Humo's Klassiekers van Nu: 'Amsterdam' van Ian McEwan, deze week te koop bij uw lijfblad
Deze week voor maar 4,90 euro bij uw lijfblad: de derde roman in de reeks 'Humo's Klassiekers van Nu'! Ter kennismaking nemen we u mee op een trip langs de kanalen van 'Amsterdam', de prijswinnende satire uit 1998 van de Britse schrijver Ian McEwan.
Het begin
'Twee geliefden van Molly Lane stonden met hun rug naar de februarikou te wachten voor de kapel van het crematorium. Het was allemaal al eens gezegd, maar zij zeiden het opnieuw.
'Ze had geen benul wat haar overkwam.'
'Toen ze het doorhad was het te laat.'
'Een donderslag.'
'Arme Molly.'
'Mmm.'
undefined
undefined
Het einde
'Ja, een herdenkingsdienst. Liever St Martin dan St James, waar tegenwoordig de voorkeur naar uitging van goedgelovige types die het soort boeken lazen dat hij zelf uitgaf. St Martin dus, en alleen hij, en niemand anders, zou de toespraak houden. Geen gewezen geliefden die blikken wisselden. Met een lachje hief hij zijn hand naar de deurbel, en in gedachten genoot hij al volop van de spannende kwestie van de gastenlijst.'
undefined
Daartussenin
Na de crematie van Molly Lane blijven drie ex-minnaars, allen heren van stand, verweesd achter: een succesvol componist, de hoofdredacteur van een kwaliteitskrant en een rechts minister met premierambities. Molly's schokkende dood en een set foto's in haar nalatenschap inspireren de eerste twee tot een sardonisch verbond dat hun leven op het spel zet, hun vriendschap op de proef stelt en de politieke carrière van de derde ondermijnt.
undefined
De schrijver
Ian McEwan (1948) behoort - samen met zijn leeftijdsgenoten Julian Barnes en Martin Amis - al bijna dertig jaar tot de top van de Britse literatuur. Hij debuteerde in 1975 met 'De laatste dag van de zomer', een broeierige, met obsceniteiten volgestouwde verhalenbundel die 'm de bijnaam 'Ian Macabre' opleverde. McEwan deed die reputatie alle eer aan door in zijn volgende boeken de ene gruwelscène aan de andere te rijgen. Zo tuimelden gedegouteerde critici over elkaar heen na een amputatiescène in 'De brief in Berlijn', een roman die de Humo-recensent van dienst nochtans wél kon bekoren: 'Het ene grandguignoleske tafereel volgt het andere op, bloedstollend en met subliem vakmanschap beschreven. McEwans boek schommelt tussen wreedheid en tederheid (...). 'De brief in Berlijn' is zonder meer een klassiek boek.' (RV in 1990)
IAN MCEWAN (in 1998 in The Independent, kurkdroog) « Ik vraag me weleens af wat er met die roman gebeurd zou zijn als ik er die scène had uitgeknipt. Dan had iedereen over de rest van het boek moeten discussiëren.»
Naast 'Amsterdam' zijn het verfilmde 'De cementen tuin' (met een héérlijke Charlotte Gainsbourg in de hoofdrol) en de internationale bestseller 'Boetekleed' zijn bekendste romans.
Zijn recentste roman, 'Zaterdag', speelt zich af tijdens een gewelddadige dag in het leven van een neurochirurg uit Londen, tevens de dag waarop in diezelfde metropool massaal betoogd wordt tegen de Amerikaans-Britse invasie in Irak.
undefined
Over 'Amsterdam'
MCEWAN (in 1998 in The Observer) « Het boek gaat over te ver reikende ambities, over het zelfbedrog en de hoogmoed die alle mannen van mijn leeftijd onvermijdelijk ten deel vallen wanneer ze succes boeken en alom gerespecteerd worden.»
undefined
De titel
Verwijst naar een private joke tussen McEwan en een bevriende psychiater.
MCEWAN « We waren hardop aan het filosoferen over wat er zou gebeuren als één van ons de ziekte van Alzheimer zou krijgen en razendsnel zou aftakelen. Het leek ons wel zo fair dat de ander hem dan naar Amsterdam zou brengen om 'm te laten euthanaseren: alleen zo zou een beschamend einde vermeden kunnen worden. 'Amsterdam' werd vanaf dan ons codewoord voor 'Je hersenen gaan erop achteruit.' Toen ik mijn computer eens vergat, zei mijn vriend: 'Well, it's Amsterdam for you.'»
