Hugh Laurie: op consultatie bij Dokter Blues
Groupies: ze horen erbij als je aan tafel zit met Hugh Laurie, tot zijn eigen verbijstering ‘de meest sexy man ter wereld’. Tijdens ons gesprek over zijn nieuwe cd, ‘Didn’t It Rain’, in het restaurant van een chic hotel klampen drie bejaarde Franstalige dames hem aan. Ze willen een kus van dokter House en wijken geen voetbreed.
Hugh krimpt in elkaar en ik jaag de vrouwen beleefd weg om hém dat afpoeieren te besparen. Even later: dezelfde scène, maar nu met twee mooie, jonge Engelse meisjes. ‘Geloof het of niet, maar ik verlang terug naar de tijd dat ze mij straal genegeerd zouden hebben,’ bromt hij gelaten. ‘Het zijn fans van de dokter, niet van mij.’
Brits lachje
HUMO Je speelt al dertig jaar muziek, ook in ‘A Bit of Fry & Laurie’. Daarvoor componeerde je veelal pastiches op bestaande genres: ‘America’ – met jou verkleed als een derderangs Bruce Springsteen – of de meedogenloze countryparodie ‘Kickin' Ass.’
Laurie «Ja, we zochten altijd naar uitvergrotingen van het genre. Of we dachten: wat is het láátste wat dit soort artiest zou zingen? Zo belandden we bij de beleefde rap, of bij heavy muzak ofwel light metal. Als ik die sketches nu bekijk, lijken ze heel onschuldig in vergelijking met de bijtende satire van tegenwoordig, maar toen regende het klachten. In één sketch huilde een baby, en mensen dachten dat we die baby stiekem met naalden prikten om 'm op het juiste moment te doen huilen. Krankzinnig – ook al omdat het mijn pasgeboren zoontje was.»
HUMO Sommige van die muzikale pastiches waren heel mooi. Ik had soms de indruk dat je je muzikale talent toen niet durfde te uiten, dat je het daarom verpakte in humor. Als om te zeggen: ‘Nee, nee, ik neem mezelf niet ernstig hoor, 't is maar om te lachen’.
Laurie (kijkt me doordringend aan) «Dat heeft me nog nooit iemand gezegd, zelfs Stephen niet. Maar het klopt absoluut. (Zwijgt lang) Ik was onzeker over mijn talent. Humor is vaak een wapen, en nog vaker een harnas en een masker. In mijn geval was het zelfverdediging. Een bufferzone. Ik liet mezelf aankondigen door Stephen: ‘En nu zal Hugh ons vervelen met een flutliedje van eigen hand.’ Heerlijk, want dat nam druk weg. Ik was ook bang dat ik in een ernstige tekst ongewild en onbewust iets gênants van mezelf zou openbaren.»
HUMO Ik ga in Londen vaak naar het theater, en daar hoop ik al twintig jaar tevergeefs om jou een keer op de planken te zien.
Laurie «Ook ik leer door scha en schande. Ik heb ooit een rol gespeeld in een toneelstuk van Ben Elton. 't Was een goed stuk, maar ik heb toen gemerkt dat avond na avond op dezelfde plek dezelfde dialogen uitbraken niets voor mij is. En dat is het understatement van de eeuw. Ik werd er knettergek van. Als ik goed ben ingelicht is er een man die al zestien jaar dezelfde rol speelt in een musical, ‘Cats’, geloof ik. Ik mag er niet aan denken.»
HUMO Wat heeft het succes van ‘House MD’ je geleerd?
Laurie «De kijker is verwend. Dezer dagen verwacht het publiek dat een aflevering van een televisieserie zich laat bekijken als was het een luxueuze film van twee uur, samengebald in vijftig minuten. Ik heb, net als iedereen, lang gedacht dat sterren in Hollywood een prinsenleven hadden. Niets daarvan. Ik heb acht jaar lang zeventig tot negentig uur per week gewerkt.»
HUMO Op YouTube staat een filmpje met de titel ‘Stop Boring Hugh Laurie’. Heb je dat – onder een schuilnaam – zélf op het internet gezet?
Laurie «Ik weet zelfs niet waarover je het hebt.»
HUMO 't Is een montage van fragmenten uit Amerikaanse talkshows. Jay Leno, Dave Letterman, Liam Anderson: allemaal stellen ze dezelfde drie vragen. ‘Eigenlijk ben je geen Amerikaan, hè?’ ‘Je rijdt graag met de motor, hè?’ en ‘Hoe lang duurde het voor je met een Amerikaans accent kon praten?’ Jouw lichaamstaal spreekt boekdelen: na het derde praatprogramma op rij ben je die vragen kotsbeu, en dan heb je nog tachtig shows te gaan. Bij één gelegenheid kon je je ergernis niet verbergen, en zei je zwaar sarcastisch: ‘Ik ben geen Amerikaan, nee. Wat een fenomenale research, echt: jij hebt duidelijk je huiswerk gemaakt.’
Laurie «Tja... Nu moet ik tactvol antwoorden. Het grootste probleem is dat de researchers van elke talkshow de vorige shows gezien hebben. En presentatoren die op veilig willen spelen, hengelen liefst naar anekdotes waarvan ze de pointe al kennen. Dan kunnen ze scoren door er ‘spontaan’ op in te pikken. Da's het systeem, en ik koesterde anderhalve seconde de illusie dat ik het zou kunnen veranderen.»
Bekijk: Stop Boring Hugh Laurie
HUMO Heb je ooit muziek gebruikt om jezelf op te peppen voor een scène?
Laurie «Dikwijls. Als Gregory House kwaad moest zijn, luisterde ik met de koptelefoon een paar keer naar ‘Bombtrack’ van Rage Against the Machine. Heel luid. To get fired up. Als ik ooit een nieuwe carrière begin als bokser, dan kom ik de arena binnen op dat nummer.»
HUMO Ik zag onlangs jouw auditietape voor ‘House MD’. Die leek me veel korter en spontaner dan gewoonlijk.
Laurie «Dat kan, want ze werd op een toilet opgenomen (grijnst). Toen ik het aanbod kreeg, bevond ik me aan het andere eind van de wereld, en daar was het slecht weer. Ik zat in tijdnood, en het toilet bleek over de meest geschikte – of minst ongeschikte – belichting te beschikken. Die auditietape is ook rommelig en amateuristisch omdat ik eerlijk gezegd nooit had gedacht dat het met die serie iets zou worden. En kijk...»
HUMO Ik wilde eigenlijk niks vragen over ‘House MD’, en al helemaal niet over je Amerikaanse accent, maar nu blijkt dat je, als Engelsman, ook zíngt met een Amerikaans accent. Wat is daar het nut van?
Laurie «Ook daarover heb ik lang getobd. Het leek me logischer om met een Amerikaans accent te zingen. Het is tenslotte Amerikaans materiaal, met een Amerikaanse achtergrond. En om eerlijk te zijn, de platenfirma mikt natuurlijk in de eerste plaats op de Amerikaanse markt.»
HUMO Je bent wereldberoemd. In de Verenigde Staten ben je een god. Beschrijf 'ns een voorval waarvan je zegt: ‘Only in America’?
Laurie «Ooit smeekte een vrouw me om haar stervende moeder te komen bezoeken: ze ging ervan uit dat enkel dokter House haar kon redden. Kennelijk beseft niet iedereen ten volle dat Gregory House een fictief personage is, en dat iemand die eigenlijk niet bestaat geen mirakels kan verrichten. En ik al helemaal niet.
»Weet je: in de Verenigde Staten is roem een religie. Ik krijg vaak de indruk dat Amerikanen redeneren dat wie niet beroemd is, niet écht bestaat. Ik word daar verafgood om... Om niets, eigenlijk. Maar ik krijg ook kritiek, hoor. Op het internet bekritiseerde een Amerikaan me omdat Gregory House ‘met een Brits accent lachte’.
»(Rolt met z'n ogen) Wie weet loop ik zonder het te beseffen met een Frans accent, en heb ik op die manier de hele serie verpest!»
Bekijk een compilatie: Hugh Laurie over 'de Belgen'
Hugh Laurie speelt op 11 juni in het Koninklijk Circus in Brussel en op 20 juli op het Bluesfestival in Peer
