Humo's Rock Rally 2008: de halve finales in Antwerpen en Gent
Dienstmededeling: voor de halve finales kregen Lester en het trio dat de preselecties zonder blijvende letsels had doorstaan het gezelschap van vier nieuwe juryleden, te weten: Eppo Janssen (Pukkelpop), Jan Van Biesen (StuBru-baas), Kurt Overbergh (AB) en Philippe Bosschaerts (Mintzkov). Zij beleefden dusdanig veel plezier aan het medejureren dat zij hebben laten weten voor hun deelname geen vergoeding te willen ontvangen, en op 16 maart voor de finale in de AB weer van de partij te zullen zijn.
Petrol, Antwerpen
The Porn Bloopers
'Toen waren ze nog met tien'
The Porn Bloopers hadden Lester enkele weken geleden al eens van hun kunnen overtuigd, in Petrol kwamen zij niet minder indrukwekkend voor de dag. Ingetogenheid staat niet in hun woordenboek, en met opener 'Emancipation' bliezen zij meteen de voltallige jury van de sokken. Tijdens 'Heart Attack' verslapte de aandacht even, maar hun versie van 'Helter Skelter' was er eentje waar zowel Beatles- als Stones-fans tevreden mee konden zijn. Heren, welkom in de finale.
undefined
The Tabasco Collective
De frontman van The Tabasco Collective is van het type dat op hoog niveau kan zingen en gitaarspelen tegelijkertijd, maar daarvoor al zijn concentratievermogen nodig heeft. Hij keek welgeteld drie keer wat onwennig de zaal in, de rest van de tijd bracht hij door in zijn songs. Die moesten het vooral van een volstrekt eigen sound hebben, en waren op opener 'Once Around the Block' na nog niet van het onvergetelijke soort. Hun cover van 'Hey Jane' van Motorpsycho paste perfect in het plaatje.
undefined
The Galacticos
Superlatieven en discussies in het jurylokaal na de doortocht van The Galacticos. 'Fris, aanstekelijk, niet gratuit: hier werd de Rock Rally voor uitgevonden!' riep de ene. 'Ik herinner mij er - behalve slotsong 'Xerox Generation' weinig van,' zei een ander. Toen iemand daar 'Mij deed het even aan Janez Detd denken,' aan toevoegde, heeft Lester zich kwaad gemaakt en de betrokkene duidelijk gemaakt dat wij van Humo's Rock Rally te allen tijde beleefd blijven. De balans: The Galacticos naar de finale.
undefined
Tubelight
Over Tubelight heerste eensgezindheid: een stem die nooit zonder werk mag komen te zitten, maar een groep die te licht is voor de finale. Moge Tubelight de volgende twee jaar 'Need It' niet weggooien, hard werken aan samenspel, originaliteit en diversiteit, en zich verder niet al te veel zorgen maken.
undefined
Lapaz
Harde woorden voor Lapaz: 'Balmuziek!', 'Te bedacht', 'Iets voor in een slechte film van Erik Van Looy!' Volgens Lester hadden ze met 'Marie-Louise' nochtans een erg aanstekelijk en radiovriendelijk hitje te pakken. Opener 'Bridges' wordt as we speak zelfs al op de gezapiger radiozenders gedraaid. En misschien is het daar misgelopen tussen Lapaz en Humo's Rock Rally: gezapigheid ligt ons niet, en al zeker niet op zaterdagavond. Veel succes in de wijde wereld, heren.
undefined
Nebrovski
Nebrovski opende sterk met het dwaas getitelde 'Wilfried' (volledig in het Engels, gelukkig) maar bleek verder niet veel meer in de mouwen te hebben zitten. 'In het begin geloofde ik ze,' sprak iemand, 'maar van de gitarist werd ik gek.' Voeg daarbij dat hun cover van Joy Divisions 'New Dawn Fades' zwaar moest onderdoen voor die van Tubelight (tweemaal dezelfde cover in één halve finale, jawel: een primeur!) en u weet dat we Nebrovski dit jaar niet meer terugzien.
undefined
Berriegordies
Laten we vrijuit spreken: de jury had een andere groep dan Berriegordies naar de finale kunnen sturen. Mrs Hyde bijvoorbeeld, of The Sins, of Douglas Firs, maar de dingen lopen zoals ze lopen, en knopen zijn er om doorgehakt te worden. Berriegordies was helemaal geen sterke groep, de zangeressen zongen meer in de weg dan dat ze de song vooruithielpen, en charisma zal nooit hun grootste troef zijn. Maar frontman Marco Zanetton had ons de afgelopen maanden wel drie van de beste liedjes van Humo's Rock Rally 2008 gepresenteerd, en bewees in Petrol dat hij een klassesong als 'Let Me Know' van Mauro zonder kwaliteitsverlies kan coveren. Daarom dus.
undefined
Jasper Erkens
Opener 'When Would You Tell' droeg Jasper Erkens net als in Tongeren op aan zijn ex-liefje. Zijn éérste ex-liefje, specificeerde hij in Petrol, en laat de volgende maar komen, zag je hem denken. Jasper kwam aarzelend op gang maar overtrof vervolgens moeiteloos zijn prestatie van Tongeren. En met zijn cover van 'Crazy' van Gnarls Barkley wist hij zelfs zijn ferventste tegenstanders te overtuigen.
undefined
Way
Way presteerde opvallend zwakker dan een paar weken geleden in Trix. De juryleden die hen voor het eerst zagen, spraken van 'de ideale groep voor Vespa-treffens', 'een verschrikkelijke sound' en een 'ronduit slechte cover van Oasis' 'Rock 'n' Roll Star''. Kortom: als de andere helft van de jury niet zo'n levendige herinneringen had gehad aan het preselectieoptreden, had Way de finale niet gehaald. Dat de zanger net voor het verlaten van het podium even naar voren stapte en met een arrogante blik in de ogen zijn hemdskraagje omhoog zette, vond Lester pure klasse.
undefined
SimpleSongs
SimpleSongs - een soloman die zijn zelfvertrouwen verpatst leek te hebben en met zijn arty conservatoriumsetje zelfs de vrolijkste Fransen even liet somberen - viel in Petrol finaal door de mand. Lester wenst hem eenzame opsluiting met een dvd-box van 'F.C. De Kampioenen' toe.
undefined
Vooruit, Gent
Roadburg
Roadburg, de avontuurlijker afdeling van The Galacticos, bewees in Gent over voldoende zelfkennis te beschikken en verving zijn minst sterke song door 'Mc Fearless' van Kings Of Leon. Een teleurstellende cover, dat wel, maar de twee andere songs die frontman Siegfried Smeets had geschreven, waren origineel en beklijvend genoeg om de jury geen seconde te laten twijfelen: finale!
undefined
The Bear That Wasn't
Ook The Bear That Wasn't, bij de burgerlijke stand beter bekend als Nils Verresen, had in de finale wellicht niet misstaan, maar omdat daar traditiegetrouw slechts tien groepen mogen aantreden, viel hij net buiten de prijzen. Waar lag het aan? Niet aan het zangeresje dat er deze keer niet bij was - ze was op weekend (gestuurd?) - maar misschien wel aan de door één malafide jurylid opgeworpen vergelijking met Art Garfunkel. Of aan 'Sour Apple' (lang niet zijn sterkste song) waar de toetsenman van Team William - de smeerlap! - zo nadrukkelijk om verzocht had. Nils kwam in Gent kortom veel minder sterk voor de dag dan in Tongeren, maar moge één slap concert de carrière van een talentvolle jongeman niet fnuiken. Tot over twee jaar.
undefined
Arquettes
Ook Arquettes kon niet bevestigen en kwam in Gent behoorlijk middle of the road uit de hoek. Niks aanstootgevends, geen afschuwelijk slechte dingen, maar zeker ook geen eigen smoel. Op de preselectie in Brugge hadden Lester en de zijnen nog halve hitjes gehoord, maar de nieuwe juryleden lieten weten geen melodie of refrein die naam waardig te hebben opgetekend. Arquettes leek in Gent met de rem op te spelen. Jammer.
undefined
Alpha 2.1
Het Waalse Alpha 2.1 had voor de gelegenheid een soort variétéshow in elkaar gestoken met een opgenomen intro waarin zij zichzelf aankondigden, en had verder - met het oog op humor, zo hoopt Lester - 'Toxic' van Britney Spears in een alternatief jasje gestoken. Van het venijn en de agressie die tijdens de preselectie in Mechelen van Alpha 2.1 afspatten, bleef niks meer over. We stonden erbij en keken ernaar, en iemand riep: 'Gent Vlaams!'. In Brussel zien we Alpha 2.1 in ieder geval voorlopig niet.
undefined
Douglas Firs
Soloman Douglas Firs opende met een makke cover van het sowieso al vrij kleurloze 'With Every Heartbeat' van Kleerup & Robyn (het stemloopje dat hij eronder plakte, verraste wel), vervolgde met zijn sterkste song 'Dirty Dog', en ging dan kopje onder met 'Baby Jack', een song waarin hij Greyhound busses bezong en te kennen gaf dat Los Angeles niet zo far away is als wij wel denken. Volgens Lesters laatste berekeningen vanuit Gent toch nog steeds een vlotte 8.996 kilometer.
undefined
Team William
Team William dan: de waanzin waarvan Lester enkele weken geleden getuige dacht te zijn, bleek nu een nauwkeurig ingestudeerde set zenuwtics te zijn. De toetsenman droeg nog steeds zijn Ronaldinho-shirt en bewerkte zijn hoofd alweer met een tamboerijn, maar bijdragen tot de feestvreugde deed het niet meer. Op basis van het geweldige 'London Lofi' en een sterke cover van 'Blitzkrieg Bop' mag Team William toch naar de finale. Lief, niet?
undefined
Steak Number Eight
Lester hield zijn hart en dat van zijn medejuryleden vast, hopende dat de euforie die hij in Brugge bij Steak Number Eight (foto © Dirk Janssens) had gevoeld niet te danken was aan het abominabele niveau van de andere deelnemers aldaar. Vrees die vanaf de eerste uithaal van Steak Number Eight werd weggeveegd: kippenvel! Lester was onder de indruk van dit erg jeugdige viertal (2x 14 en 2 x 15 jaar oud), dat naast twee denderende eigen songs een huiveringwekkende versie van Carl Orfs 'O Fortuna' (uit 'Carmina Burana') tot een uitstekend einde bracht. Hulde ook aan zanger Brent Vanneste, die bij het zingen niet anders kan dan zijn ziel binnenstebuiten keren. Her en der in de zaal zag je mensen achterom kijken, op zoek naar bevestiging dat dit geen visioen maar werkelijkheid was. Het vel van de beer enzovoort, maar op 16 maart zien we Steak Number Eight in ieder geval in de AB terug.
undefined
The Sins
The Sins niet, al heeft het maar een heel klein beetje gescheeld. Aan energie geen gebrek en hier en daar zelfs een degelijke song, maar hoe groter het podium hoe meer The Sins zich blijkbaar aan overacting bezondigen. Een evolutie, dat begrijpt u best, die wij in de AB niet voortgezet wensen te zien. Dat hun cover van 'One Armed Scissor' van de grote voorbeelden van At The Drive-In wel heel erg voor de hand lag, heeft ook niet geholpen.
undefined
Mrs Hyde
Dat de dames van Mrs Hyde kunnen zingen, wist Lester al, dat zij nog liever doodvallen dan een foute noot te spelen ook. Dat de songs van Mrs Hyde hem van geen kanten raken, viel hem nu pas op. Iemand meende te weten dat hun 'Alone' al te horen was geweest in een Ferrero Rocher-commercial, iets wat Lester goed mogelijk acht. Nieuwe juryleden hadden het over 'Het BJ Scott-gevoel' en 'Hautekiet-muziek'. Lester wil Mrs Hyde toch nog bedanken voor hun cover van 'The Ship' van Luc Van Acker. Niet dat hij onder de indruk was, maar het deed hem eraan denken dat hij dringend het origineel nog eens moet opleggen.
undefined
The Hong Kong Dong
Er liep van alles mis met het drumstel, de cover van 'Gimme All Your Lovin'' van ZZ Top was veel te klinisch en niet maf genoeg, en het mag bijgevolg een klein wonder heten dat The Hong Kong Dong toch naar de finale mag. Waar vielen wij dan voor? Voor hun presence, het vermoedelijke potentieel, en de tweeënhalve song waaraan geen enkel jurylid tot nog toe een genre wist vast te knopen. Originaliteit kortom, tot nader order nog steeds een hoog goed in Humo's Rock Rally.
Eén berichtje van Carla Bruni: 'Hear Hickey & Blackbox are playing final. Am dying to see them (and you of course, x). Can you put me on guestlist?'. Moet lukken, maar haar partner zal er helaas niet meer bij kunnen. 16 maart, Ancienne Belgique: allen daarheen!
Lester Wolfs
(Foto's Cutting Edge)
undefined
Humo's Rock Rally 2008: De finalisten!
Op zondag 16 maart vanaf 15 uur spelen voor u in de AB in Brussel: Berriegordies uit Hasselt, Jasper Erkens uit Diest, Roadburg uit Hasselt, Steak Number Eight uit Wevelgem, Team William uit Ninove, The Galacticos uit Hasselt, The Hong Kong Dong uit Gent, The Porn Bloopers uit Ekeren, The Tabasco Collective uit Antwerpen en Way uit Deurne.
undefined
Juryverslag van Hasselt en Leffinge
Juryverslag van Opwijk en Antwerpen
Juryverslag van Leuven en Gavere
