Herman Brusselmans: 'De groei op de rug'

Alles wat verkeerd gaat, heeft als oorzaak de ontoereikendheid van de liefde.

Ik zei tegen de tandarts: ‘Sla er maar een paar uit m’n muil. Doch alle gekheid op een stokje. Heb ik geen prachtig gebit, dokter? Je kan bij wijze van spreken in m’n mond van de vloer eten. Zo, dit was het dan weer. En nu ausgeradiert. Met je boor en je vullingen. Ga toch naar huis, man, en laat je nakijken. En let op, geen gouden tanden op een hoop gooien!’

De tandarts moet hebben gemerkt dat hij te maken had met een man die geestelijk niet helemaal in orde was, want hij ried me aan om een therapeut te bezoeken. Maar eerst keek hij, nu ik daar toch was, m’n gebit na en hij moest toegeven dat het een gebitje uit de duizend was. Ik moest hem zelfs maar 35 euro betalen. In deze tijd is dat een habbekrats. In 1903 kon je voor 35 euro een hele kruiwagen knielappen kopen, maar thans is het een schijntje en derhalve bedankte ik de tandarts door afscheid van hem te nemen.

Een therapeut, allemaal goed en wel, maar waar vind je die? Zitten die niet allemaal ondergedoken in het getto van Warschau? Verdomd nog aan toe, je mag de Duitsers niet onderschatten, noch de Wehrmacht, noch de SS, noch de Gestapo, noch de Einsatzgruppen, noch de schrijver-dichter Wolfgang Amadeus Goethe, van wie dan wel wordt beweerd dat hij Mozart heet, maar let op! De moffen bedienen zich van schuilnamen! In iedere Horst kan je een Ullrich zien en in iedere Maria een Gertrude, soms zelfs in iedere Ullrich een Gertrude, maar dan zit je in dat deel van Duitsland, overigens het grootste deel van dat land, waar iedereen een travestiet, een transgender of simpelweg een homo is. Niet dat we iets tegen homo’s hebben. Tom Lanoye en zijn gozer René Los zijn onze beste vrienden. En Lieven Vandenhaute en hoe heet hij, de auteur die iedere keer dat een andere auteur is gestorven een lijkrede uit z’n botten slaat die wel anderhalf uur kan duren zodat alle aanwezigen rond de kist denken: Erwin Mortier, wil jij godverdomme wel eens doodvallen met je gelul. Juist ja. Alles wat verkeerd gaat, heeft als oorzaak de ontoereikendheid van de liefde. Je zou mijn parcours moeten zien. Duizenden vrouwen heb ik willen liefhebben, en slechts twee van hen schonken mij enige liefde terug, waarna ze eieren voor hun geld kozen en hopla, daar zag je hen reeds rennen over het hazenpad, en ik achter hen aan, maar door al dat roken verloor ik terrein, en toen die vrouwen al lang achter de horizon verdwenen waren lag ik uitgeput op de grond, snakkend naar adem, hijgend als een trekhond wiens longen zonet chirurgisch werden verwijderd door een Oberleutnant mit seinem Messer. En zonder verdoving uiteraard, want er wordt altijd beweerd dat de nazi’s dierenvrienden waren en het tegendeel is waar. M’n grootvader Frans, die twee wereldoorlogen heeft medegemaakt en ten slotte in de jaren 60 is gestorven aan een ontsteking van z’n miltvuur, zei tegen mij: ‘De nazi’s? Dierenbeulen, mijn jongen! In 1942 hebben ze al m’n vliegen doodgeslagen en in 1943 al m’n muggen. Gelukkig had ik m’n bedwantsen en m’n duizendpoten laten onderduiken bij een boer in Groningen.’ Volgens mij was m’n grootvader Frans niet helemaal zuiver in z’n hoofd en had hij een therapeut nodig. Maar in die tijd kon een eenvoudige paardenhandelaar zich geen therapeut veroorloven. Het waren arme tijden. Geen enkele therapeut kon zich een paard veroorloven. En een paar therapeutische sessies in ruil geven voor een paard aan een paardenhandelaar, daar waren de therapeuten veel te arrogant voor. Iedereen die tot taak heeft de geestelijke onmacht van een medemens ten goede te keren is een klootzak. Nou ja, iedereen is een klootzak. En iedere vrouw is potentieel een wezen dat eerst achter een struik schijt en vervolgens de eerste de beste man bij de lurven grijpt en hem met z’n smoel in haar stront duwt. Toch is het leuk om verliefd te zijn. Thans heb ik vlinders in de buik voor een ongeveer 27-jarig meisje uit Desteldonk. Ik zou dat hele Desteldonk niet eens kunnen aanwijzen op de wereldbol. Niettemin ga ik dat meisje binnenkort thuis bezoeken en ik zal voor haar moeder een doos pralines ten geschenke medenemen, en voor haar vader een schup tegen z’n vorte kloten. Met dat meisje trouwen zal ik niet doen, omdat een huwelijk eine Vernichtung der ewigen Warten ist. En seks zal ik ook niet met haar hebben, want van seks krijg ik vieze tanden en alwéér naar de tandarts gaan, daar pas ik voor. De 35 euro’s groeien mij niet op de rug.