Het hartverwarmendste programma en de memorabelste uitzending: ‘Foei, Lady Gaga’

Een hartverwarmende golf van begrip en mededogen spoelde over Vlaanderen, telkens als Joris Hessels en Dominique Van Malder hun caravan installeerden en onbekende Vlamingen hun verhaal lieten doen, gevolgd door een pakkend verzoeknummer. ‘Radio Gaga’ is ettelijke keren gekopieerd in het buitenland, maar niet overal werd de chemie tussen de twee Vlaamse baardmannen even vlot geëvenaard.

JORIS HESSELS «Met ‘Radio Gaga’ probeerden we wat suiker toe te voegen aan de zurigheid van het leven. We wilden iets maken dat we zelf misten op tv. Fantastisch dat wij, toch twee onbekende sjarels, die kans hebben gekregen van Canvas.»

HUMO Welk levensverhaal zal je nog lang bijblijven?

HESSELS «In het derde seizoen zijn we onder andere naar De Markt getrokken, een gesloten jeugdinstelling in Mol. Eén van de jongens kreeg net bezoek van zijn mama en dat was hartverscheurend: ze was radeloos. Die knaap was nog erg jong, maar soms werd het zwart voor zijn ogen en deed hij dingen waar hij achteraf niet zo trots op was. Er zat geen greintje kwaadheid in hem, maar bij de minste vonk sloegen zijn stoppen door. Als jonge vader vond ik dat heel heftig om te horen.

»In de aflevering waarin we terugblikten, hebben we hem opgezocht en toen leek het beter te gaan, maar onlangs liet zijn moeder ons weten dat hij toch weer in de problemen zit (zucht).»

HUMO Van ‘Radio Gaga’ zijn er meerdere buitenlandse versies gemaakt.

HESSELS «Ik heb die bijna allemaal gezien! De Spaanse versie leunt het dichtst aan bij de onze, vooral omdat de presentatoren fysiek op ons lijken: een Kristof Calvo-achtige figuur en een volslankere rosse kerel. Ze zitten daar al aan het vijfde seizoen, meer dan wij er gedraaid hebben. Ik heb voorts hard moeten lachen met de Japanse versie: daarin rijden twee Japanners met net zo’n gammele caravan rond, terwijl ze zo’n ding niet kennen in het land van de rijzende zon. De Nederlandse versie is helaas gruwelijk mislukt: het programma staat of valt met de oprechtheid van het duo en de vriendschap tussen de twee, en daar is het misgelopen. Maar als echte Hollandofielen hadden we die eigenlijk zelf moeten maken. »

HUMO Hebben jullie de naam van het programma van Lady Gaga gepikt?

HESSELS «Natuurlijk niet. Dat is de titel van een nummer van Queen. Mevrouw Gaga is ons trouwens nog 300 euro verschuldigd voor die rechtszaak. Als ze Humo leest: graag contact opnemen met onze advocaten (lacht niet).»

Bekijk hier een fragment:

De memorabelste uitzending: ‘Nachtwacht’ met Wilfried Martens en Pierre Carette

Canvas associeer je niet meteen met vonken en vuur, maar op 20 september 2003 knetterde het op het scherm. In ‘Nachtwacht’, het debatprogramma van Jan Leyers, zaten twee heel verschillende mensen tegenover elkaar: wijlen Wilfried Martens, van 1979 tot 1992 bijna onafgebroken premier van België, en Pierre Carette, voorman van de extreemlinkse groepering Cellules Communistes Combattantes (CCC). De CCC pleegde in de jaren 80 een reeks bomaanslagen als protest tegen het establishment, waarbij twee doden en 28 gewonden vielen. Na bijna twintig jaar in de cel was Carette net vervroegd vrijgekomen, maar hij bleek nog even strijdbaar als voorheen.

HUMO Van wie kwam het idee om hen tegenover elkaar te zetten?

JAN LEYERS «Clem Robyns, de eindredacteur van ‘Nachtwacht’, had vernomen dat Pierre Carette was vrijgelaten en wist hem via de uitbaters van een linkse boekhandel in Brussel te vinden. Carette moest eerst overleggen met les camarades, maar uiteindelijk zegde hij toe. Op dat moment gingen we ervan uit dat Wilfried Martens zou weigeren, want eerlijk gezegd dachten we: waarom zou hij daar in godsnaam zin in hebben? Maar hij vond het zijn plicht om te komen: hij wilde de stem van de rede zijn tegenover het extremisme van Pierre Carette.»

HUMO In mijn herinnering was Martens een bedaarde man, maar in die uitzending van ‘Nachtwacht’ werd hij bij momenten heel emotioneel.

LEYERS «Ja, het was soms ook surrealistisch. Pierre Carette was duidelijk nog even kwaad als vroeger, hij beschouwde Wilfried Martens als de verpersoonlijking van het establishment – hij heeft hem tijdens het debat ook nooit in de ogen gekeken. Eén moment staat me nog scherp voor de geest: toen Pierre Carette Wilfried Martens nog maar eens een onderdrukker noemde en hem met alle denkbare zonden overlaadde, riep die – het hele debat verliep in het Frans – verontwaardigd uit: ‘Mais monsieur Carette, c’est vous le terroriste!’

»Backstage hebben de twee geen woord gewisseld. De meeste gasten praatten altijd na bij een glas witte wijn, maar toen niet. We hebben ze zelfs allebei een aparte ruimte gegeven.»

HUMO Een oud-premier versus een veroordeelde terrorist, het zou nu niet meer kunnen.

LEYERS «Wellicht niet. Vandaag word je al van het scherm verbannen als je in 1986 eens hebt wildgeplast. We vermoedden natuurlijk wel dat de confrontatie tussen Wilfried Martens en Pierre Carette niet onopgemerkt zou voorbijgaan, maar uiteindelijk is het goed meegevallen. In zijn memoires heeft Martens wel twee bladzijden aan die uitzending gewijd.»

HUMO Vier jaar eerder had je je debuut op Canvas gemaakt met de talkshow ‘De 7 Hoofdzonden’. Ondertussen ben je een ancien: welk programma steekt er voor jou boven uit?

LEYERS «Dat is alsof je zou vragen naar mijn favoriete kind, of naar het beste Soulsister-nummer. Maar als je aandringt: ‘De weg naar Mekka’. Toen kwam alles samen: een goed onderwerp, de perfecte ploeg. Dat was mijn ‘Way to Your Heart’ op televisie. Hoog tijd om nog eens iets te doen met het woord ‘weg’ in de titel (lacht).»

Bekijk hier de aflevering van ‘Nachtwacht’