Humo sprak met Ken Livingstone, oud-burgemeester van Londen
Als burgemeester van Londen was Ken Livingstone (63) de tweede machtigste man van Groot-Brittannië. Wás, want vorig jaar verloor 'Rooie Ken' de verkiezingen, en daarom zit ik nu niet in de futuristische City Hall bij de Tower Bridge, maar in zijn keuken in een rijhuis in Cricklewood, Noord-Londen.
Er is nog een onverwachte aanwezige: zijn dochter Mia (4), die verwacht dat hij - terwijl we zijn gevechten met Margaret Thatcher en Tony Blair en zijn opmerkelijke palmares als burgemeester bespreken - kroontjes knipt, puzzels legt, rijst opwarmt, stickers plakt en een passend kleurtje kiest voor het jasje van Al the Alligator. Het had erger gekund: zoontje Thomas (6) komt er pas veel later bij zitten.
Dinsdagavond 20 januari komt Ken Livingstone in het Brusselse Kaaitheater over de klimaatwijziging discussiëren: be prepared.
Enkele quotes van Ken Livingstone
Over Margaret Thatcher: «Nee, ik kan níks bedenken om haar goed te praten. Ze heeft ontelbare levens verwoest en onze industrieën vernietigd. Ik ben Ruud Lubbers nog wel eens tegen het lijf gelopen, die premier was van Nederland en ongeveer dezelfde economische veranderingen heeft doorgevoerd, maar hij heeft tenminste naar een consensus gezocht. Thatcher wou alleen rekeningen vereffenen, de vakbonden kapotmaken. Ze heeft hele regio's van uitzicht op werk beroofd en een onderklasse geschapen die we voordien niet hadden.»
«Ik héb geprobeerd om leider van de partij te worden, in de jaren tachtig. Maar dat was net het moment dat de Labour-basis alle vertrouwen in eigen kracht verloren had. In oktober 1989 ben ik door John Prescott uit het National Executive Committee geduwd: toen wist ik dat ik het kon vergeten om ooit Labour te leiden. Ook Dennis Skinner en Tony Benn werden gedumpt, en zo is de weg vrijgemaakt voor Blair; die is weggekomen met moord, omdat de partij dacht dat al die dingen wel moesten gebeuren wilde Labour ooit nog winnen.»
Over Tony Blair: «Zijn regering zal waarschijnlijk herinnerd worden voor de vrede die ze bracht in Noord-Ierland, da's een grote verdienste. Maar hij is aan de macht gekomen met een grote meerderheid, op een ogenblik dat het economisch goed ging en de oppositie op haar gat lag. Dat gaf hem de kans om een even grote prestatie neer te zetten als de Labour-regering van Clement Attlee in 1945, maar die kans heeft hij verknald. Het Groot-Brittannië van vandaag verschilt niet zoveel van dat van tien jaar geleden, alle grote hervormingen zijn uitgebleven. En met de Irak-politiek komt er nog de meest catastrofale buitenlandse vergissing sinds de invasie van Suez in 1956 bovenop: da's geen geweldige palmares.»
Over Boris Johnson: «Vanaf dag één wist ik: 'Dit is de gevaarlijkste tegenstander die mijn pad ooit zal kruisen.' Want we leven niet langer in een tijdperk van ideologieën, maar van mediabekendheid. Normaal heeft een nieuwkomer in de politiek de grootste moeite om zijn naam te vestigen, maar toen Boris eraan begon, gaf 63 procent van de Londenaars al aan hem te kennen - mij kende op dat moment 83 procent. Hij was de populairste conservatief van het land, met z'n optredens in 'Have I Got News for You' en al die programma's.»
«Ik heb zelf geen rijbewijs. We hebben wel een auto, maar alleen om met de kinderen rond te rijden in het weekend. Dit huis hebben we eens goed aangepakt en geïsoleerd. Verder recycleren we alles, er is een composthoop in de tuin. In Londen wordt één derde van het eten weggegooid, wij gooien heel zelden wat weg. In de koelkast zetten we alles bij elkaar wat die dag op moet. Ik heb als burgemeester geleerd dat die kleine dingen belangrijk zijn. We hebben een campagne gevoerd om mensen ervan te overtuigen het toilet niet door te spoelen als ze alleen maar geplast hebben. Als iedereen dat doet, besparen we meteen drie tot vier procent op ons waterverbruik. Als je alle bedrijven ertoe kan brengen 's nachts de lichten te doven: vijf procent minder uitstoot!»
«Kunnen de mensen die Chávez een dictator noemen hun gezicht wel in de plooi houden? In Venezuela worden regelmatig verkiezingen en referenda gehouden, en die uitslagen worden gerespecteerd. Er is daar geen normale middenklasse ontstaan: de oligarchie die met de olie-inkomsten is gaan lopen is volledig van de basis afgesneden, er zit niks tussenin. Daarom kunnen ze inzake planning alle hulp van ons gebruiken.»
