Huh?! President Nixon maakt overlijden astronauten van eerste maanlanding bekend

‘Het lot heeft bepaald dat de mannen die de maan in vrede gingen verkennen, nu op de maan in vrede zullen rusten’, zie je Richard Nixon vertellen over het eerste duo op de maan. En het lijken net echte historische beelden.

Astronauten Neil Armstrong en Buzz Aldrin waren net aan de afdaling richting maanoppervlak begonnen, als de Amerikaanse president Richard Nixon de mededeling doet. Tijdens een ingelaste persconferentie maakt hij bekend dat de poging om als eerste een mens op de maan te zetten noodlottig is verlopen. ‘Deze dappere mannen [...] weten dat er geen hoop is dat ze terug kunnen komen. Maar ze weten ook dat in hun opoffering hoop rust voor de gehele mensheid. Deze twee mannen geven hun leven voor het nobelste doel dat we kennen: de zoektocht naar waarheid en begrip.’

Wie het Nixon ziet voorlezen op authentiek ogend archiefbeeld, begint bíjna te twijfelen of die ‘one small step’ van Armstrong ooit echt heeft plaatsgevonden.

In werkelijkheid is de film ‘In Event of Moon Disaster’ een mengelmoes van kunstproject en techdemo, waarmee de makers de kracht willen demonstreren van deepfakes, video’s waarin echte personen dingen zeggen of doen die ze in werkelijkheid niet hebben gezegd of gedaan.

De beelden van Nixon gingen vorig jaar in première op het Idfa DocLab in Amsterdam en deden daarna de ronde binnen het festivalcircuit. Sinds maandag staat de film in zijn geheel op YouTube.

Om de nepgeschiedenis in ‘In Event of Moon Disaster’ zo echt mogelijk te maken, gingen ingenieurs verbonden aan de Amerikaanse universiteit MIT aan de haal met historische beelden van Nixon. Ze lieten hem bovendien de toespraak voorlezen die daadwerkelijk geschreven was voor het geval Armstrong en collega’s niet meer zouden kunnen terugkeren van het maanoppervlak, of als ze zouden sterven gedurende de missie.

In de nooit uitgesproken woorden van Nixon klinkt dat zo: ‘In de oudheid keken mensen omhoog naar de sterren en zagen daar, in sterrenbeelden aan de hemel, hun helden. Nu, in de moderne tijd, doen we hetzelfde − maar onze helden zijn epische mannen van vlees en bloed. Anderen zullen heus volgen, en hun weg terugvinden naar huis. Onze zoektocht kan niet worden gestopt. Maar deze mannen waren het eerst, en zullen altijd in onze harten blijven. Iedereen die de komende nachten omhoog kijkt naar de maan, zal weten dat er een hoekje van een andere wereld bestaat dat voor altijd van de mensheid zal blijven.’

(VK)