Grouper - Grid of Points
Net als bij haar vorige plaat bleef Liz Harris aan ‘Grid of Points’ schaven tot ze enkel de essentie overhield: zeven liedjes, samen nauwelijks twintig minuten lang.
Een hoes die de foto erop reduceert tot de grid of points die elke foto uiteindelijk is. En vooral: precies die pianonoten en sierlijk uitgeademde woorden die nodig zijn om de melodieën van ‘Parking Lot’ en ‘Blouse’ tot eenzame hoogten te doen stijgen. In de slierten echo die Harris rond ‘Driving’ drapeert of de pianoklanken van ‘Birthday Song’ die ruim de tijd krijgen om uit te sterven, hoor je dat de mensen, gevoelens en plaatsen waarover ze zingt, verdwenen zijn. Het maakt haar liedjes tot frêle, raadselachtige herinneringen aan wat nooit meer terugkomt.
