IBE op Rock Werchter 2019: niet te lang, niet te kort, indruk gemaakt, opdracht volbracht

‘Zo jong, zo getalenteerd. Prul uw gat eraf’: een opmerkelijke aankondiging voor een opgemerkte verschijning. Ibe Wuyts, 17 lentes jong, was in mei de recentste winnaar van ‘The Voice van Vlaanderen’ en dit weekend vermoedelijk ook de jongste die hier indruk kwam maken.

Een halfuurtje, zeven songs, een jongen en zijn piano. Zo is Elton John naar verluidt ook begonnen (als je vergeet hoe hij geëindigd is). Ibe stond hier vandaag als peer among peers, als de onervaren hobbyist-met-ambitie, voor veel festivalgangers een leeftijdsgenoot wiens ontluikende muziekdroom door half Vlaanderen op televisie gevolgd werd.

Hij zag er behoorlijk ontspannen uit, misschien ook omdat hij zich onmiddellijk geruggensteund wist. Door een stralende, apetrotse mama in de frontstage, en door schier tienduizend nieuwsgierigen die de Genkenaar nog vóór de eerste noot op een oorverdovend applaus trakteerden. Dat zouden ze - spoiler alert - daarna nog zeven keer a fortiori herhalen.

Ibe speelde slechts één cover: ‘When the Party’s Over’ van Billie Eilish, dat hij zich - met genoeg, maar geen gram te veel respect - eigen had gemaakt. Ed Sheerans ‘Tenerife Sea’ was in ‘The Voice’ en door een vorig jaar gewonnen wedstrijd op StuBru zo’n beetje uitgegroeid tot Ibe’s signature song, maar vandaag had hij het thuisgelaten. Het werd zelfs niet gemist. Straf.

undefined

Hij heeft een stem als een bronsgroene klok, en songs die die troef zeer goed in de verf weten te zetten.

Ibe, geen geboren podiumprater, was vooraf een beetje bang voor zijn bindteksten. Maar zinnen als ‘Zijn hier vandaag mensen die naar ‘The Voice’ gekeken hebben?’ en ‘Valt het wat mee met de warmte?’ en ‘Ongelooflijk met hoeveel jullie hier zijn’ volstonden.

De voorbije weken had hij, om zijn set vol te krijgen, nog een paar stevige schrijfsessies ingelast. Daar kwam onder meer ‘Count On You’ van, een mooie semi-powerballad die hij samen met Jonathan Jeremiah schreef. Voor ‘Nothing I Can Do’ werkte hij samen met Jente Pironet van het bevriende Portland.

Het ook al gloednieuwe ‘Dark Maze’ ontvouwde zich tussendoor als een bescheiden pareltje, door Ibe gezongen met de overtuiging en de daadkracht van een getaande artiest met een bundel semiklassiekers onder de oksel.

Een halfuurtje, zeven songs, een jongen en zijn piano (en helemaal op het einde, voor single ‘Table of Fools’, een kwartet strijkers). Niet te lang, niet te kort, indruk gemaakt, opdracht volbracht.

‘Wordt IBE straks de allereerste winnaar van ‘The Voice van Vlaanderen’ met een lange succesvolle carrière en een blijvende voetafdruk?’ Die vraag is nog altijd hangende, maar bij deze is het 1-0 voor het kamp van de believers.