Het echte Bevergem: 'Zo veel geweld en seks: in de eerste aflevering lag er al ene in bed met z'n wuf'
Nergens woedt de hype rond Bevergem meer dan in Kooigem en Zwevegem, waar de reeks werd opgenomen. Al hangt er ook een fikse burenruzie in de lucht. ‘Bevergem ligt in Zwevegem, dat moet eindelijk erkend worden.’ – ‘Zeg, dat ze daar eens stoppen met zo de baas te spelen!’
In Zuid-West-Vlaanderen, op de rijksweg van Kortrijk naar Doornik, slaan we te midden van de glooiende velden – ze noemen het hier de Provence van België – linksaf richting Kooigem. Op het pleintje voor de kerk staat een bever op een sokkel: een stunt van burgemeester Vincent Van Quickenborne. Hij wilde Kooigem, een deelgemeente van Kortrijk, zogezegd tot 2018 omdopen tot Bevergem, om op die manier de reeks op te eisen. ‘Het straffe is dat de mensen dat nog geloven ook,’ vertelt Liliane, de vurige uitbaatster van café Casino, vlak naast de kerk. ‘De eerste toeristen zijn zelfs al op bezoek geweest, ze willen weten hoe Bevergem er in het echt uitziet. Binnenkort speel ik zelf in de serie mee, als dienster op de Zeugefeesten – dáár zal het allemaal gebeuren.’ Ze doet geheimzinnig, en om van onderwerp te veranderen, begint ze te pochen over welke schlagerzangers al in haar achterafzaaltje zijn komen optreden.
‘Pico bello,’ vindt Liliane de reeks. ‘Het is een keer iets anders, hè. En ook: eindelijk spelen ze in onze taal. Al is dit nog een gekuiste versie: mochten ze écht ons dialect spreken, dan zou je het zelfs met ondertitels niet begrijpen.’ Dat hij vooral die politiereeksen kotsbeu was, roept een wielertoerist vanachter zijn Blauwe Chimay. Van de kaarters in de hoek van het café krijgen we geen reactie.
Liliane «Het zijn boeren, zij kijken niet naar ‘Bevergem’. Het is altijd iets met hen, maar ze zagen vooral over het weer: te droog of te nat.
»Wist je dat de acteurs en de crew hier de hele tijd over de vloer kwamen tijdens de opnames? Doodgewone mensen, echt waar. Maar drinken dat ze kunnen! Pas na het filmen kregen ze alcohol, maar dan bleven ze wel tot ’s nachts zitten. Zoals op hun afscheidsfeest hier: tot halfzeven ’s morgens heeft het geduurd. Ze hebben beloofd om terug te komen: ik denk dat ze een tweede reeks gaan maken.»
De wielertoerist legt uit dat Kooigem altijd al een losbandige gemeente is geweest.
Wielertoerist «Vroeger verstopten de agenten zich hier met hun combi’s als ze geen goesting hadden om te werken. En om de eerste vrouwelijk agentes te veuglen – dat weet ik van mijn broer, hij was agent. Trouwens, in de gendarmerie van Sint-Denijs, hier vlakbij, zaten ze ook altijd te drinken en te kaarten. Hier mocht je altijd je gedacht zeggen, in Zwevegem moest je naar de mis en werd je verplicht om te gaan biechten: zonder briefje van de pastoor – het bewijs dat je een goede katholiek was – kon je niet bij Bekaert aan de slag. En Zwevegem wás Bekaert: iederéén werkte bij de staaldraadproducent. Zelfs het altaar is naar de fabriek gericht.»
In de reeks herkent hij vooral de West-Vlaamse gemoedelijkheid: ‘Bart De Wever moet hier niet afkomen met zijn extreme praat over vluchtelingen. Ik heb nog in Antwerpen gewerkt als stationschef: daar hangt niet dezelfde menselijke warmte als hier.’
undefined
undefined
'Burgemeester Vincent Van Quickenborne liet op het pleintje voor de kerk van Kooigem een bever op een sokkel zetten, een stunt waarmee hij de reeks wil opeisen.'
13 kiekens en 2 kilo rosbief
In Kooigem vind je nauwelijks een bushalte, maar toch zijn er hier – een dorp van nauwelijks 800 inwoners – twee levendige dorpscafés. Vooral café Sint-Laurentius is alom gekend. ‘De burgemeesters en magistraten van de streek kwamen hier samen om hun zaakjes te regelen. Natuurlijk is de figuur van Claude Delvoye als corrupte OCMW-voorzitter waarheidsgetrouw neergezet. Dergelijke politici bestaan nog steeds: hoe kleiner de gemeente, hoe corrupter. In de steden zitten de gazetten er te dicht op, maar hier zitten we afgelegen genoeg.’ Dirk is een stamgast, en ziet als handelsreiziger de verschillen met de rest van het land.
Dirk «Freddy De Vadder had het niet beter kunnen zeggen, toen hij in de eerste aflevering begon over de façades die de mensen optrekken. Als je langs die mooie voorgevel loopt, weet dan dat er in de tuin dertien kiekens rondlopen en dat de bewoners alle dagen eieren eten. Bij de Walen is het omgekeerd: hun huizen zien er niet uit, maar als ze op zondag naar de beenhouwer gaan, bestellen ze wel meteen 2 kilo rosbief. Voor zulke zottigheden moet het hier al kermis zijn.»
‘De eerste aflevering was wat traag, maar nu komt de reeks op gang,’ klinkt het unaniem in café Sint-Laurentius. Iemand die beweert méér te weten, zegt: ‘Er gaat een moord gebeuren, maar ik zeg niet wie.’ – ‘Die venijnige Amar,’ wordt geopperd. Kristof, een jonge dertiger: ‘Ik herken vooral het gevoel dat iedereen mekaar door en door kent.’
Kristof «Je ontsnapt hier ook niet aan de sociale druk. In de zomer zetten de mensen hun garagepoort open, en zit iedereen bij mekaar. Maar als je niet meedoet, word je uitgesloten. Status kennen we hier niet, daarvoor moet je in Waregem zijn. Dit is het platteland: wij hebben geen geld.»
Dirk (terwijl hij me aanstoot) «Kijk, dat is onze plaatselijke Claude Delvoye. Hij is al 27 jaar burgemeester van het naburige dorp. Hij is 71 en heeft samen met zijn gepensioneerde vrienden álles in handen. Hij houdt zijn vergaderingen altijd hier, terwijl je dat toch op het gemeentehuis hoort te doen.»
undefined
De burgemeester geeft zijn tournée générale, flirt overdreven met de waardin, maakt ruzie en klopt zich op de borst. ‘Ik ben het die mijn streek uit de mwoase (modder, red.) heeft getrokken.’ ‘Ach, die man weet niet wat het betekent om je woord te geven,’ zegt Dirk. ‘De reeks ‘Met man en macht’ was véél te braaf, met wat ik hier al te zien heb gekregen.’
Maar iedereen in Kooigem heeft ‘Bevergem’ omarmd. De drie weken dat er gefilmd werd, waren één groot feest: iedereen trok naar buiten om het mee te maken. ‘Leeft ‘Bevergem’ wel in Zwevegem?’ vragen ze zich in café Casino af.
Liliane «Ze mogen het slotfeest organiseren, maar het zal niet zo plezant zijn als de avant-première bij ons. Trouwens, Kooigem heeft 65.000 euro gegeven. Zwevegem niets. Waarom willen zij eigenlijk de baas spelen?»
Eigen kweek
Op weg naar Zwevegem, zo’n 10 kilometer verderop, passeren we langs de plaatselijke kringloopwinkel. Na enige terughoudendheid tonen ze snel hun enthousiasme. ‘Wij kunnen er geweldig om lachen, maar op de hoofdzetel waren ze bezorgd over de kringloopwinkel in de reeks: ‘Ons imago is eraan.’ Terwijl de personages zodanig uitvergroot zijn dat het bijna karikaturen worden. Al zitten ze ook niet zó ver van de waarheid, zoals die keer dat Lorenzo en den Dikken een klant niet wilden helpen omdat hun lunchpauze net begon. We zijn een sociale werkplaats: we moeten soms óók aan onze mensen uitleggen dat zoiets niet kan.’
undefined
'Zo veel geweld en seks: in de eerste aflevering lag er al ene in bed met z'n wuf'
In zijn nieuwe, statige gemeentehuis reageert burgemeester Marc Doutreluingne, die ook in één van de volgende afleveringen zal meespelen, geërgerd als hij hoort dat Kooigem de reeks nog altijd probeert te claimen.
Marc Doutreluingne «De makers van ‘Bevergem’ hebben drie maanden op de site van Transfo, een oude elektriciteitscentrale, kunnen filmen. Gratis, en dan kom je snel op een bedrag rond 80.000 euro uit. Kijk, 80 procent van de reeks is op ons grondgebied gefilmd: Bevergem ís Zwevegem, en ik sta erop dat men dat zo erkent. Toen Van Quickenborne met die naamsverandering uitpakte en in interviews rondstrooide dat de aanvraag al bij Binnenlandse Zaken lag, heb ik dus hevig geprotesteerd. Waarom moet meneer met alle aandacht gaan lopen? Trouwens, ik kan u meegeven dat op het slotfeest de ‘Bevergem’-band zal optreden, met enkele prominente leden van de cast.»
HUMO Hoe verklaart u het succes van de reeks?
Doutreluingne «Het West-Vlaams is hip geworden. Je mag niet vergeten dat ons dialect over heel België is ingeburgerd: de West-Vlamingen treden graag buiten hun grenzen, maar blijven sterk met hun streek verbonden en zullen – zeker thuis – altijd hun eigen taal blijven spreken.»
Het is dinsdag en op de wekelijkse marktdag valt het ultieme volksoordeel. De vrouwen zijn onverbiddelijk hard: ‘Ik heb het vooral moeilijk met de figuur van Freddy De Vadder: hij is nogal plat en vulgair. Maar ja, misschien ligt het aan mij: mijn man vindt het wél geweldig. We weten ook niet goed waarover het gaat: De Vadder zit daar maar de hele tijd boven die kringloopwinkel, er gebeurt amper iets. Maar ik herinner me dat de eerste afleveringen van ‘Eigen kweek’ ook niet fameus waren.’
Een oudere dame zegt stellig: ‘Waarom geven we weer zo’n slecht voorbeeld aan onze jeugd? Al dat geweld en die seks: in de eerste aflevering lag er al ene in bed met z’n wuf. Er zijn toch schonere dingen in het leven om te laten zien aan de jonge mensen? Gelukkig zijn er Maaike Cafmeyer en Doortje (Ann Tuts, red.) – zij is nogal veranderd, hè? Ze is afkomstig van Zwevegem, haar zus is hier huisarts. Al hebben we nog niet te veel van Zwevegem herkend. Ben je zeker dat ze hier hebben gefilmd?’
