Humo's Gouden Aap: de tien finalisten!

De afgelopen weken probeerden meer dan 180 jonge poëzieliefhebbers - de jongste was amper 10! - onze jury ervan te overtuigen dat zij en niemand anders tot Humo-dichter gekroond moeten worden. Tien van hen zijn na vandaag nog steeds in de running en mogen zich met gepaste trots finalist van Humo's Gouden Aap noemen.

Wie zijn de tien finalisten?

Margot Van Dingenen (19)
Maarten De Smedt (23)
Bart Cosyns (29)
Veerle Piette (17)
Mathijs Tratsaert (17)
Katrijn Gonnissen (28)
Geert Van Den Eijnden (26)
Bo Vanluchene (21)
Laura Tack (21)
Sylvie Marie (25)

De tien finalisten hebben inmiddels hun finale-opdracht gekregen (Lees hier hun finale-inzending!). Op basis daarvan kiest onze jury de uiteindelijke winnaar. Hem of haar wacht eeuwige roem en glorie en een prijzenpakket waar velen slechts van kunnen dromen. De finale-inzending kunt u vanaf dinsdag 20 oktober ezen en beoordelen op Humo.be.

Lees hier de derde inzending van onze tien finalisten en bekroon uw favoriet!
Wat kunnen zij winnen?

een nagelnieuwe mini-laptop en een pakket met de mooiste Vlaamse dichtbundels
het winnende gedicht wordt gepubliceerd in Humo, afgedrukt op een fraaie poster én ingelezen en verfilmd door Wim Helsen en op humo.be gezet
de winnaar zal bij gelegenheid enkele schrijfopdrachten krijgen van Humo

Humo's Gouden Aap: het wedstrijdreglement

Veerle Piette (17)

De zeventienjarige Veerle Piette studeert Woordkunst-Drama in Leuven en houdt van: toneel en alles wat daar mee te maken heeft, schrijven, lopen, tekenen, en vrienden overvallen met ribbenkrakende knuffels. Heeft Griekse tenen. (hele lelijke) Ze bezorde ons deze twee gedichen:

1.
(bij de recente aardbevingen in Indonesië)

nu nog ben je vele kamers
waarin ik gladstrijk
wat niet meer te kreuken

valt, spreken mijn handen een taal
die ik vandaag niet meer versta.

kleiner dan dit
zullen we niet worden
maar groter is ons huis
nooit geweest.

2.

Ode aan Kabouter Wesley

Oh, ghi met uwen torso
so vol van spier gekweekt
dat zelfs Obama bij uw aanziens verbleekt

Ghi die sijt so rad van tong
so vol van vuur uw zinnen rijgt
dat zelfs Berlusconi rode oorkens krijgt

Oh, mijn lieflijk kabouterken, mijn sappig bouteken, mijn ik-sla-u-op-uw-smoel-eke-bouleke,
sonder uw lustelijcke creature
weet ic met mijn woord geen blijf
dicht ic immer gaten in dit vege lijf

Bart Cosyns (29)

Bart Cosyns, 29 jaar, rijmt in zijn vrije tijd nonsens bijeen om aan de dagelijkse stress van het leven te ontsnappen. Hij studeerde slavistiek en maakt nog steeds deel uit van de 'Gentse Slavisten', die onder het mom van Russische poëzievertalingen geregeld bijeenkomen om goed te eten en stevig te drinken. Momenteel werkt hij op freelance basis voor de Europese Commissie en voor zijn gezin.

Deze twee gedichten leverden hem een finaleplaats op:

KABOUTER WESLEY
Op een dag, Kabouter Wesley:" IK VERVEEL MIJ "
Tot plots: " Hallo, ik ben een dichter". Waarop hij:
IK HAAT GEDICHTEN! POËZIE IS KAK!
Ah bon. Ik ben toch anders op dat vlak.
ZEG, STOP DAARMEE!
OK. Mag ik een kopje thee?
HIER. MAAR STOP MET DAT RIJMEN OF IK SLA U OP UW MUIL
Krijg ik een andere tas, want deze is nog vuil -
PAK AAN GIJ DWAZE KLOOT:
VLAM! (De dichter is dood)

VDB
Geen drugs, geen druppel drank.
Atletisch, knap en slank,
Obama, maar dan blank:
't Is Vandenbroecke Frank.

Vernederd, afgedankt,
Verwezen naar de bank,
Voor Schutyser gezet.

Maar eens maakt Frank zijn rentree,
Laat hij ze achter, zelfs Gennez,
Op La Redoute, met groot verzet.

(Bart Cosyns, 10 oktober 2009)Mathijs Tratsaert (17)De zeventienjarige Mathijs Tratsaert schrijft, schildert, en zit in de Chiro. Poëzie is een passie geworden, haast een levensgezel. Hij is geobsedeerd door de nacht en de zee, de meeste van zijn gedichten zingen daar dan ook over. Soms waag hij zich op wat gevaarlijkere gronden zoals de crisis of oorlog; ça c'est la vie.
Deze gedichten leverden hem zijn finaleplaats op:
Kabouter Wesley
op een dag
zei mijn zusje
kabouters bestaan echt
ik keek op en
glimlachte
einde
lijk

Comakind
O kind van de laatste eeuw,
ongeboren uit de zwartste aarde.
O moeder van het laatste uur
wormen kronkelen in u
en door de poorten van uw hemel.
O ik die denk:
Ocharme 't kind van mijn tijd, gij zult nooit leven.Katrijn Gonnissen (28)Katrijn Gonnissen is 28, woont in Mechelen en is architect en ruimtelijk planner, maar zou binnenkort graag een heel andere richting uitgaan met fotografie, grafische toestanden en misschien wat schrijfsels. Deze gedichten leverden haar een finaleplaats op:

BAM!
wapper

lange sliert die 't stad ontsiert
goed voor heel wat volksvertier

niet meer in 't geniep op 't schoon verdiep
nu alle onverlaten in de straten
zonder haat (alweer plagiaat)
schelden roepen tieren (geen manieren)

we zijn tegen - oh! - we zijn hip

auto's duiken onder de grond ... het gedruis verstomt

KABOUTER WESLEY *

onnozel manneke gaadis aan de kant
onnozel manneke doe nou ni zo ambetant

onnozel manneke 'k vind u 'n beke arrogant
onnozel manneke en ook nogal pedant

onnozel manneke hoe breng 'k u da aan 't verstand?
onnozel manneke ge zijt echt wel irritant

wa is eigenlijk het verband?
da loopt hier uit de hand

* heeft een gedicht geschrevenSylvie Marie (25)Sylvie Marie (1984) publiceerde poëzie in tijdschriften als 'Het Liegend Konijn', 'Tirade', 'Poëziekrant' en 'De brakke hond'. Ze is redacteur van het online poëzietijdschrift 'Meander' en het papieren literaire tijdschrift 'Deus ex Machina'. Haar debuutbundel 'Zonder' verscheen bij Vrijdag/Podium.

kabouter wesley
over alles kan ik dichten,
de waanzin van de belgische justitie,
het fenomeen van amy winehouse, een doe-het-zelver
die met een sleutel uit de gamma een trein doet rijden
kan ik met gemak een held maken, daar ben ik
werkelijk goed in.

maar over kabouter wesley,
over hoe hij op een dag zus of zo
en dan plots niet meer bijvoorbeeld, nee.

veel geluk, professor
zo, u dacht dat u aantrekkelijk was.
uw eye-catcher: uw slodderend buikje?
uw klamme haren? uw vissenogen?

en u maar denken dat wij terecht
onze borsten en billen voor u showden. natuurlijk
deden we het voor de punten.

zonde dat u die niet wilde geven.
'zwo niet hé', zei u dan met het hoofd tussen onze benen.
u moet weten, die benen functioneren ook als muizenvallen:

als u hapt, klappen ze dicht.Maarten De Smedt (23)De 23-jarige Maarten De Smedt probeert na zijn (mislukte) carrière als talenstudent, alsnog iets van zijn leven te maken. Een hindernissenparcours dat met vallen en opstaan kost wat kost overwonnen moet worden. Hij moet en zal schrijver worden, dat had hij zichzelf beloofd. En wat zou hij anders doen? Schrijven leer je op school, maar schrijver dat word je niet, dat ben je... In 2008 wordt hij tweede in de TMF-wedstrijd 'Word festivalreporter' en eerder dit jaar was hij winnaar van de gedichtendagwedstrijd van DeRedactie.be.
Deze twee gedichten leverden hem een finaleplaats op:
Actualiteit: Facebook

"... heeft op jouw status gereageerd"
"... heeft jouw verzoek geaccepteerd"

Feleciteer! Want is verjaard. Negeer? Aanvaard?
Accepteren. Reageren. Nog een foto becommentariëren

"... wil dat je haar vriendje wordt"
"... liet iets achter op jouw prikbord"

Iemand die ik niet ken, maar aantoont hoe populair ik ben.
Word lid! Word fan! Mijn profiel, publiek bezit, ik een virtuele superman.

Nodig uit. Een laatste verzoek.
Nog even. Klik. Sluit. Tot morgen, lieve Facebook!

Kabouter Wesley

Toen ik nog een kleine jongen was
- zo'n schattig deugnietje -
hoorde ik in de kleuterklas
mijn eerste kinderliedje

'k begon dadelijk weg te dromen
over een mannetje, oh zo klein
Had mezelf voorgenomen:
'wij zullen eeuwig vriendjes zijn'

maar toen ik veel ouder Humo las, geraakte ik totaal ontsteld
pinnemuts, eens mijn held, schuwt nu scheldwoord noch geweldMargot Van Dingenen (19)De negentienjarige Margot Van Dingenen komt uit Aartselaar en studeert Taal- en Letterkunde Engels-Zweeds aan de universieit van Gent. Poëzie neemt een belangrijk deel van haar leven in. Sinds haar twaalfde heeft ze aan verschillende gedichtenwedstrijden meegedaan, soms met succes. Haar idool is Peter Verhelst.
Dit zijn de twee gedichten die haar een plaats bij de tien fnalisten opleverden:
Het Wesleyd (of de lofzang op Wesley)

Op een dag
Losse lijnen aan elkaar genaaid
Met een arrogante onzekerheid
Die paddestoelen doet ontsporen.

En plots,
Bloedrood gemutst absurdisme
een taal die, godmiljaar, puristen treitert,
Zoals ze over het papier scheurt.

Een Wesley krabbelt afgebladderd altijd over
Eind.

Obamanie

Noem het een opgelopen oorlog,
Alsof het om een griepje gaat.
Met gesloten ogen het virus verslaan
Wiens naam we zonder moeite uitbraken
Voor de voeten van onze dokter.

Arts met grenzen tegenover patiënt met zorgen.
Beiden staan aan een andere kant,
Klaar om te geven wat zo snel verloren gaat:
Tijd.
Genees onze strijdwonden.Laura Tack (21)De 21-jarige Laura Tack is studente grafisch ontwerp aan het KASK in Gent. Haar poëzie (check http://lauratack.wordpress.com) werd reeds opgenomen in de Oostendse dichtbundel 'Trek je beste inkt aan'. Vermeldingen bij jeugd en poëzie. Is vooral in haar atelier actief. Eet geen vlees.
Dit zijn de twee gedichten die zij ons toestuurde:

een seksuele daad met kabouter Wesley:
Ik streel zacht mijn laatste stuk borst
met precisie, rechts eerst
dan links, knoop ik
mijn miniatuurknopjes op de rand
van mijn slip weer dicht
het duurt niet lang,
vooraleer
ik die weer uittrek
op de rand van het bed,
mezelf opgetild
tel ik de spermadoekjes
van vorig jaar
en vraag me af of hij nog bestaat

naar het vallend stuk beton van het casino in Oostende
een gratis strandbal aan kassa twee
een obsessie voor naaktheid aan zee
plakkende kussers op tien
na twee
attent gecharmeerd
tel ik de tegels op de dijk
schijt aan wat de mensheid toebehoort
probeer ik stiekem te
balanceren op het stuk beton
zonder koord. Geert Van Den Eijnden (26)De 26-jarige Geert Van Den Eijnden is docent Nederlands-Engels aan de Katholieke Hogeschool van Mechelen. Hij wist de jury te overtuigen met volgnde gedichten:
COUREUR
pédaleur de charme
chaque départ
c'était démarrage
avec tes mots et puis tes jambes.

Als snedige charmeur,
Versnellend van vietesse supérieure
naar pure tristesse, mais jamais zonder kleur.
Prins van het teveel, alleen
in een laatste détour de force,
int zwarte gat gekwakt en doorgezakt.
voor coureur frank vandenbroucke
131009

KABOUTER WESLEY GROET 'S MORGENS DE DINGEN
Dag onozel kakventje met de fiets op de vaas met de pisbloem
ploem ploem
dag kakstoel naast de tafel
dag kakbrood op de tafel
dag kakvisserke-vis met de pijp
en
dag kakvisserke-vis met de pet
pet en pijp
van het vies visserke-vis
goeiendag
D a a - a g vis
dag rotte vis
dag klein viesselijn mijn.Bo Vanluchene (21)Voor de 21-jarige Bo Vanluchene Humo-dichter wilde worden, was ze een gewone studente Journalistiek die wel eens poëzie schreef. Het begon met een indiaan in het struikgewas en het intellectuele niveau bleef gelijkmatig stijgen met de flauwiteit van de humor. Ze is een vrouw.
Deze gedichten leverden haar een finaleplaats op:
Op een dag... zag
kabouter Wesley twee zwarte poezen
in doorkijkbloezen. AH!! zeiden
ze Help ons, wij brengen elkaar ongeluk!
Gewoon achterstevoren lopen antwoordde
retuobak Yelsew Maar pas wel op voor mols-
hopen. Zo gezegd zo gedaan gingen de
katten op hun weg Ja lap sisten ze Nu hebben
we de bladspiegel gebroken
BEGIN

Dré.

de mensen in het dorp waren verbonden
met kabels. ze kenden nog het klappen
van de stoelen en het schurken van het
bier tegen het glas. ze namen de maat

en leerden de dans tot de avond in
nieuws verzandde. er bleef nog
muziek in de kamer, toen jaren
later de slaap de dromer nam.