Humo's Rock Rally 2012: de preselecties in Maldegem en Mechelen [het verslag]
De trein is vertrokken, het geroezemoes op de fora losgebarsten, Humo's Rock Rally 2012 staat op de rails. Van de honderd groepen in de preselecties blijven er twintig over voor de halve finales, op zondag 25 maart in de AB in Brussel zullen ze nog met z'n tienen zijn.
Noordkaap, Evil Superstars, Novastar, Das Pop, Mintzkov, Admiral Freebee, Goose, The Van Jets, Absynthe Minded, The Hickey Underworld, The Black Box Revelation, Steak Number Eight, School Is Cool… - vul zelf uw naam in en droom even weg. Heel even, want er is werk aan de winkel. Wat wij op de eerste preselecties in Maldegem en Mechelen te zien kregen, viel niet altijd even aangenaam in het oor, maar om sommige groepen uit de volgende ronde te houden, zult u toch sterk ten tonele moeten verschijnen.
'Er zijn zo van die dagen'
Ziehier het verslag van weekend één.
Maldegem
Chloë Carrette
Twee jaar geleden, in de Rally van 2010, werd Chloë Carrette gezien in De Zwerver in Leffinge. Nog steeds maar achttien, was ze afgelopen vrijdag in Maldegem beland. Een wat vreemd geluid, die - hoe zullen we het noemen? - hitgevoelige R&B van Chloë. ‘I’m an Animal’, de intentieverklaring van haar demo, werd vervangen door het sinistere ‘Death Song’. Moeilijk om te zingen, en misschien net dat tikje te hoog geschreven voor de eigen stem. Voorlopig. Ook het derde nummer - minus de panfluiten, we moeten streng zijn - kan ergens raken. Op de demo kreeg dat ‘How I Love You’ nog als ondertitel mee: ‘Written Before You Left’. In Malgedem niet meer. Er duidelijk overheen dus. Go Chloë!
Beluister en bekijk Chloë Carrette »
Look & Trees
Ook het Gentse kwintet Look & Trees zagen we twee jaar geleden al aan het werk. Toen konden zij de in de wandelgangen gefluisterde verwachtingen niet inlossen, en ook in Maldegem bleef het ergens steken. Er zat net als bij School Is Cool een extra percussionist naast de drummer, en ze zagen eruit zoals groepen er tegenwoordig moeten uitzien, willen ze ten minste een beetje indie zijn. ‘Paperplanes’ was geen slechte song, maar de rest had veel te weinig om het lijf. Benieuwd of ze het nog eens zullen mogen proberen.
Beluister en bekijk Look & Trees »
The Blues Vision
‘Blues? En het tweede liedje heet ‘Mushroom’? Wedden dat er een wahwah aan te pas komt?!’ grapte de jury vooraf. Voor The Blues Vision geen grap, zo bleek tijdens dat bewuste ‘Mushroom’, waarin het wahwah-pedaal al vlug een hoofdrol opeiste. Geen slechte gitarist, die Arne Demets, die met zijn vriendin op bas en een bezonnebrilde drummer ten strijde trok. In zijn songs, u voelde het al aankomen, gooide hij echter alle clichés op een hoop. Ik denk: einde verhaal.
Beluister en bekijk The Blues Vision »
Kill the Trucker
Twee kapkes, één muts: hier was de jeugd aan het woord. Een jeugd die nogal braaf uitviel. ‘Old Ash Tree’, eerste song, veranderde halverwege in iets wat van Zornik had kunnen zijn, maar dan zonder Buyse, en zonder vele speeluren in de vingers. Dat het niet als een machine op je af kwam, maakte de toekomst er voor Kill the Trucker niet rooskleuriger op. ‘Kill the trucker, the bass player, and the singer, too,’ hoorde ik iemand zeggen. Maar was dat nu iemand van de jury of gewoon een slecht mens?
Beluister en bekijk Kill The Trucker »
Crumble Thief
Even dacht ik bij Crumble Thief: 'Dit wordt spannend.' Maar nee, erg snel werd het saai, en lang bleef het saai. ‘At the underground party, someone’s dealing smarties’ werd er gezongen, terwijl een orgelachting ding geen klein beetje de aandacht opeiste. Goeie smaak, denk ik, en best een handvol goeie platen in de kast, maar voorlopig niet in staat het zelf te doen.
Beluister en bekijk Crumble Thief »
Lee & The Lovedaddies
De zangeres van Lee & The Lovedaddies haalde met een degelijke rockstem en een onconventioneel uiterlijk het onderste uit de kan. De gitarist, Frank Haelman, liet zich vroeger Zaman noemen en heeft in 1988 met Ze Noiz Humo’s Rock Rally gewonnen. ‘Iets voor in verkiezingsshows,’ riep iemand, ‘net na de uitslagen van kanton Duffel.’ Nog een ander vond het tweede nummer, ‘Sugar Baby’, best straf, en potverdikke, dat derde nummer ook! Er was iets van.
Beluister en bekijk Lee & The Lovedaddies »
The Proof
De Beverse formatie The Proof trok kwaad van leer en miste geenszins inzet, maar bleef mijlenver onder het niveau van de koplopers in het genre: Fugazi, Minor Threat en Fugazi. ‘Het tweede nummer was vroeger een gedicht,’ liet de zanger weten. Info die niet volstond om in de stortvloed van kabaal een song te ontwaren. Daar zij drie andere songs/gedichten/wat-het-ook-moge-wezen presenteerden dan op hun demo, gaan wij ervan uit dat The Proof ze aan de lopende band uit de pen knalt. Easy now, boys.
Beluister en bekijk The Proof »
The Tubs
The Tubs staken van wal op een surfriff, die de zanger met over de rand van de toonladders gebruld Cockney in één klap richting Britannia stuurde. ‘Ideaal voor een club in Camden,’ werd in mijn oor gekird door Cherie Derycke, vriendin, tevens chauffeuse. Genoteerd. De zanger zou op de zenuwen kunnen gaan werken, maar hoe langer we ‘m hoorden, hoe genietbaarder het werd. Song nummer twee werd zodanig sleazy uit de bocht gekeeld dat hij van Johnny Thunders had kunnen zijn. Johnny Thunders, uit Roesbrugge, maar woonachtig te Gent.
Beluister en bekijk The Tubs »
C-3PO
C-3PO, die lange gouden uit Star Wars, was in Maldegem een jonge, wat bedeesde krullenbol met dubstep op tape en een Les Paul op de schoot. Met ‘Radius’ begon hij ingetogen en stil, té stil, en toen hij kort daarop wél zelfverzekerd genoeg leek om de stem te verheffen, vielen er nogal wat mankementen waar te nemen. De C-3PO uit Maldegem heet thuis overigens gewoon Pieter De Busschere. Zestien jaar nog maar. Dat spreekt dan weer helemaal in zijn voordeel.
Dorian and The Grays
De demo van Dorian and The Grays hing mij nog levendig in de oren: frisse pop uit het land waar Arctic Monkeys heersen, met genoeg straffe melodieën om hun grote voorbeelden van het netvlies te spelen. ‘Ambition’ en ‘Strike Up’ overleefden in Maldegem niet zonder moeite de stap van demo naar podium, en ook in nieuwkomer ‘Sex & Chemistry’ zit ergens een degelijke song verborgen, maar: wat zag het er allemaal moedeloos uit. Vingers gekruist, heren.
Beluister en bekijk Doran and The Grays »
Humo's Rock Rally 2012: Preselectie Mechelen [het verslag]
Luc Van Acker
Luc Van Acker was en is – dat had u wellicht al opgevangen – de échte Luc Van Acker, die zich zaterdag op een plaats bevond waar hij nooit eerder was geweest: in Humo’s Rock Rally. Echt op gang kwam hij pas bij afsluiter ‘Warm Leatherette’, een cover van Daniel Miller met een stuk ‘We Are Your Friends' van Justice erdoor gemengd. Had hij helaas thuisgelaten: ‘Dark 04’, een prachtsong op zijn demo die, wellicht voornamelijk omdat hij gezongen werd door een vrouw, een beetje aan ‘Zanna’ deed denken.
Beluister en bekijk Luc Van Acker »
La Nonchalance
Door de aderen van de zanger van La Nonchalance stroomt het bloed van een gevierd Vlaams acteur. Tussen de songs sprak hij het publiek toe alsof hij het elke dag doet, in de songs bouwde hij met twee collega’s van het Rotterdams Conservatorium een sound die héél af en toe tot aan de enkels van Kyuss kwam. Hun composities bleven daar ver onder. Gemiddeld twintig jaar, La Nonchalance: niks aan de hand.
Beluister en bekijk La Nonchalance »
Jesus Hendrix & The Apostles
Ergens is het wellicht een vak apart, langdradig zijn vanaf de eerste seconde. In ieder geval: de jongens van Jezus en zijn apostelen slaagden er met verve voor. Pas met song drie, ‘Artificial Love’, werden alle registers opengetrokken en gingen de groepsleden, zoals dat hoort in een epische finale, met glazige blik naar iets onbestemds in de nok van CC Mechelen staren. In hun bio viel de naam Pink Floyd, ik hoorde ze niet.
Beluister en bekijk Jesus Hendrix & The Apostles »
Follow Victor
Follow Victor had enthousiasme in de aanbieding, en dan is een ‘Komaan, Mechelen!’ nooit veraf. ‘Ik slaag er niet in om mij op de teksten te concentreren,’ riep Cherie, die zich had voorgenomen aan die discipline bijzondere aandacht te schenken. Ook ‘Playground’ moest vlammen, dat merkte je aan de drumbeat, maar kwam dusdanig kreupel uit de startblokken dat de kansen van Follow Victor verspeeld waren.
Beluister en bekijk Follow Victor »
Pepe
Hiphop live, het blijft tot ver buiten Mechelen een moeilijke evenwichtsoefening. Pepe’s roots liggen in de zone 2060, een weinig pittoreske postcode in het Antwerpse, en in ‘Op de bank’, het tweede nummer, beschreef hij wat hij zag, op een dag, gezeten op een bank aan het Sint-Jansplein. Een wat saaie dag, zo bleek. Pepe is geen slechte rapper, maar de zenuwen haalden het van zijn rhymes.
Team Panini
Team Panini werd vanwege het forfait van PT Crew opgevist uit de pot der nét niet geselecteerden, net als Amatorski twee jaar geleden. Not the same. Hiphop, wederom, dit keer van een bende. Ze stoven, er geweldig veel zin in hebbend, door hun eerste twee songs, en haalden er voor het slotakkoord collega’s Cloos en Pasi bij. Genoeg volk om niet meer te weten waar kijken of luisteren. Ofnie, ofwa, huhu, haha. ‘Tot de volgende ronde!’ riepen zij zelfverzekerd ter afscheid. Olé-olé.
Beluister en bekijk Team Panini »
TMGS
TMGS heeft twee jaar geleden een plaat uitgebracht die compleet aan ons is voorbijgegaan. In Mechelen slaagden ze er evenmin in de aandacht te trekken. Ze hadden een blazerssectie meegebracht, maar ook die kregen er swing noch schwung in. Voor het tweede lied werd een akoestische gitaar bovengehaald, en dat ging meteen een stuk lekkerder. Jammer dat het lied zelf dan weer een pak minder voorstelde. In nummer drie, ‘New Horizon’, moest er loosgegaan worden, maar ook dat lukte niet. Er zijn zo van die dagen.
Float Fall
Float Fall straalde dezelfde stille schoonheid uit die Amatorski twee jaar geleden in Mechelen een finaleplaats bezorgde. Ze waren met z'n tweeën; een meisje aan de knoppen, een jongen op gitaar. Beiden twintig, beiden zingend. Van pure zenuwen werd er bij opkomst een gitaar omver gelopen (gelukkig een Telecaster, zo’n plank die ook uiterst geschikt is om pizza’s mee uit de oven te halen - achteraf wel even opnieuw stemmen!), een aarzeling die Float Fall wonderwel te boven kwam. Mooie sound, goeie songs, en twee stemmen die het uitstekend met elkaar konden vinden. Nice.
Beluister en bekijk Float Fall »
Neufchatel
Hadden zij studiomuzikanten ingehuurd om de demo in te spelen? De zanger klonk van stemkleur een beetje als Josh Homme, maar in muziek en samenspel waren Queens of the Stone Age een verre droom. ‘If Only’, song twee, was eigenlijk ‘I Wanna Be Your Dog’ van The Stooges in een lamlendige bewerking, en met weer die ‘Queens’-twist. En weer dat onderspit.
Beluister en bekijk Neufchatel »
Humble Flirt
Bij Humble Flirt ging het in stijgende lijn. Opener ‘Throw a Ball’ kwam er nog aarzelend uit, ‘Love, Lust, Waste of Time’ daarentegen was zowaar iets waarbij je opwinding voelde. ‘Slowdown’ voegde daar zelfs een zeker hitpotentieel aan toe. Humble Flirt is een trio en speelt pretentieloze pop en rock waarin honderden echo’s weerklinken maar niemand wordt nagedaan. Was dat een fata morgana, of heb ik een jurylid zien glimlachen?
Beluister en bekijk Humble Flirt »
Als ik ’s nachts door Veerle rijd, in de auto op weg naar huis, zet ik Noordkaap op, ex-winnaar. De zanger zingt: ‘Blijven proberen' / Ga nooit voor de helft' / Gesprek, discussiëren'/ Ga dieper en delf' / Blijven proberen'/ En nooit voor de helft?'/ Nooit voor de helft’.
undefined
