Het Grove Werk: de syndicus aan zee
Glazeniers, loodgieters, schrijnwerkers, tegelaars, gevelreinigers: het is altijd een beetje Batibouw tussen De Panne en Het Zoute. Heel wat van die werkzaamheden worden aangestuurd door een stille kracht. Al wie ooit een appartement aan zee huurde, kent zijn naam. Problemen met de lift? Sleutelverloren? Toilet verstopt? Bel de syndicus.
Wie heb ik aan de lijn?
HUMO Buiten het seizoen staan uw gebouwen vaak leeg. Hoe houdt u de boel in de gaten?
De Nil «Via de schoonmaakploeg: dat zijn de oren en ogen van de syndicus. Helaas kunnen ze niet alles zien, zeker niet wat er binnen in de appartementen gebeurt. Zo hebben we eens een lek in een badkamer op het negende meegemaakt. Dagen heeft het geduurd vooraleer we het probleem opmerkten, er had zich al een natte kolom van boven tot beneden gevormd, met zware kosten in zeven appartementen tot gevolg. In sommige gebouwen hebben we een vertrouwenspersoon, een eigenaar die we al lang kennen en die vaak aanwezig is. Idealiter kiezen we een permanente bewoner, maar die luxe hebben we zelden: slechts vijf procent van de appartementen wordt constant bewoond. Vertrouwenspersoon is geen bezoldigde functie, het gaat meestal om gepensioneerden die het gewoon uit burgerzin doen. Ik bewonder die mensen, want ook zij krijgen vaak stank voor dank. In de ogen van de andere eigenaars is de vertrouwenspersoon een bemoeial.»
HUMO Moet u wel eens uitrukken om een ongelukkige uit een geblokkeerde lift te bevrijden?
De Nil «Dat is nog maar één keer gebeurd. »Een vrouw zat vast tussen de tweede en de derde verdieping. Normaal moet je wachten op de liftservice of de brandweer, alleen zij mogen een geblokkeerde lift openen. Een voorzorgsmaatregel: oudere liften hebben soms rare kuren. Bij een defect kan de kooi niet alleen vallen, maar ook ineens omhoogschieten. Maar omdat die vrouw aan het hyperventileren was, heb ik de deur zelf opengemaakt met een speciale driepuntssleutel. Een risico, bij een eventueel accident zou ik persoonlijk aansprakelijk geweest zijn, maar het was kiezen tussen de pest en de cholera. »
Ach ja, het kan allemaal veel erger. Ik herinner mij een geval van enkele jaren geleden: twee dames zaten van woensdag tot vrijdag in een lift opgesloten. Ik ken de details niet, maar het moet een exemplaar geweest zijn dat nog niet werd gemoderniseerd. Volgens het KB van 2003 inzake de veiligheid van liften moet iedere kooi voortaan uitgerust zijn met een alarmsysteem. Geen telefoontoestel achter glas zoals je dat vroeger zag, maar een rode knop die permanent verbonden is met een centrale. Tegenwoordig zijn dat intelligente systemen: de centrale weet perfect om welke lift in welk gebouw het gaat, zelfs als de liftgebruiker onwel is geworden en niet meer in staat is om via de intercom te spreken. Dat heet vooruitgang, ook al zullen sommigen de voordelen van een antiek telefoontoestel missen. In mijn beginjaren heb ik dat een paar keer meegemaakt: studenten namen de lift naar de kelder, waar niemand hen kon horen. Ze sloegen het veiligheidsglas stuk en dan maar bellen naar hun lief in Amerika. Dat kon perfect, want het ging om gewone telefoontoestellen waarmee je onbeperkt kon bellen, op kosten van het gebouw.»
HUMO Het KB van 2003 is een omzetting van een omstreden Europese richtlijn. Heel wat eigenaars vermoeden dat er lobbywerk van vier grote liftconstructeurs aan te pas is gekomen. Het vervangen of moderniseren van tienduizenden liften in Europa heeft alleszins een miljardenmarkt gecreëerd.
De Nil «Lobbywerk of geen lobbywerk, die richtlijn was een goede zaak. Oudere liften vertonen mankementen die niet meer van deze tijd zijn. Hoeveel ongevallen zijn er niet gebeurd in liften waar gebruikers contact konden maken met de voorbijglijdende muur of buitendeur? Om een typische situatie te schetsen: je neemt de lift met een kinderwagen of een bagagetrolley. Omdat de lift aan de krappe kant is, stap je achterwaarts in. Als je je buik intrekt, past ook de kinderwagen of de trolley in de kooi. En dan gebeurt het: de lift gaat naar beneden, maar de kinderwagen of trolley zit klem tegen de deur. Gevolg: ingedrukte borstkast of erger. Nee, we kunnen die verplichte modernisering alleen maar toejuichen. »
Ik heb alleen moeite met de uitvoering van het KB. De wet werd al een paar keer gewijzigd. Tot voor kort luidde het dat alle liften uiterlijk in 2013 aan de nieuwe normen moeten voldoen, maar nu maakt men een onderscheid tussen liften voor commercieel en particulier gebruik. Als er op het eerste een dokterskabinet ligt, blijft 2013 de streefdatum, maar voor zuiver privégebruik zou er nog vijf jaar uitstel worden gegeven. Maar wat als er een conciërge inwoont? Onduidelijkheid troef, en voor mij is dat vervelend. In één van onze oudere gebouwen heeft de algemene vergadering vorig jaar beslist om de liften niet te moderniseren maar te vervangen. Om zeker de streefdatum te halen, heb ik de bestelling zo snel mogelijk geplaatst, want de constructeurs en installateurs verzuipen in het werk. Intussen is het gerucht over dat uitstel voor particulieren de eigenaars ter ore gekomen: ‘Meneer De Nil,’ komen ze nu af, ‘u moet die bestelling dringend annuleren!’ (diepe zucht)»
