? En dat je, als je twee azen hebt, dat je die dan altijd moet terugnemen op de drie? Nou, dan doe je dus control-shift-F7-hekje sluiten. Want anders krijg je twee azen naast mekaar en heb je gelijk een dubbele stift aan je broek.'»

HUMO Annet Malherbe, die in 'Debiteuren/Crediteuren' glansrijk gestalte gaf aan de depressieve koffiedame Juffrouw Jannie, doet niet mee. Jammer.

Koch «Ja, maar Annet heeft al heel lang geleden aangegeven dat ze Juffrouw Jannie niet meer wil spelen, omdat ze er te veel mee geïdentificeerd werd. Er wordt in 'Goeiesmorgens' dus geen koffie gebracht, helaas. Maar er worden wel bammetjes besproken, en Jos vertelt flauwe moppen. Een Belgenmop zelfs, die traditiegetrouw begint met de frase 'Ik stond net op de tramhalte'.»

HUMO Ik luister.

Koch «Ik stond net op de tramhalte, was er een grote politiecontrole: wegversperringen, zwaailichten, kogelvrije vesten, alles erop en eraan. Komt er een Belg aangereden die zijn raampje opendraait: 'Wat is hier aan de hand, agent?' - 'Wij zoeken een serieverkrachter, meneer' - 'Aha.'

»De Belg draait zijn raampje weer dicht en rijdt verder. Een halfuur later komt-ie langs de andere kant weer aangereden. Hij draait z'n raampje open en zegt tegen de agent: 'Ik heb er even over nagedacht: ik doe het.'»

HUMO Haha.

Koch «Ja, eigenlijk is-ie te goed voor Jos, hè?»