Humo's 11 Gouden Feesttips: 'Denk niet: ik kus op de mond, en dan zien we wel verder'

Een goeie timing is cruciaal voor een geslaagd feest. En ja hoor, net zoals op veel andere levensdomeinen is Humo ook hier uw betrouwbare gids!

'Er staan altijd wel drie of vier vrouwen met vaatwerk te rommelen, de sfeer is er intiem en lacherig. Ben je op jacht? Hier kan nuttig voorbereidend werk worden verricht'

Het jaar 2016 was als ‘De GVR’ van Spielberg: een paar goeie momenten, maar verder niks om over naar huis te schrijven/twitteren/whatsappen. Op naar het veelbelovende 2017 dan maar, een jaar dat meer te bieden heeft: wereldvrede en een gezonde inflatie, snelwegoverkappingen van een dromerige schoonheid, een Belgische overwinning in de Tour én op het Songfestival, remedies tegen kanker en het wegsmelten van de polen plus een zomer van half maart tot begin november, waarin het twee nachten per week net voldoende regent om de boeren content te houden. Maar eerst moeten we nog een hindernisje nemen: de overgang van oud naar nieuw.

18.15 Het aantrekken van de feestkledij

Oudejaar vier je niet in een trainingspak, al biedt dat heel wat voordelen. Omdat de kans groot is dat iemand voor middernacht een glas wijn over je Paul Smith morst (48%), dat er dipsaus of tapenade op je damasten overhemd spat (63%), of dat je met een wildvreemde op natte herfstbladeren belandt (38%), kies je best voor textiel dat einde loopbaan is: spullen die je eigenlijk al lang naar de kringloopwinkel had moeten brengen.

Voor de dames nog een extra tip: niet twijfelen over die kerstmuts, mannen vinden dat aantrekkelijk. Je gezicht lijkt er wat ronder mee, en het verjongt ook. Als je de muts genoeg omlaagtrekt, valt er net genoeg schaduw over je ogen om de rimpeltjes te verdoezelen. Het is een efficiënte manier om jezelf tot een kindvrouwtje om te toveren. De beste kledij blijft uiteraard zo’n K3-regenboogjurkje. Het kost drie keer niks, zorgt voor hilariteit én vertedering, en het getuigt van lef. Maar vanaf maat 40 of hoger misschien toch naar een alternatief uitkijken.

undefined

19.12 Hup, de auto in

Elk jaar maak je dezelfde overweging: hoe raken we weer thuis? Met een taxi? Of als we de tijd een beetje in de gaten houden, kunnen we met het openbaar vervoer terugkeren. Ach, hou toch op! Op vorige nieuwjaarsdagen had je geen idee hoe je in godsnaam thuis was geraakt, en dat zal nu niet anders zijn. Maak geen problemen waar er geen zijn. Gewoon hup, die auto in en gáán!

19.48 De aankomst

Bij de begroeting voel je al meteen of de avond iets of niets wordt. Spreken ze je aan met ‘Heb je het gemakkelijk gevonden?’ of ‘Da’s lang geleden, wanneer hebben wij voor het laatst...’, dan weet je dat het een oersaaie avond wordt. Tenzij je bijstuurt, en dat moet je dan meteen ook doen.

19.53 Het aperitief

Bijsturen dus, wat in deze context een synoniem is voor bijtanken. Gooi vol die glazen van die saaie feestvierders, anders krijg je de hele avond gezeur over verbouwingen en vakantieplannen. Zorg voor sfeer. Wees niet bang om er meteen wat gore grappen tegenaan te gooien. En die mogen best flauw zijn. ‘De slimste mens’ ligt nog vers in het geheugen, de lat ligt dus niet zo hoog. Om niet te zeggen dat de lat gewoon op de grond ligt. Haha, da’s al een goeie. Onthouden! Breek dat ijs!

undefined

20.23 Aan tafel

Er zijn twee mogelijkheden. Het meest ernstige geval doet zich voor als iemand zich culinair wil bewijzen. Dan krijg je iets op je bord met paddestoelen uit Mozambique, een vis die werd gemarineerd in rabarbersap en linzen volgens een oud Vikingrecept. Dat zootje doorspoelen is al een hele opgave, maar daarna moet je ook nog eens complimentjes verzinnen die geloofwaardig klinken. Onze gratis tip: ‘Ja, dat was een heel nieuwe smaakervaring.’ Daarmee richt je geen schade aan. Dank u wel, Humo!

Je kunt ook geluk hebben. Misschien kom je ervan af met hertenragout van de Aldi en dennenappelkroketten die uit een huisbrand lijken te komen. Met genoeg mayonaise krijg je dat wel binnen.

22.48 De gesprekken vallen stil

Na het dessert gaat het vaak bergaf met de feestvreugde. Sommigen dreigen in slaap te vallen, anderen beginnen te zeuren over hun moeilijke jeugd of hun problemen met de fiscus. Misschien begint de gastheer te wauwelen over een mijlpaal in de Belgische muziek en zet hij ter illustratie het debuut van Bazart op. Of de laatste reutels van Bowie of Cohen. Zoek dan gauw andere oorden op. En wat is in deze fase de place to be? De keuken!

Nee, je hoeft geen handje toe te steken, maar doen alsof helpt wel. Er staan altijd wel drie of vier vrouwen met vaatwerk te rommelen, de sfeer is er intiem en lacherig. Ben je op jacht? Hier kan nuttig voorbereidend werk worden verricht.

Voor de dames geldt een beetje hetzelfde. Verdwijnt je man rond een uur of elf naar de keuken? Vertrouw die plotse huishoudelijke neigingen niet, ga hem achterna! Dat je meteen ook de laatste roddels en samenzweringen te horen krijgt, is een flinke bonus.

00.00 Het kussen

Hou het netjes, laat je niet gaan. Denk niet: ik kus op de mond, en dan zien we wel verder. Want je hebt andere dingen te doen. First things first. Geef de hond een rohypnolletje, anders wordt dat beest hysterisch als zo dadelijk het vuurwerk begint. En een dolle hond in het feestgewoel is het laatste wat je wilt.

00.03 Het vuurwerk

Vuurwerk is een mannenzaak, en zoals vaak bij mannenzaken moet je dat vooral overlaten aan andere mannen. Je bent wellicht gehecht aan lichaamsdelen zoals handen en ogen, en een ongeluk is gauw gebeurd. Die andere mannen ontsteken dat vuurwerk met een air alsof ze het zelf in elkaar hebben geflanst. Gun het hun. Begin niet te zeuren over hoeveel Bengaalse kindslaafjes jaarlijks de lucht ingaan, samen met hun gammele fabriekjes. Nee, geniet van het schouwspel.

Misschien voel je nu wat lucht opborrelen. Wel, laat je gaan, dit is het moment, nu zijn we met zijn allen even lid van de boerenbond. Het feestgeknal verdoezelt de onsmakelijke geluiden, en in de frisse buitenlucht is die geur van cognac, uienconfituur en roquefort meteen verdwenen.

00.18 De buren

Het vuurwerk verstomt, hier en daar begint een plastic dakgoot verdacht te smeulen, maar met een emmertje water door de Velux is dat snel opgelost. Daar sta je dan, met mensen die je amper kent, een glaasje in de hand. In het duister. Eindelijk wordt het lange wachten beloond, het wangedrag kan beginnen. Een buitenstaander zou verwachten dat iedereen weer naar zijn eigen feestplek afzakt, maar de realiteit is dat de meesten niet eens meer weten waar ze precies aan het feesten waren, en dat het hun ook niks kan schelen. Ze waggelen het eerste het beste huis in, op zoek naar een slaapkamer. Liefst eentje waar geen kindertjes liggen te dutten. En zo wordt het nieuwe jaar op een ongedwongen en vrijmoedige manier ingezet.

01.12 Het afzakkertje

Het gebeurt dat een gezelschap na deze episode weer bij elkaar komt, voor het zogenaamde afzakkertje. Er vallen dan weleens harde woorden, zoals ‘Waar hebt gij een uur lang gezeten met mijn man/vrouw?’ Maar na het digestiefje is dat vergeten, en de volgende dag al helemaal. Er wordt al eens gedreigd met de vuisten, maar doorgaans volstaat een vriendelijk schouderklopje al om de agressor omver te doen vallen. En daar ligt hij dan vredig, naast een portie tiramisu die hij heeft meegesleurd in zijn val.

En dan wordt alles zwart.

undefined

14.23 Het ontbijt

Je drinkt je derde koffie, je vrouw is ook al thuis geraakt. Door het keukenraam zie je haar beha in de kale forsythiastruik hangen, maar meer dan dat constateren doe je niet. Een pan spek met eieren zal je er weer bovenop helpen, denk je. Maar de lucht van dat gebakken spek doet meteen iets raars met je ingewanden.

‘Zullen we het volgende oudjaar skippen, en met zijn tweetjes naar de Ardennen gaan of zo? Of gewoon lekker thuisblijven?’

Dat zegt je partner.

‘Dat is een mogelijkheid,’ antwoord je. ‘Maar dankzij die geweldige tips van Humo was het dit jaar wél een topfeest!’

Je partner wil dat beamen, maar ze krijgt een acute hik-aanval. Toch knikt ze enthousiast, ondanks de hoofdpijn.

‘Alleen jammer van die hond,’ zeg je nog. ‘Eén rohypnolletje was eigenlijk wel genoeg geweest.’