Het sportjaaroverzicht met Jan Mulder
Hij sprak over sport en toch hing de halve bevolking aan zijn lippen, mensen die niet weten wat buitenspel is inbegrepen. Het overkomt weinigen, maar Jan Mulder maakte het deze zomer mee, als tv-analist tijdens het WK Voetbal. Voor Humo bespreekt hij het volledige sportjaar 2014, in twee delen.
We ontmoeten Mulder in Bussum, ergens halfweg tussen Gent en Groningen. Het is 2 uur in de namiddag, maar de oud-voetballer heeft voor Amnesty International al brieven geschreven aan langdurig gevangenen, is daar op de radio al over gaan praten en heeft tussendoor een boodschap ingesproken die op iemands afscheidsfeestje zal worden afgespeeld.
HUMO Had je het je anders voorgesteld, het leven na 65, of is dit wat je wil?
Mulder «Het alternatief is: tegen een muur zitten en uit het raam van mijn huis naar het koolzaad kijken. Ik heb even gedacht: ‘Dat kan een goede remedie zijn tegen de snelle tijd’ – dat het zou vertragen, weet je wel – maar het gaat allemaal even snel. Dus kan je net zo goed wat afspraakjes maken en die agenda laten vollopen. Dat is toch leuker. Anders word je echt een ex-profvoetballer die op een gegeven moment foto’s van vroeger gaat inlijsten en aan de muur hangen (lacht).
»Ik ben ook graag onderweg, dat is er niet uit te rammen. Naar Brussel is voor mij 450 kilometer, maar dat vind ik niet erg. Ik ben geen rock-’n-rollband, maar wel graag on the road. Als iemand denkt: ‘We bellen Jan voor een inbrengetje,’ in wat dan ook, dan vind ik dat fijn. Dus: rijen maar. Dat is namelijk wat ik doe. Of het ook is wat ik echt wil, weet ik zelf niet. ‘Wat wil de mens?’ Geen idee, ik ben hier ook maar in gerold. Schrijven en aan televisieprogammaatjes meedoen: nimmer heb ik het geambieerd. Het overkomt me allemaal. Dat was ook het geval met het WK-programma deze zomer. Maar wat een geluk! Eindelijk kan ik weer met een goed gemoed naar Brussel rijden.»
HUMO Dat kon je vroeger niet?
Mulder «Ik liep er rond als een Japanse toerist.»
HUMO Bezoeker van je eigen verleden.
Mulder «Ja. En niemand die naar me omkeek (lacht).
»Niet dat ik wil dat er naar me omgekeken wordt, ook als voetballer heb ik nooit de sterspeler uitgehangen, maar nu het wel gebeurt, heb ik niet meer het gevoel dat ik alleen maar om dat verleden in Brussel loop. Ik ben weer gloednieuw, ik heb het verleden overwonnen! Die aandacht, dat streelt me niet, het bevestigt gewoon dat ik nog meedoe… Ik weet niet hoe ik het moet omschrijven. Ik ga het ook niet proberen, want voor je ’t weet verval je in filosofische overpeinzingen, en die helpen ook niet. Je moet iets dóén. Vroeger was dat voetballen en nu is dat schrijven en praten op televisie. Stelt allemaal niks voor, maar ’t is wel fijn.»
HUMO Net zoals dit jaaroverzicht. Op 2 januari stapt Besnik Hasi, T2 van John van den Brom bij Anderlecht, het kantoor van voorzitter Roger Vanden Stock binnen. ‘Ik kan hoofdcoach worden bij KV Mechelen,’ zegt hij. ‘Geen sprake van,’ antwoordt Vanden Stock. Twee maanden later is Hasi hoofdcoach, nog eens twee maanden later wordt Anderlecht, vanuit een verloren positie, toch kampioen. Goeie beslissing van de voorzitter?
Mulder «Het ontslag van Van den Brom was toen nog niet nakend, maar het sudderde wel al, denk ik. Ik heb altijd gevonden dat Van den Brom – die ik verder hoog acht – niet de persoonlijkheid had voor Anderlecht. Te véél persoonlijkheid, misschien, te veel stijve Nederlander. Hasi heeft meer dat sappige en flexibele dat ik met Anderlecht associeer en dat heeft ook Vanden Stock vast gedacht. Ik las onlangs dat uit onderzoek is gebleken dat iemands voorkomen bij een sollicitatiegesprek belangrijker is dan zijn of haar kwaliteiten, en dat geloof ik graag. Hasi straalt meer voetbal uit dan Van den Brom. Hij springt ook beter met die jonge talenten om, vind ik.»
HUMO Zegt de analist die onlangs in ‘Extra Time’ nog riep: ‘Hasi is het probleem!’
Mulder (lacht) «Dat ging over dat eeuwige gekibbel van de jongetjes Mitrovic en Tielemans over een vrije trap. Gênant! Als je als trainer zegt: ‘Dat gebeurt niet meer,’ en het gebeurt wél, dan is er toch een disciplineprobleem? Uit de selectie stoten! (lacht) Dat dénk ik dan, maar eigenlijk heb ik geen idee meer hoe je als trainer met die jonge spelers moet omspringen. Ze verdienen allemaal zo veel geld dat je best hard voor ze mag zijn, lijkt mij, maar dat is misschien te gevaarlijk, omdat je door hard te zijn ook veel kan vernielen. Dus ik bekritiseer dat gekibbel over een vrije trap wel: ‘Hasi is het probleem,’ zeg ik, maar eigenlijk weet ik het ook niet. Machteloos: dat zijn de trainers. Geluk, toeval en goeie spelers: daar moet een coach het mee doen, daar ben ik steeds meer van overtuigd.»
HUMO Overkomt het je vaak dat je achteraf over een eigen tussenkomst denkt: ‘Dat was te hard’?
Mulder «Het omgekeerde gebeurt vaker. Dat ik denk: ‘Dat had strenger gemogen.’ Zeker als het over Anderlecht gaat. Ik blijf een Anderlecht-speler, en ik hou daar bijna altijd onbewust rekening mee. Maar soms denk ik: ‘Je mag best weleens iets zeggen, Jan,’ en dan zeg ik: ‘Hasi is het probleem.’ (lacht) Neen, ik ben niet de meest aangewezen persoon om kritiek te uiten op Anderlecht.»
HUMO Het blijft familie.
Mulder «Mooi gezegd.»
HUMO Op 4 januari overlijdt de Portugese voetbalheld Eusébio. Twee dagen later wordt zijn lichaam opgebaard op de middenstip van het Estádio da Luz van Benfica en vervolgens wordt het in processie door de straten van Lissabon gedragen. Het overwegen waard?
Mulder «Ik zou wel graag een rondje Sablon (Zavel, buurt in Brussel, red.) doen, ja (lacht). En baar me maar op met een foto van Eusébio en mezelf op mijn borst.»
HUMO Die foto bestaat?
Mulder «Dat was na een vriendenmatch tegen Benfica, op Anderlecht. Fernand Beeckman, onze masseur, trok me tot bij Eusébio. Ik haatte dat – op de foto met een wereldster – en dat zie je ook aan me: ik sta er compleet ongeïnteresseerd bij. Maar jaren later overleed mijn vader en toen mijn moeder met zijn bezittingen van het dodenhuis terugkwam, leegde ze zijn portefeuille: bleek die foto daarin te zitten. Eusébio was zijn grote held, en daar had hij gelijk in. Eusébio was een openbaring, die nam het echt over van Pelé. En ik heb zo het gevoel dat ik voor mijn vader toch een heel klein beetje de witte Eusebio van Winschoten was (lacht).»
HUMO Zes maanden later, op 7 juli, sterft ook Real Madrid-icoon Alfredo Di Stéfano, de meest galactische van alle Galactico’s.
Mulder «Di Stéfano vind ik de allergrootste.»
HUMO De meeste voetballiefhebbers kunnen dat niet eens beamen. Bijna niemand kan zich nog voorstellen hoe Di Stéfano en Eusébio voetbalden.
Mulder «Dat is de tragiek van de sport. Als je stopt, blijft er niks anders over dan herinneringen die alleen maar vager worden. En als je echt goed was – zoals zij – word je daar nog eens elke dag mee geconfronteerd. ‘Wat wás je goed, jongen.’ Vriendelijk bedoeld, maar zo schrijnend. Dan zou je soms nog liever helemaal de vergetelheid in schieten.
»Di Stéfano kreeg een jaarsalaris van Real Madrid. Als pakweg Van der Vaart een contract tekende, mocht Di Stéfano voor de foto een shirt van Real voor diens borst houden. (Zucht) Dat is zoals Bernard Hinault die ritwinnaars in de Ronde van Frankrijk op het podium aan de burgemeester van het aankomstplaatsje voorstelt. Je bent een bediende van de sport geworden waarin je ooit de allergrootste was. Nu, zolang ze maar geen trainer worden: dat doet pas afbreuk aan de glorie. Het trainersschap is voor middelmatige spelers, niet voor de Messi’s en Ronaldo’s.»
HUMO Wat voor spelers worden analist?
Mulder «De intelligente (lacht). Analisten denken doorgaans te veel als trainers, vind ik. Ze geloven te veel in tactiek, en dat is jammer. Want afgezien van het feit dat het betere televisie oplevert om tegen de gangbare mening in te gaan, is het ook gewoon onzin wat die trainers vertellen. Tactiek heeft negen op de tien keer een negatieve invloed op het spel. Net als ze denken voorzichtig te zijn, doen ze heel riskant. Bijna elke waarheid in het voetbalspel is omkeerbaar. Oranje op het WK, bijvoorbeeld: Louis van Gaal speelde zogezegd op safe, maar het was juist heel gevaarlijk wat hij deed. De meeste wedstrijden hadden ze gewoon kunnen verliezen, precies door die tactiek van hem. De klasse van de spelers voorin, díé heeft ervoor gezorgd dat Nederland won. Tactiek heeft nog nooit één wedstrijd beslist. Niet één.
»Ik herinner me een wedstrijd van Chelsea vorig seizoen tegen Liverpool. Chelsea speelde met elf man voor het doel. Niet alleen gênant – zeker voor die goeie voetballers van Chelsea – maar ook levensgevaarlijk. Alleen toeval en pech hebben Liverpool het scoren belet. Op het eind gleed Steven Gerrard uit, waardoor Chelsea kon scoren en won. ‘Briljante tactiek van Mourinho!’ Onzin. Beschamend én dom, dat was het. Door dat stomme uitglijden kreeg-ie gelijk, maar niet van mij. Gewoon voetballen, dát moet je doen. Je moet eens kijken naar de laatste minuut van een wedstrijd waarin een ploeg 1-0 voorstaat. Hilarisch! Als ze de bal krijgen, kruipen ze meteen naar de cornervlag van de tegenstander, waar ze de bal bijna altijd verliezen en er vervolgens meteen gevaar aan de overkant ontstaat. Ze hopen vijf secondjes te winnen, maar riskeren de wedstrijd te verliezen. Als je dat dan zegt tegen een trainer – ‘Doe dat nou niet, speel gewoon verder’ – dan wordt hij een wetenschapper die kijkt naar een leek.
»Het voetbal wemelt van de verkeerde inschattingen en dogma’s. Ik hou van traditie, maar ik kan niet goed tegen die domheid die maar niet uit het voetbal wil verdwijnen. Eén geluk bij een ongeluk: het levert kopij op (lacht).»
HUMO Helaas: niemand gelooft jou. Als jij op televisie over de onzin van tactiek begint, gaat de hele tafel, en ook vaak het publiek, monkelen.
Mulder «Dat vind ik juist goed: ik wil geen aanzien hebben.»
HUMO Het is toch vreemd: haast iedereen waardeert je, en erkent ook dat je over bepaalde facetten van het voetbal zinnige dingen zegt, maar haast niemand neemt je meest fundamentele mening over voetbal ernstig. Toch word je voortdurend in voetbalprogramma’s gevraagd. Als nar?
Mulder (schudt het hoofd) «Niemand heeft me al gepakt op onnozelheden. Die verkondig ik namelijk niet.»
HUMO Lachen met de tactiek van Mourinho zullen heel veel mensen onnozel noemen.
Mulder «Mourinho is een goeie trainer, niet omwille van zijn tactiek, wél omdat hij de juiste spelers koopt. Dat ziet hij heel goed. En hij gelooft minstens zo veel in techniek als tactiek: Hazard is onder hem helemaal opengebloeid, die heeft hij grootgemaakt.»
Verweven met het kwaad
HUMO Tom Boonen krijgt op 9 januari een op maat gemaakt zadel dat een eind moet maken aan zijn zitvlakproblemen. ‘Ik hoop dat ik nu weer kan vlammen als vroeger,’ zegt hij. Hij zal noch de Ronde van Vlaanderen, noch Parijs-Roubaix winnen, dat doen Fabian Cancellara en Niki Terpstra. Zat het verlies al in die opmerking over het zadel?
Mulder «Dat wou ik net zeggen, ja. Het lijkt me een excuus voor tanende kracht. Last aan je achterwerk is een teken dat het bijna afgelopen is. Het is zoals Harry Mulisch ooit zei: ‘Een schrijver die onder de trein komt, heeft geen talent.’ (lacht) Een atleet aan de top heeft dat soort problemen niet. Bij Tom Boonen merk je dat zijn krachten zijn afgenomen, hij mist die punch van vroeger. Maar dat is niet erg, het overkomt elke sporter. Zelfs Eddy Merckx heeft het meegemaakt. Neen, Tom Boonen heeft genoeg gewonnen om tevreden terug te blikken. Maar misschien ben ik helemaal verkeerd en maakt hij dit jaar een geweldige comeback. Ook dát is al gebeurd.»
HUMO Op 10 januari koopt Roland Duchâtelet – eigenaar van Standard – zijn zesde voetbalclub, de Spaanse tweedeklasser Alorcon.
Mulder «Voor ’t vrouwtje? (lacht) Ik heb gelezen dat het Duchâtelet vooral om de grond onder die stadions gaat, die kan hij verpatsen. En toch vind ik hem aandoenlijk. Hij is eens de kleedkamer van Standard binnengegaan om de jongens uit te leggen hoe ze moesten ingooien (lacht). Dat deed me verhopen dat het hem toch nog een beetje om het voetbal gaat.
»Maar aan de top gaat het echt alleen maar om geld, allang niet meer om voetbal. Suárez naar Barcelona, bijvoorbeeld. Een beetje psycholoog begrijpt dat die jongen alleen maar kan gedijen als hij de beste kan zijn: vanop kilometers afstand kon je al voorspellen dat het in een ploeg met Neymar en Messi niet goed zou gaan. Dat wist Barcelona volgens mij ook wel, maar vermoedelijk was het hen om de Zuid-Amerikaanse shirtjesmarkt te doen.
»We gaan linea recta en razendsnel naar een supercompetitie met acht clubs. De Champions League, daar is toch geen bal meer aan? Met dat arme Anderlecht en dat arme Ajax? Het worden vijf Engelse clubs, vier Spaanse, Bayern München en Paris Saint-Germain en die gaan tachtig keer tegen elkaar voetballen en wij gaan daarnaar kijken! Natuurlijk, want het zijn Ronaldo, Messi en Bale: dat is toch fantastisch? Maar nooit nog zal een club als het wondermooie Borussia Mönchengladbach iets voorstellen in Europa. En dat is zonde. Het heldendom van de kleintjes verdwijnt. Alles raakt ontwricht. Kinderen van 11 jaar worden aan zogenaamd fatsoenlijke clubs als Barcelona verkocht. Met honderden lopen ze er rond, gekocht voor een miljoen, in een vreemd land. Die arme schapen wordt gewoon de nek omgedraaid. En waarom? Voor het geld. Wat men allemaal niet aanricht! Real Madrid heeft het kruis uit haar embleem verwijderd op vraag van lui uit Saoedie-Arabië, een terroristenstaat. Zelfs hun ziel verkopen ze. Het hele voetbal is stilaan verweven met het kwaad.»
HUMO Maar we pikken het omdat we nog nooit zo’n mooi voetbal hebben gezien.
Mulder «En omdat we er toch niks aan kunnen doen. We zijn machteloos en kunnen alleen maar constateren. Die trein gaat helemaal de verkeerde kant op en wij kunnen hem niet stoppen. Maar we hebben toch geprobeerd: in Humo is de opstand geboren, zal men later kunnen zeggen (lacht).»
HUMO Ronaldo wint op 13 januari voor de tweede keer de Gouden Bal. Was je altijd al fan of heb je – zoals velen – van hem moeten leren houden?
Mulder «Hij is ergerlijk. Geen enkele vreugde kunnen opbrengen als iemand anders scoort? (Trekt zuur gezicht) Ik scoorde ook liever zelf, dat heeft elke spits, maar ik was wel blij als een ploegmaat een doelpunt maakte. Hij niet, dat zie je aan dat sippe mondje van hem als Bale het afmaakt. Maar het is een weer-ga-lo-ze speler en dat overschaduwt bijna volledig zijn irritante gedrag. ‘Doe maar vervelend, als jij dat nodig hebt om zo fenomenaal mooi te voetballen,’ denk ik dan. En dat heb ik al van in het begin. In zijn eerste jaar bij Manchester United had Ronaldo – net zoals Ibrahimovic bij Ajax – het etiket van een clown, een circusartiest, maar ik dacht toen al: ‘Oké, hij doet weleens een dingetje te veel, maar verrek, wat een schitterende voetballer!’ En nu is hij gewoon fenomenaal. »Vroeger speelde je een topwedstrijd en daar kon je dan een weekje of vijf op teren, maar hij en Messi doen het elke week opnieuw, al vijf jaar lang. Dat is nog nooit vertoond, de allerhoogste klasse ooit. Ze strooien met hattricks! Het is bijna verdacht. Als oud-spits ga ik dan denken dat het misschien wel aan die verdedigers van Getafe en Vallecano en Zaragoza ligt. Ik zou met de bal aan de voet nog weleens willen kunnen controleren wat die waard zijn (lacht). Maar ik heb het gecheckt bij mijn zoon Youri, die assistent-trainer is bij Twente, en hij zei: ‘Papa, je vergist je. Wij spelen elke zomer voorbereidingswedstrijden tegen dat soort Spaanse ploegen, en ze zijn altijd beter.’
»Van de Engelse verdedigers ben ik het wél zeker: dat is lachen geblazen. Mertesacker, Terry, Cahill… dat is van een onbeholpenheid: hilarisch.»
HUMO Op 16 januari sluit een verdediger van Manchester City, dat in mei kampioen zal worden, een reclamedeal met Pepsi: Vincent Kompany. Het ultieme bewijs dat hij een wereldvedette is geworden?
Mulder «Ja, maar Pepsi?! (Trekt bedenkelijk gezicht) Ik drink gewoon Coca-Cola! (lacht) Neen, Kompany heeft het fenomenaal gedaan. Hij is op zijn plek ook een wereldklassespeler. Verstandig ook hoe hij zijn carrière opbouwt. Hij gaat níét naar Barcelona, maar blijft lekker bij de sjeik van Manchester, warm en veilig. Daar is hij een uithangbord, een echte kapitein, zoals hij dat ook bij de Rode Duivels is. En dan is hij nog eens CEO van allerlei businessachtige toestanden: goed gedaan. Alleen die tv-reeks over de Rode Duivels (‘Iedereen Duivel’, red.) van zijn productiehuis: niet om aan te zien! Zijig was het, té vroom allemaal. Een feelgoodfilm in het kwadraat.»
HUM0 Het publiek was het wellicht grotendeels met je eens. Ondanks de hype rond de nationale ploeg raakte de serie maar net boven het half miljoen kijkers.
Mulder «Aan alles merkte je dat het gestuurd was. Borstklopperij was het: ‘Zie eens hoe goed en braaf we wel zijn.’ Dan word ik achterdochtig. Maar misschien ben ik te cynisch.»
HUMO Ken je Phil Mickelson en Mahendra Singh Dhoni?
Mulder «Mickelson wel, da’s een golfer, maar die andere?»
HUMO Een Indische cricketspeler. In de top 10 van best gesponsorde atleten van 2014 komen zij voor Usain Bolt, Cristiano Ronaldo, Kobe Bryant, Lionel Messi en Rafael Nadal. Enkel LeBron James, Tiger Woods en Roger Federer deden beter.
Mulder (lacht) «Cricket! Zelfs daar is de teloorgang ingezet, met die gekleurde pakjes die ze nu dragen. En corrupt. Omkooppraktijken bij de vleet, net als in het tennis en het voetbal. Ook dat lijkt niet meer te stuiten. En die atleten, dat zijn vaak de slachtoffers. Die worden bedreigd, zitten in de tang van rasechte moordenaars. Gruwelijk.»
HUMO Heb jij reclamevoorstellen gekregen?
Mulder «Neen. (Zucht) Ik ben een verbitterd man, Sander. De voorbije zomer heeft me alleen maar liefde opgeleverd.»
DE grote Courtois
HUMO Op 9 februari eindigt Bart Swings tijdens de Olympisch Winterspelen in Sotchi als vierde op de 5.000 meter. België is een beetje teleurgesteld, maar de Nederlandse schaats- legende Rintje Ritsma niet: ‘Swings kan de beste ter wereld worden,’ zegt hij. Hoe vreemd is het voor een Noord-Nederlander als jij om plots een Belg in jouw schaatssport te zien opduiken?
Mulder «Bart Veldkamp zien schaatsen in de Belgische kleuren: dát was pas gek. Neen, dan liever een échte Belg. Het was een beetje raar, maar dat gevoel verdween meteen toen Nederland Swings zag schaatsen: sierlijke stijl! Kijk, als iemand een mooie slag heeft, dan hebben we dat meteen gezien en vergeten we al de rest. We zijn niet helemáál gek.»
HUMO Ben jij een liefhebber?
Mulder «Jááá! De tijden onthoud ik steeds minder goed, maar ik ben echt wel een kenner. Ik heb het ook zelf nog gedaan, 1.500 meter vooral, en ik was niet eens zo slecht (lacht). Prachtige sport, vind ik het. Swings en Veldkamp die in de bocht hangen, dat is grote schoonheid. Dat heeft Sven Kramer bijvoorbeeld iets minder. Ik vind dat wel belangrijk, ook in het voetbal. Ik wil niet zo ver gaan en beweren dat er in het voetbal een jury moet komen die ook punten geeft voor schoonheid…»
HUMO …maar mocht het er toch ooit van komen, dan wil jij zo’n jury wel voorzitten.
Mulder «Jááá. Ik kies voor de ploeg die mooi speelt. Maar ook wel voor de ploeg die tot het einde doorvecht. Daar hou ik evenveel van.»
HUMO Het is een misvatting dat jij alleen maar een estheet en een romanticus bent. Je hebt al twintig keer geroepen in voetbalprogramma’s: ‘Ik ben een resultaatvoetballer!’ maar ook dat wil niemand blijkbaar geloven.
Mulder «Omdat men maar niet wil begrijpen dat je met normaal spel het verst komt. Je moet iets ingewikkelds bedenken, anders is het niet goed. Men heeft meer ontzag voor een ingewikkeld dom betoog, dan voor een simpel intelligent betoog.»
HUMO Op 2 februari wordt Zdenek Stybar wereldkampioen veldrijden vóór Sven Nys. Op 23 februari is het seizoen afgelopen en twittert Sven Nys trots: ‘Ik eet voor het eerst in zes maanden frieten.’ Had hij zijn pak friet beter voor het WK gegeten?
Mulder «Neen. Ik heb bewondering voor die maandenlange kastijding. Een hard bestaan, precies zoals dat van fotomodellen en ballerina’s. En je kan wel denken: ‘Eén pakje friet kan geen kwaad,’ maar één wordt algauw twee en voor je ’t weet… Ik leefde als voetballer ook redelijk ascetisch. Op tijd naar bed, altijd op mijn gewicht letten, nooit drinken – soms eens één glaasje wijn de avond na een wedstrijd.
»Nys hoeft zich echt niet te schamen dat hij van een supertalent als Stybar heeft verloren. Wat een klasse! En Nys zelf is al helemaal legendarisch, die hoeft niks meer te bewijzen. Ik vind veldrijden heerlijk. Al die intriges en achterklap. Wat heb ik genoten van die reeks van Michel Wuyts (‘De Flandriens van het veld’ uit 2011, red.): prachtige verhalen. En dan de hartstocht van de supporters. Die is in geen enkele sport groter. In Nederland kennen we dat soort vurigheid niet.»
HUMO Op 5 februari haalt Thibaut Courtois, die later op het jaar met Atlético Madrid kampioen wordt, de Champions League-finale speelt en Sportman van het Jaar wordt, uit naar Simon Mignolet, omdat die in een interview heeft gezegd dat hij bij de Rode Duivels nummer 1 wil worden. ‘Hij moet nederig blijven en respect tonen,’ vindt Courtois. Heeft iemand die vrijt met het lief van een ploegmaat het recht om over respect te toeteren?
Mulder (Met amper verborgen ergernis) «Dat vraag je met wel heel veel overtuiging. Terwijl je vol-le-dig voorbijgaat aan de doorsslaggevende rol van de vrouw in kwestie. Die arme Courtois kon daar helemaal niks aan doen, die slapjanus (lacht). Neen, ik beschuldig Courtois totaal niet. Maar zijn kritiek op Mignolet vind ik kinderachtig. Mignolet zegt alleen maar wat er van hem verwacht wordt: je hoort ambitie te tonen. En daar is ook niks op tegen.
»Courtois vindt steeds meer dat hij zich als de Grote Courtois moet gedragen. Zo gaat dat in de mannenwereld van het voetbal: je moet je plek veroveren, opklimmen in de hiërarchie, jezelf een houding geven. Je zag het ook bij Arjen Robben op het WK: ging hij opeens de spelers toespreken, terwijl Louis van Gaal er voor Piet Snot bijstond. Zo van: ‘Ik ben de leider!’
»Ik zat naast Courtois na de oefenwedstrijd tegen IJsland, toen hij zo tekeerging tegen zijn ploegmaats. Ik vond het overdreven. België had toch met 3-1 gewonnen? En de fase waar hij zich aan ergerde, vond ik juist heel positief: de Belgen gingen naar voren. Ja, plots liep er een IJslander op zijn doel af. En dan? Wees blij, kan je die bal eruit stompen, kan je nog eens tonen wat voor een geweldige doelman je wel bent. Ja, toch?
»En toch irriteerde hij me niet. Ik was blij dat hij iets zei, want meestal zijn de praatjes van voetballers na een wedstrijd niet te harden. Vrijblijvende onzin, altijd. Hij was tenminste onderhoudend.»
HUMO Op 11 februari bestelt het hotel in São Paulo waar de Rode Duivels tijdens het WK zullen verblijven, een lading vis om in de vijver uit te zetten, zodat bondscoach Marc Wilmots tijdens zijn verblijf zal kunnen hengelen.
Mulder «Is Wilmots een hengelaar? Dat neemt me nog méér voor hem in. Robbie Rensenbrink is ook een hengelaar. En Piet Keizer. En Abe Lenstra, idool uit mijn jeugd, was het. En mijn vader, en mijn oom, en mijn twee zonen. En ik heb het als kind ook gedaan.
»Wilmots, ja, ik zie het zo voor me, hoe hij een wormpje aan een haak hangt (lacht). Wat een gezellige man. Alleen al daarom vind ik hem een goeie bondscoach.»
HUMO Is Wilmots gezellig?
Mulder «Nou, reken maar, jongen! Mijn zoon Youri is helemaal dol op hem. Wilmots nam hem bij Schalke na een wedstrijd vaak mee naar huis: twee biefstukjes bakken in het holst van de nacht, zo’n baby bottle rosé champagne erbij. Heerlijke man.»
HUMO Ben je daarom zo mild voor hem?
Mulder «Dat speelt mee, maar ik vind heel veel kritiek op hem ook onterecht. Dat hij niet oefent op stilstaande fases, dat hij te weinig tactisch traint, dat is er allemaal met de haren bijgesleept. Dat België in die eerste wedstrijden op het WK zo schoorvoetend speelde, had daar niks mee te maken. Plankenkoorts was het. Ze waren bloednerveus, geremd, gestremd door dat grote podium.
»Ik vind dat Wilmots op het WK bewezen heeft een goeie coach te zijn. Zoals hij met Lukaku omging: geweldig. Die deed naar tegen hem toen hij in de wedstrijd tegen Rusland vervangen werd, maar Wilmots bleef beheerst, stapte na de wedstrijd meteen op hem af en toonde zich vergevingsgezind – ook al was die wissel volkomen terecht, want Lukaku raakte helemaal niks. Grote klasse van de coach. Psychologisch voorbeeldig aangepakt. Dát vind ik een grote kracht van een trainer.»
HUMO Zou Wilmots stiekem ook ‘fuck the system’ denken?
Mulder «Neen, hij is echt wel bezig met middenveldbezettingen en naar binnen trekkende flanken voor opkomende vleugelverdedigers die Aussenbahnflitsers worden. Dat helpt dus allemaal maar half. De spelers moeten het doen, en die bleven in gebreke omdat ze hun zenuwen niet onder bedwang kregen. Ze waren niet vrij. Hazard, die máákte het toch niet? Bij Chelsea doet hij het elke week. Daar denkt hij niet, maar dóét hij.
»Bij Chelsea gaat ook elke bal naar hem, en dat heeft hij bij de Rode Duivels nog niet kunnen afdwingen. Zelfs dat kan je Wilmots niet verwijten: hij mag vragen om Hazard vaker in het spel te betrekken, maar uiteindelijk zijn het toch de spelers die hun zin doen. En in zo’n elftal spelen altijd geheimzinnige mechanismen. Als je de bal een keer te veel verliest, zie je de ploegmaats vaker hun rug naar je toe keren, zeker als ze zelf ook niet onaardig kunnen voetballen. Zo gaat het. Je moet je hoge positie afdwingen, en dat is Hazard bij de Rode Duivels nog niet gelukt.»
