Het eerste seizoen van 'Stranger Things' nog niet gezien? Nú doen!
Als we op de eerste acht afleveringen van ‘Stranger Things’ mogen afgaan, zal het tweede deel van de serie eveneens een rechtstreekse voltreffer zijn. Dat nieuwe seizoen komt er dra aan, dus ons advies mag duidelijk zijn: kijken, en daarmee basta.
Wij weten evenwel dat u zich niet zomaar laat commanderen (en terecht), dus daarom lijsten wij even op wat voor moois er zoal op uw beeldscherm zal verschijnen, mocht u ‘Stranger Things’ op Netflix aanklikken. Spoilervrij!
Verwacht u in ieder geval aan een beest met vele vormen. Eerst en vooral is ‘Stranger Things’ een nostalgietrip vol referenties naar popcultuur uit de jaren ’80. Stripboeken, bordspellen, BMX’en, you name it. Ook de muziek is in thema – ‘Should I Stay or Should I Go’ van The Clash spookt nog steeds door ons hoofd, en de soundtrack op zich is op zich al ronduit hemels: elke aflevering baadt in zachte, paarsige synthesizertonen, zó warm en (vreemd genoeg) herkenbaar dat onze dikke teen ervan gaat tintelen.
Ten tweede is het een coming of age-verhaal (oftewel: opgroei-epos) dat perfect weet te vatten hoe het is om te balanceren boven het ravijn tussen kindertijd en adolescentie. De openingsscène zegt genoeg: vier jonge snaken, stuk voor stuk schoolvoorbeelden van nerds op de rand van de puberteit, die het fantasy-bordspel Dungeons & Dragons spelen. De eerste zinnen van de serie: ‘Something is coming. Something hungry for blood. A shadow grows on the wall behind you, swallowing you in darkness. It is almost here .’ Lekker!
Dat groepje vrienden wordt geconfronteerd met pestkoppen, problemen met meisjes en zelfs met een hoogst mysterieuze verdwijning, waardoor ze verantwoordelijkheden in de schoot geworpen krijgen waar we volwassenen nog niet eens mee zouden opzadelen. De jonkies moeten razendsnel opgroeien, met alle problemen van dien. Ook de rebelse en (volgens sommigen!) bloedmooie tiener Nancy, die in hetzelfde dorpje woont, krijgt te kampen met de problemen van het opgroeien en vrouw-worden. En dat in een tijd zonder het internet – wat een gruwelijk lot.
Tussendoor: check hieronder de trailer voor het komende seizoen.
Daarnaast is de serie een samenzweringsthriller om u tegen te zeggen, vol meedogenloze schurken die uw bloed doen koken. De hoofdrolspelers ontrafelen langzaamaan een duister complot, met überspannende, kringspierknijpende achtervolgingsscènes tot gevolg, net als de drang om te weten wat er in ’s hemelsnaam gaande is in dat godvergeten dorpje – daarover bedachten wij in ieder geval theorieën met hopen. Verslavender kan het niet, denken wij zo.
De grabbelton met genres is nog niet leeg: ‘Stranger Things’ is óók een paranormale horrorfilm die u de daver op het lijf jaagt. Mocht u met een partner willen kijken, adviseren we u alvast om oordopjes in te doen aan één oor – kwestie van die tere trommelvliesjes te beschermen voor snerpend gegil en andere onverwachte kreten.
Als laatste mag u ook uw zakdoekjes bovenhalen, want temidden van al die drukte speelt zich ook een emotioneel verhaal over ouderschap, vriendschap, liefde en verlies af. Bij momenten hartverwarmend, bij momenten verpletterend – uw hart zal naar alle waarschijnlijkheid niet heel blijven.
Sterkst van al is dat de serie die hele rits genres ook gewoon stééngoed doet – geen slappe aftreksels hierzo, want ‘Stranger Things’ is beestig over de hele lijn. Dus, zin in een bevreemdende, ultraspannende nostalgietrip met een vette laag spanning en diepgang? Kijken geblazen!
