Holy Other - Held
Het begint al bij de titel. Of nee: bij de artiestennaam. Holy Other: de Ander als heiligdom, een marmeren tempel waar je smachtend voor de deur gaat liggen, verdoofd door de morfine van de Liefde.
Ook de titel - 'Held' - schreeuwt verlies en eenzaamheid: vastgehouden, innig verstrengeld, maar nu helaas losgelaten, the bed's too big without you. En de muziek? Die ligt in het verlengde van de vorig jaar verschenen ep 'With U', de soundtrack bij een liefdesbreuk: tot knappens toe gestretchte grooves waarover de anonieme producer uit de periferie van Manchester donkere ambient en uiteengereten stemsamples breed uitsmeert. Ook de negen tracks op 'Held' zijn instrumentale R&B, maar dan in extreme slow motion en met bakken galm erover. Holy Other is een meester in het manipuleren van stemmetjes die hij elders heeft weggesneden: in 'Love Some1' knutselt hij flarden uit andere songs tot een pathetische maar niet mis te verstane hartenkreet ('love someone / me'); met dat schaamteloos triest gepiepte 'In my heart / my heart' is 'In Difference' een raid op de traanklieren. 'Nothing Here' sluit het hek: verwarde spookstemmen kaatsen van de muren in een halfverduisterde kamer, vlijen zich neer op het onopgemaakte bed en sterven er een stille dood.
Hoe fantastisch de nieuwe platen van 's mans labelgenoten How To Dress Well en Vessel zijn, leest u binnenkort in deze kolommen, maar for now houden we het hierop: 'Held' is de eerste Tri Angle-homerun van het jaar.
