Gwendolyn Rutten (open vld) logt: vrijdag 05-06-2009

Campagne voeren op hoge hakken is niet alles. Mijn voeten kregen het zwaar te verduren de voorbije weken. Ik heb ook een knijp-hand van het schudden en mijn stem is tegen morgenavond vast en zeker helemaal schor.

Ijlingen

Ik ben fysiek op, maar toch voel ik me niet moe! Dit is niet mijn eerste campagne, dus ik ken het gevoel. Het is het gevoel van adrenaline die door de aders raast. Daardoor verleg je je eigen grenzen. En tegelijkertijd slaat de nieuwsgierigheid toe. Wat wordt het zondag? Je kan je niet voorstellen wat sommigen zouden doen om de uitslag vandaag al te kennen.

Bovenop die coctail van vermoeidheid en nieuwsgierigheid komen de last-minute peilingen. Als moderne waarzeggers voorspellen kranten en televisie de uitslag van de verkiezingen. Het is nog maar zaterdag en iedereen moet nog naar de stembus, maar voor de journalistieke 'stuurlui aan wal' is de keuze al gemaakt.

De verleiding is groot om in die conclusies mee te gaan. Om je erdoor te laten leiden, om je gedrag én je gemoedstoestand erdoor te laten bepalen. Maar peilingen zijn een soort fata morgana. Ze lijken heel echt. Tastbaar bijna. Ze laten zien wat sommigen willen zien. Wie dorst heeft ziet water. Wie warm heeft, ziet bomen die schaduw bieden. Maar het zijn slechts schimmen en geen werkelijkheid. Ijlingen in plaats van peilingen.

25 procent van de kiezers is onbeslist. Nog eens 25 procent heeft slechts een 'lichte' voorkeur. Dat betekent dat 1 op de 2 mensen nog te overtuigen is! Mijn adrenaline schiet meteen opnieuw de hoogte in. Ik geloof in democratie. Ik geloof ook dat elke verkiezing zijn verrassing heeft. Ik wil die verrassing zijn. Daarom trek ik er morgen nog een laatste keer op uit om mensen te overtuigen op Open Vld te stemmen. In Europa én in Vlaanderen. Wie mij tegenkomt : ik ben geen fata morgana. Ik ben Gwendolyn Rutten, van vlees en bloed, overtuigd kandidaat voor Europa!