Het genie van Marouane Fellaini: sterkhouder bij Manchester United en de Rode Duivels
30 is hij, en bezig aan zijn tiende seizoen in de Engelse Premier League. Bij de Rode Duivels is Marouane Fellaini één van de anciens, bij Manchester United één van José Mourinho’s favoriete spelers. Alleen: de toekomst oogt onzeker. Zijn contract loopt af, vanaf 1 januari mag hij praten met andere clubs. En hij staat geblesseerd aan de kant, al langer dan hem lief is. De rijzige middenvelder had zich een prettiger eindejaar kunnen wensen. ‘Mensen denken nogal gauw dat voetballers dommeriken zijn.’
'Ik ben een zeikerd genoemd, een lastpost en een moordenaar. Maar ik ben een goed mens'
Met de capuchon diep over het hoofd getrokken beent Fellaini door de bar van The Lowry Hotel in hartje Manchester. Hij trekt liever geen nieuwsgierige blikken aan met zijn iconische kapsel. Al oogt de capuchon zo indrukwekkend dat hij net alle aandacht opzuigt.
HUMO Nooit een knipbeurt overwogen?
Marouane Fellaini «Wacht nog enkele maanden, je zal wel zien. Het wordt top!»
HUMO Waar zal je dan voetballen?
Fellaini «Eerlijk: ik weet het niet. Ik heb iets in mijn hoofd, maar dat kan ik je nog niet vertellen.
»Dit is mijn tiende seizoen in Engeland. Buiten het allereerste bij Manchester kende ik alleen maar goede momenten. Vijf jaar Everton, vijf jaar Manchester: ik hou van standvastigheid. Het duurt altijd enkele jaren voor je banden smeedt. Ik ken hier ondertussen iedereen, dat is prettig.»
HUMO Het geld vloeit goed in de Premier League. Waarom zou je vertrekken?
Fellaini «Ik ben er nog, hè (lacht). Als Manchester mij niet meer zou willen, hadden ze dat al lang gezegd. Ze deden een voorstel, waarschijnlijk volgt er nog één. Of ik het zal aanvaarden, weet ik niet. Zoiets regel je niet in een handomdraai.»
HUMO Kan de onduidelijkheid over je toekomst nefast zijn voor je relatie met trainer José Mourinho? Hij wil dat je blijft.
Fellaini «Nee, we hebben erover gepraat. De coach is iemand die de beslissingen van zijn spelers respecteert.»
HUMO Er is niet alleen de onzekerheid over je toekomst: je sukkelt ook al drie maanden met een knieblessure, opgelopen tijdens het WK-kwalificatieduel tegen Bosnië-Herzegovina.
Fellaini «De binnenste ligamenten waren geraakt. Een maand later speelde ik al, tegen Chelsea. Maar drie weken later, tegen Brighton, voelde ik weer pijn. Ik besloot geen risico’s te nemen. Ik train alweer, maar nog niet tegen 100 procent. Het is geen makkelijke periode, maar goed: zo gaat het in het voetbal. En het had erger gekund: twee weken vóór Bosnië was er die aanslag van Shane Long (spits van Southampton, red.). Heb je dat niet gezien? (zoekt het filmpje op zijn iPhone) Zie je hoe waanzinnig veel geluk ik heb gehad? Hij had mijn been kunnen breken! Meer zelfs: zonder die tape rond mijn enkel was hij zeker gebroken, en stond ik zes maanden aan de kant. Nu één week: ik miste alleen het Europa League-duel tegen CSKA Moskou. Kijk! (toont foto’s van zijn gezwollen enkel) Als ík dat doe, word ik drie matchen geschorst. Misschien wel vijf. Nu is er hooguit twee dagen over gepraat.»
HUMO Overdrijf je niet een beetje?
Fellaini «Ik zweer het je! Zo’n fout is altijd rood. Hij kreeg geel, heeft zich verontschuldigd, en dat was het.»
HUMO Tussen die aanslag op je enkel en je knieblessure scoorde je twee keer tegen Crystal Palace. Het publiek scandeerde je naam, en je kreeg een applauswissel. Het leek wel de grote verzoening.
Fellaini «Dat was een mooi moment. Maar het is niet zo dat de fans pas na die wedstrijd achter mij zijn gaan staan. Dat deden ze al enkele maanden.
»Toen ik hier aankwam, bevond United zich in een overgangsperiode. Ik was de eerste inkomende transfer in het post-Alex Ferguson-tijdperk. De ploeg was verouderd, we speelden een slecht seizoen. Mensen denken soms dat ik niet speelde onder Louis van Gaal, maar dat klopt niet: hij moest me aanvankelijk niet, maar ik speelde wél in de twee seizoenen dat hij hier was. Ondertussen zit ik aan ruim 150 wedstrijden voor Manchester. Ik scoorde in de halve finale van de Europa League, en ik had een assist in de kwartfinale tegen Anderlecht.»
HUMO In de finale versloegen jullie Ajax met 2-0. Die wedstrijd veranderde het beeld over jou totaal.
Fellaini «We wonnen, en ik was belangrijk voor de ploeg. Er wordt makkelijk aan voorbijgegaan, maar het was onze derde prijs dat seizoen.»
HUMO Zelden was een speler zo dominant in een Europese finale als jij die avond.
Fellaini «De plóég was dominant. Bij Ajax stelden ze zich nogal hoogmoedig op. Op z’n Hollands, weet je wel. Ook achteraf vonden ze nog altijd dat zij de beste waren. Maar op het einde telt maar één ding: de overwinning.»
undefined
'De voetballerij is een wereld vol hypocrisie. Neem nu al die interviews: slechts zelden lees je iets dat in de buurt komt van de waarheid'
HUMO Waarom leid je ’t gesprek altijd af naar de ploeg als ik het over jou wil hebben?
Fellaini «Omdat de ploeg het allerbelangrijkste is! Ik maak er gewoon deel van uit. Ik speelde een prima wedstrijd, dat weet ik best, maar dat gold voor de hele ploeg. Ik ben geen speler die vijf tegenstanders dribbelt en scoort. Tegen Ajax wilde de coach meer power voor doel. Dan doe ik dat.»
HUMO Vriend en vijand zongen je lof.
Fellaini «Natuurlijk doet dat deugd. Maar ik heb er geen behoefte aan. Een oud-speler die op televisie komt zeggen hoe goed ik wel was: wat heb ik daaraan? (lacht) Kijk, om ons te kwalificeren voor de Champions League moesten we die finale winnen. Iedereen was buitengewoon gemotiveerd. Je speelt niet elk jaar een finale, toch? Ik gaf me helemaal, had een goeie dag en heerste op het middenveld. Goed voor mij, goed voor de ploeg.»
HUMO Mourinho wilde de bal niet.
Fellaini «Misschien had Ajax meer balbezit, maar het trapte maar twee keer op doel. Dan scoor ik liever zonder de bal vaak te hebben. Tegen Ajax werkte het, tegen City niet.»
HUMO Tegen City eerder deze maand hadden jullie vóór de pauze amper 25 procent balbezit.
Fellaini «Het was zo’n dag waarop niets lukte.»
HUMO Critici vrezen de teloorgang van de huisstijl onder Mourinho.
Fellaini «Ieder zijn mening. Tot die nederlaag tegen City hadden we veertig wedstrijden op rij niet verloren op Old Trafford. In het begin van het seizoen scoorden we bijna wekelijks drie of vier keer. Niemand sprak erover. Nu we een paar keer met maar één doelpunt winnen, is het wel een gespreksonderwerp.»
HUMO Romelu Lukaku scoort weer.
Fellaini «Manchester United is de grootste club van Engeland, en één van de grootste ter wereld. Als de spits niet scoort, gaan mensen vragen stellen. Iedereen krijgt tijdens zijn carrière te maken met kritiek: Romelu, ik, zelfs Paul (Pogba, red.). Om het vol te houden aan de top, moet je mentaal sterk staan. Zet je eroverheen, werk hard en concentreer je op wat er van je wordt verwacht. In Romelu’s geval is dat: scoren.»
HUMO Wat heeft City dat jullie niet hebben?
Fellaini (schaterlacht) «Jij stelt echt wel strikvragen, hè? Ze zijn iets technischer, misschien? Bon, ik heb mijn mening, maar die doet er niet toe.»
HUMO Het is bekend dat jij en Mourinho elkaar graag mogen.
Fellaini «Mourinho wil altijd winnen. Hij staat ook erg dicht bij zijn spelers en houdt van harde werkers. Maar als ik mijn best niet doe, speel ik niet, hoor.»
HUMO Klopt het dat je in de zomer van 2016, na het afscheid van Van Gaal, voor hem bent gebleven?
Fellaini «Hij heeft er alles aan gedaan opdat ik bleef. Ik zat met de nationale ploeg op het EK in Frankrijk en kreeg meermaals telefoon van hem. Dat ik niet weg mocht en dat hij op mij rekende. Nu, ik lag nog onder contract: waarom zou ik weggaan? Geen betere club dan Manchester United om voor de prijzen te spelen, toch?»
HUMO Wat bevalt hem zo aan jou?
Fellaini «Dat kun je hem beter vragen. Neem de lift, hij woont in dit hotel (lacht). Kijk, ik ben een ploegspeler, geen valsspeler. Als hij me opstelt, dan weet hij dat ik het elftal altijd iets bijbreng. En ik ga niet zitten grienen als ik niet speel. Er zijn spelers die alle wedstrijden spelen, ik niet. De trainer beslist, en ik leg me daarbij neer, hoe moeilijk dat soms ook is. Zoals voor de Supercup tegen Real Madrid: man, hoe graag had ik die gespeeld! Twee weken eerder hadden we tegen hen gespard in Amerika. Ik speelde goed, de coach was tevreden en toch begon ik op de bank. Ik was pissig.»
HUMO Je viel in en liet de wedstrijd bijna nog kantelen.
Fellaini «Ondanks zes hechtingen in mijn wenkbrauw (opgelopen na een kopduel met Sergio Ramos, red.). Wat een pijn, man!»
undefined
'Ik hou er niet van om achteraf kritiek te geven, zoals sommigen deden met Marc Wilmots. Dat is te gemakkelijk'
HUMO David Moyes, die je van Everton naar Manchester haalde, zei eens: ‘Fellaini hoor je nooit. Alleen op het eind van de training, dan zegt hij twee woorden: ‘Bedankt, coach!’
Fellaini «Beetje nablijven, nog wat plezier maken, en dan zeggen: ‘Bedankt.’ Da’s toch een kleine moeite? Het heeft te maken met mijn opvoeding. Als mijn vader iets zegt, heeft hij het beste met me voor. Zijn woorden zetten me vaak aan het denken. Welnu, die van de coach ook: ‘Tiens, hij heeft gelijk.’ Ik moet voetballen, dat is mijn job. Niet beslissingen in twijfel trekken, of ze zelf willen nemen. Ook al heb ik zelf een mening. Mensen denken nogal gauw dat voetballers dommeriken zijn. Wel, er zijn er die gestudeerd hebben en misschien iets slimmer zijn. Maar ik ben géén idioot (lacht).»
HUMO Het Manchester van Mourinho wil de bal niet, maar bij de Rode Duivels speel je in een ploeg die wel dominant wil zijn.
Fellaini (denkt na) «Ik heb Martínez bij Everton maar twee maanden meegemaakt, maar voor zover ik het kan inschatten, is hij nog geen haar veranderd. Martínez houdt van balbezit, van verdedigers die de bal rondspelen.»
HUMO Wordt het WK in Rusland je laatste grote toernooi?
Fellaini «Ja. Ik zit twaalf jaar bij de nationale ploeg, en ben er ondertussen één van de oudsten. Je hebt Vincent Kompany, Thomas Vermaelen en Moussa Dembélé, en dan kom ik. Ik hoef niemand meer iets te bewijzen. Niet in Engeland, niet in België. Overal heb ik het waargemaakt. Marc Wilmots zette me enkele keren op de bank, maar ook daar legde ik me bij neer. Dat heeft Martínez nog niet gedaan: bij hem speel ik.»
HUMO Na zijn ontslag uitten enkele internationals openlijk kritiek op Wilmots.
Fellaini «Ach, ik hou niet van kritiek geven. Wie wordt daar beter van? Op het moment zelf, tussen de spelers of met de coach: ja, dan wel. Zodat je snel dingen kunt bijsturen. Maar achteraf? Dat is te gemakkelijk.»
HUMO Volgens Martínez missen we een winnaarscultuur. Wat deze generatie nodig heeft: een resultaat tegen een grote tegenstander.
Fellaini «Maar wanneer hebben we zo’n tegenstander gehad? Onder Wilmots speelden we drie keer tegen Frankrijk: twee keer gelijkgespeeld, één keer gewonnen. Akkoord, het waren vriendschappelijke interlands.
»Volgens mij is deze ploeg klaar voor iets groots. De ambitie is er in ieder geval om verder te raken dan de kwartfinales. Wereldkampioen worden, dat is natuurlijk nog iets anders.»
HUMO In augustus 2016 liet Vincent Kompany een videoboodschap op de wereld los: ‘Voortaan schenk ik alle premies en bonussen die ik als Rode Duivel ontvang, weg aan goede doelen.’
Fellaini (lacht) «Prima, toch? Het is zijn keuze: goed voor hem, en goed voor die mensen. Moeten we nu allemaal hetzelfde doen? Dat heb ik hem niet horen zeggen. Trouwens, volgens mij helpen heel wat spelers al waar ze kunnen met hun geld. Hij is heus niet de enige.»
HUMO Zijn boodschap was het gevolg van een discussie over premies en portretrechten, waarbij hij zijn hand had overspeeld. Achter de schermen stond ‘het kamp-Fellaini’ op tegen ‘het kamp-Kompany’.
Fellaini (lacht) «Wil je het daar echt over hebben? Kijk, die hele discussie interesseert me niet. Naar de nationale ploeg ga je niet voor het geld, maar om het shirt van je land te dragen. Geld motiveert, daar moet ik niet flauw over doen. Als je club een dubbele premie belooft, ga je waarschijnlijk harder lopen. Maar als er morgen wordt beslist om wat we bij de nationale ploeg verdienen weg te geven, dan ben ik de eerste om me daarbij aan te sluiten. Het gaat ook niet over miljoenen, hè.»
HUMO Wat onthoud je van de voorbije tien jaar?
Fellaini «Dat ze snel voorbij zijn gegaan. Ik ben gegroeid als speler en als mens, en ben een man geworden, zowel op als naast het veld.
»Het is niet altijd een makkelijk leven: je bent voortdurend onderweg, zit vaak in hotels, speelt om de drie dagen een wedstrijd. Het is elke dag hard werken om beter te worden. Logisch ook: je verdient veel geld, dus daar moet je iets voor terugdoen. Maar al dat harde werk, dat zien de mensen niet. Ze staren zich blind op de mooie wagen en de exotische vakanties, en vergeten dat we maar drie weken vakantie hebben. Daarbuiten zijn we nooit vrij. Zeker niet in Engeland: we voetballen ook tijdens de eindejaarsperiode. En krijg je toch eens een vrije dag, dan gebruik je die om je lichaam rust te gunnen. Anders hou je het niet vol. Nu, ik klaag niet: dit is het leven dat ik altijd heb gewild.»
HUMO Heb je er een levensles aan overgehouden?
Fellaini «Niks kan me nog raken. Er mag van alle kanten kritiek komen: het glijdt van me af. Tot dat eerste jaar bij Manchester had ik nog nooit onder vuur gelegen. Plots gebeurde het, en daar was ik even niet goed van. Maar ik ben overeind gekrabbeld door hard te werken en karakter te tonen.»
undefined
'Ik hoef niemand meer iets te bewijzen. Niet in Engeland, niet in België. Overal heb ik het waargemaakt'
HUMO Je vader heeft altijd heel bewust aan je carrière gewerkt. Hij verhuisde zijn gezin zelfs een paar keer in functie van de clubs waarvoor je speelde in België: vijf in totaal.
Fellaini «Drie jaar Anderlecht, drie jaar Bergen, drie jaar Francs Borains, één jaar Charleroi en twee jaar Standard. Ik woonde tien jaar in Etterbeek, zeven jaar in Bergen, en op het eind in Luik. Zo bijzonder is dat toch niet?
»Mijn vader geloofde in mij, als enige. Hij heeft er alles aan gedaan opdat ik zou slagen. Hij was gek van voetbal en nam mij en mijn broers altijd mee naar het park om te voetballen. Maar druk? Nee, zo heb ik het nooit ervaren. Integendeel, hij gaf me juist vertrouwen. Ik voetbalde omdat ik het graag deed, niet omdat ik van een carrière droomde. Pas toen ik mijn eerste contract kreeg bij Standard, wilde ik maar één ding: slagen, in België dan nog. Wat ik ondertussen heb bereikt, is veel meer dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Mijn vader ook, trouwens.»
HUMO Hij was zelf een voetballer, maar greep naast een grote carrière. Projecteerde hij zijn droom op jou?
Fellaini «Misschien wel, ja. Een kwestie van gekrenkte trots: zou kunnen. Hij kwam naar België om zijn carrière hier voort te zetten. Maar omdat hij de juiste papieren niet kreeg van zijn club in Marokko, is dat niet gelukt.»
HUMO Zelf zei je in een interview dat hij te veel een bon vivant was.
Fellaini «De discipline die hij niet had, heb ik wél. Precies omdat hij zelf heeft ervaren dat je het zonder niet redt, heb ik het van kleins af ingepeperd gekregen. Daarom slaag ik nu waar hij heeft gefaald. Ik weet wanneer er gewerkt moet worden, en wanneer er tijd is voor ontspanning.»
HUMO Zit er een feestvarken in jou?
Fellaini «Een feestvarken zou ik niet zeggen, maar ik maak graag plezier, met vrienden of met mijn broers – zij zijn als vrienden.»
HUMO Je oudste broer heeft een nachtclub in Knokke.
Fellaini «Hád. Hij zit nu in het transport. Mijn jongste broer woont bij mij in Manchester.»
HUMO Wat betekent ‘thuis’ voor jou?
Fellaini «Rust. Maar een echte thuis heb ik niet. Ik ben een kameleon: ik pas me overal aan. Zo hoort het toch? Als je ergens nieuw bent, kun je toch niet verwachten dat iedereen zich aan jou aanpast? Nee, jíj past je aan.
»Ik ben graag in beweging. Dat is ook wat voetballers doen, een carrière lang. Reizen, ervaringen opdoen, mensen ontmoeten, culturen opsnuiven. Ik heb een huis in België, waar ik later zeker naar terugkeer, maar of ik er ook zal blijven: dat weet ik niet. Mijn roots zijn Marokkaans, mijn ouders zijn Marokkanen, mijn familie woont er, en zelf heb ik er ook iets. Waarschijnlijk blijf ik ook na mijn carrière in beweging.»
HUMO Houdt het leven na de carrière je al bezig?
Fellaini «Tuurlijk. Ik ben 30, over enkele jaren is het voorbij. Ik heb een idee van wat ik ongeveer wil gaan doen, maar het heeft geen zin daar nu al over te praten. Voorlopig staat alles nog in het teken van het voetbal.»
HUMO Je investeerde in een boetiek met merkkledij in Brussel, maar die sloot de deuren.
Fellaini «Ik heb een paar dingen geprobeerd, ja. Uiteraard investeer ik, maar daar heeft niemand zaken mee. Wat ik doe met mijn geld is privé.»
HUMO Je stapte ook in de financiering van oplaadpalen voor elektrische auto’s.
Fellaini «Elektrische wagens zijn de toekomst, maar het is gewoon een investering (lacht). Zelf hou ik me daar niet mee bezig, ik heb daar adviseurs voor. Trouwens, vastgoed blijft de beste investering.»
HUMO Is de mens Marouane dezelfde als de voetballer?
Fellaini «Nee, nee! Ze hebben mij het etiket van agressieve speler opgekleefd. Lastpost. Zeikerd. Een moordenaar (zwijgt). Kijk, ik ben fanatiek. De ploeg die het het hardst wil, wint. Dat moet je ook uitstralen. Er zijn momenten geweest waar ik als de slechterik uit kwam. Maar wat moet ik doen als ze me aan de haren trekken? Het klinkt als een grap, maar dat is het niet: zoiets doet echt pijn. Maar ik kan me niet verdedigen. En doe ik het toch, dan ben ik de pineut. Want niemand kijkt naar wat eraan is voorafgegaan.
»Vorig seizoen werd ik na de derby tegen City geschorst voor een kopstoot tegen Sergio Agüero. Terwijl híj het was die op mij afstapte, en dan voor dood neerviel. Maar nee, ík krijg rood. Spelers proberen mij vaak uit mijn tent te lokken. Ik trap daar niet meer in. Weet je hoeveel gele kaarten ik vorig seizoen verzamelde? Vier, in 45 wedstrijden. Ik heb nog nooit iemands carrière kapotgemaakt, maar het scheelde niet veel of mij was het wel overkomen. Nu, tijdens zo’n schorsing werk ik eens zo hard, om sterker terug te keren. Dát is mijn kracht.»
HUMO Wat is het grootste misverstand over jou?
Fellaini «Mensen zijn door de jaren wel gaan zien wie ik echt ben. Ik ben een goed mens: als ik iemand kan helpen, zal ik het altijd doen. Ik zoek geen problemen en doe gewoon mijn werk. In Engeland zeggen ze: a true person (lacht).»
HUMO Je bent razend populair, maar roept tegelijk ook veel controverse op.
Fellaini «Ach, die controverse. Misschien is het mijn look, en zijn veel mensen jaloers? (denkt na) Als iemand vindt dat hij kritiek op mij moet hebben: dat hij zijn gang gaat. Maar waarom zou ik me iets aantrekken van wat een oud-speler over mij zegt? Zijn tijd is toch lang voorbij?
»Weet je, de voetballerij is een wereld vol hypocrisie. Neem nu al die interviews: slechts zelden lees je iets wat in de buurt komt van de waarheid. Nu, ik begrijp dat: ik kan ook niet zeggen wat ik denk. Ik zou wel willen, maar… Kom nog eens langs de dag dat ik stop. Dan zeg ik je wat ik écht denk (lacht).»
HUMO Zoveel te vertellen?
Fellaini (fluit tussen de tanden) «Stof genoeg! Geloof me maar: ik heb veel gezien. Ik heb spelers meegemaakt die top waren, maar ook spelers die me hebben ontgoocheld. Spelers die zich sterke persoonlijkheden waanden, maar in mijn ogen zwakkelingen waren.»
HUMO Nog even volhouden.
Fellaini «Ik zei het je toch al: ik ben een kameleon (lacht). Ik doe mijn werk, ga naar huis en laat het los. Weet je, ik ben vrij terughoudend. Een kwestie van karakter, maar ook het gevolg van zaken die ik heb meegemaakt. Ik kan niet iedereen vertrouwen, te veel mensen zijn erop uit je erin te luizen. Daarom duurt het wat langer eer je mijn vertrouwen wint.
»Zet je dat bandje nu af? (lacht)»
