Humo sprak met levende muzieklegende Graham Nash

Geen idee wie of wat hem op de hielen zit, maar Graham Nash lijkt weinig tijd te hebben als ik hem vanuit New York aan de telefoon krijg. Zo relaxed en laidback als hij op zijn nieuwste plaat ‘This Path Tonight’ klinkt, zo gehaast en werktuiglijk werkt hij zich vandaag doorheen mijn vragen.

''Yesterday' had ik zelf wel geschreven willen hebben'

Graham Nash, tevens een meer dan verdienstelijk fotograaf, is één van de weinige grootheden die niet één maar twee keer zijn opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame: één keer als lid van The Hollies, één keer als onderdeel van Crosby, Stills & Nash. Volgende week komt hij naar De Roma in Borgerhout.

HUMO Meneer Nash, hoe is het met u?

Graham Nash «Ik leef, ik adem, ik voel me goed – wat kan een mens meer wensen? Anderzijds kan ik tijdens dit interview net zo goed dood neervallen. Maar: jij ook.»

HUMO Vingers gekruist! Bent u zenuwachtig nu er nog eens een soloplaat van u verschijnt?

Nash «’t Is natuurlijk niet mijn eerste plaat, maar ik ben wel zenuwachtig, ja. Je weet nooit echt wat het waard is tot de publieke opinie en de fans er hun licht over hebben laten schijnen. Maar de eerste reacties zijn goed.»

HUMO Hebt u de film ‘Reign over Me’ gezien?

Nash «Da’s die film waarin ze mijn song ‘Simple Man’ gebruiken? Heb ik gezien ja, en ze hebben mijn toestemming gevraagd.»

HUMO In de film laat Adam Sandler aan Don Cheadle de hoes van uw prachtige solodebuut ‘Songs for Beginners’ zien en zegt: ‘Look at him, he knows it’s good’. Wist u het toen wel?

Nash «Dat was een mooi compliment. En ja, ik wist dat het goed was. Ik zou nooit een plaat uitbrengen als ik ze zelf niet goed vond, maar dat heeft verder niets te maken met hoe ze ontvangen wordt. Sommige van mijn platen hebben mindere recensies gekregen, maar ik heb ze met evenveel liefde gemaakt. Maar bij ‘Songs for Beginners’ kon ik het wel aanvoelen, wist ik: ‘They’re gonna love this.’ Als songschrijver zat ik op een wolk.»

HUMO ‘This Path Tonight’ is uw eerste soloplaat in veertien jaar. Waarom nu?

Nash «Omdat ik gescheiden ben van de vrouw met wie ik 38 jaar getrouwd ben geweest, verliefd ben geworden op een prachtige artieste uit New York City, naar hier verhuisd ben… Mijn leven is de afgelopen jaren drastisch veranderd, en ‘This Path Tonight’ is de emotionele en muzikale weerslag daarvan.»

HUMO De plaat voelt aan alsof u de songs in volgorde hebt geschreven.

Nash «Bijna, het zal niet veel schelen. De openingstrack ‘This Path Tonight’ was er zeker eerst: met de woorden ‘Where are we going’ de perfecte song om de zaak mee in gang te zetten. En ‘Back Home’ en ‘Encore’, de twee laatste songs, heb ik als afsluiters geschreven. De rest hebben we wat door elkaar geschud. Maar ik doe dat graag, songs schrijven met een bepaald doel voor ogen. Jaren geleden heeft iemand me eens uitgedaagd. Hij zei: ‘Dus jij bent een songschrijver? Schrijf er dan hier en nu eens eentje’. Ik had exact veertig minuten voor mijn vlucht naar huis vertrok – tien minuten later had ik ‘Just a Song Before I Go’ klaar (terug te vinden op ‘CSN’ van Crosby, Stills & Nash uit 1977, red.).»

undefined

'Ik leef, ik adem, ik voel me goed – wat kan een mens meer wensen?'

HUMO Klopt het dat u het samenstellen van de groep voor de plaat hebt overgelaten aan uw gitarist en producer Shane Fontayne?

Nash «Helemaal. Het mag duidelijk zijn dat ik dat zelf ook had gekund, een groep samenstellen en producen – ik doe het al heel mijn leven – maar een belangrijk aspect van artiest zijn, is weten wanneer je de dingen moet loslaten. Ik had alle vertrouwen in Shane en zelf wilde ik me kunnen concentreren op de songs en het zingen.»

HUMO Liet u het ook aan hem over om niet bij de usual suspects terecht te komen?

Nash «Ja. Ik had David (Crosby) kunnen bellen, ik had Stephen (Stills) kunnen bellen, ik had Neil (Young) kunnen bellen, maar ik wilde dat dit een soloplaat van Graham Nash werd.»

HUMO Ik heb nochtans gehoord dat u David Crosby nooit meer gaat bellen.

Nash «Correct.»

HUMO Waarom niet?

Nash «Dat zeg ik niet. Een persoonlijke kwestie, iets tussen David en mij.»

undefined

HUMO Het klopt dus niet dat u met Rick Rubin aan een CSN-coverplaat aan het werken bent?

Nash «Dat heeft geklopt, maar nu niet meer.»

HUMO Jammer, ik had ze graag gehoord.

Nash «Whatever.»

HUMO Ik was recent op vakantie uw autobiografie ‘Wild Tales’ aan het lezen, en mijn zoontje kwam vragen of ik een boek over Jezus aan het lezen was. U leek vroeger op Jezus!

Nash «Kijk eens aan. Dat is grappig.»

HUMO In een ander boek, ‘Songwriters on Songwriting’, schrijft auteur Paul Zollo over u: ‘Zijn grootste gave als songschrijver is zijn neus voor gracieuze eenvoud.’ Mee eens?

Nash «Ja. Maar simpele songs schrijven is niet zo eenvoudig als het lijkt. Je moet het maar eens proberen.»

HUMO Is er een song van een ander die u geschreven had willen hebben?

Nash «‘Yesterday’. Een prachtige melodie die je al na één keer gehoord te hebben niet meer uit je hoofd krijgt. En ook: gracieuze eenvoud.»

HUMO Wanneer wist u dat u het kon, simpele songs schrijven?

Nash «Toen ik 16 was. Of 17, daaromtrent.»

HUMO Is er iets wat u niet kunt?

Nash «Vliegen.»

HUMO Als songschrijver, bedoel ik.

Nash «O God, geen idee. Ik leef mijn leven en schrijf over mijn gevoelens, zo eenvoudig is het. Ik vind dat je het leven moet leven, niet analyseren. Om Lauren Bacall te citeren: ‘Time is to be used, not wasted’.»

HUMO Om nog even op uw boek terug te komen: heeft u ter voorbereiding de boeken van uw collega’s gelezen?

Nash «Niet allemaal, maar ik heb er wel wat gelezen. Ik was erg onder de indruk van ‘Life’ van Keith Richards. Ik hoorde hem praten, ik hóórde zijn accent. Dat wilde ik ook voor mijn boek. Het moest aanvoelen alsof ik bij de lezer in de keuken stond, met een kopje koffie.»

HUMO Zelfs de cover van het boek is autobiografisch: een foto van Graham Nash door Graham Nash, met de hulp van een spiegel. Is het dezelfde camera als op de hoes van ‘Songs For Beginners’?

Nash «Ja.»

HUMO Welke camera, als ik vragen mag?

Nash «Een Leicaflex.»

HUMO Heeft u de camera nog die u als kind van uw vader kreeg?

Nash «Nee, helaas. Geen idee wat ermee gebeurd is.»

HUMO Heeft u Andy Summers van The Police ooit ontmoet?

Nash «Ja.»

HUMO Dan weet u vast dat hij ook fotograaf is en…

Nash «Nee, dat wist ik niet. Goed om weten. Een goeie fotograaf?»

HUMO Naar mijn bescheiden mening: een hele goeie.

Nash «Dan zal ik het daar de volgende keer met hem over hebben. Luister, kid, ik moet er vandoor. Het was fijn met je gepraat te hebben. Tot een volgende keer.»

En klik, weg is hij, een kwartier vroeger dan afgesproken. Het goede nieuws: iedereen leeft nog.