Humo sprak met Etienne Davignon
In het kantoor van Etienne Davignon (77) slingert op een bijzettafeltje de vuistdikke verzamelbundel van Adriaan Roland Holst. Een cadeautje? Bij zijn laatste optreden in de Kamer als premier citeerde Herman Van Rompuy uit het blote hoofd enkele regels van de dichtervorst: 'Ik vraag geen oogst; ik heb geen schuren. Ik sta in uwen dienst zonder bezit.' Davignon zou naar verluidt fors geholpen hebben om Van Rompuy in het zadel te helpen als eerste president van de EU.
De burggraaf heeft dan ook een legendarisch netwerk, na een carrière van een halve eeuw als diplomaat, Europees Commissaris en boegbeeld van de haute finance en het multinationale bedrijfsleven. Op dit moment is hij vicepresident van Suez-Tractebel, maar hij heeft (of had) ook bestuursmandaten bij CMB, Recticel, Accor, Sofina, Umicore, SN Brussels Airlines, het Paleis voor Schone Kunsten en voetbalclub Anderlecht. Achter de charme en bonhomie schuilt een meester-lobbyist. Tussen twee vervaarlijke hoestbuien door stopt hij nog een pijp.
Enkele quotes
«Als je zegt dat alles kan en het blijkt dan níét te kunnen, dan komt dat als een boemerang in je gezicht terug. Dan ben je meteen je geloofwaardigheid kwijt en luistert niemand nog naar wat je te vertellen hebt. Nee, je moet voorzichtig manoeuvreren om van punt A naar punt B te geraken. Een onverbeterlijke optimist zal zeggen dat je van A ook meteen naar C kunt, maar ik vind dat, euh, dom. Mensen denken gauw dat alles mogelijk is, en helaas is dat niet het geval. Zeker als diplomaat moet je je enthousiasme altijd onder controle houden.»
«Voor Guy Verhofstadt en Jean-Luc Dehaene heb ik wél actief gelobbyd toen zij kandidaat-Commissievoorzitter waren. Dat was een ander paar mouwen: ze hadden allebei felle tegenstanders en dan moet er echt stevig gelobbyd worden. In het geval van de EU-president was de beste kandidaat de man met de minste tegenstanders. De enige vraag was dus: wie is er eventueel tegen Van Rompuy? Wel: niemand.»
«Om mensen te overtuigen heb je in de eerste plaats een verhaal nodig. Zonder verhaal kom je met al je charisma nergens - dat werkt misschien even op televisie of zo, maar je valt onherroepelijk door de mand. Je mag desnoods Obama president van Europa maken: als hij niets inhoudelijks te vertellen heeft, zou ook zijn mooie ballon snel doorgeprikt zijn. Poef! En Van Rompuy heeft iets te vertellen.»
«Ik zal geen traan laten voor een rijk man die wat minder rijk wordt, maar noodgedwongen je manier van leven moeten aanpassen omdat je een stuk van je pensioen bent kwijtgespeeld waar je je hele leven voor hebt gespaard: dat is van een totaal andere orde.»
«Ik heb twintig jaar in overheidsdienst gewerkt, als ambtenaar en diplomaat. Pas toen ik in 1977 Europees Commissaris werd, kon ik mijn schulden beginnen af te betalen! Ik ben nu financieel onafhankelijk om te doen wat ik wil. Hier bij Suez ben ik tevreden met een kantoor, een paar medewerkers en een chauffeur. C'est tout! Ik krijg geen loon meer, hoor. Mijn moeder zei altijd: le coffre-fort ne suit pas le corbillard. Je kunt geen brandkast aan je lijkwagen hangen. Ik heb genoeg om goed van te leven en mijn kinderen wat te helpen: ik ben tevreden.»
Het volledige interview leest u in Humo 3614 van dinsdag 8 december.
