‘Ik heb mijn profiel tegen: op blanke, mannelijke, heteroseksuele dertigers zitten ze tegenwoordig niet te wachten’

De aangenaam allitererende Vincent Voeten, in maart de terechte winnaar van Humo’s Comedy Cup, reageert met een staaltje kurkdroge Kempische nuchterheid op onze bekentenis dat we al lang niet meer in Turnhout zijn geweest: ‘Je hebt weinig gemist.’ De toon is gezet voor het komende uurtje koffie slurpen, in een kroeg die hij vooraf treffend als ‘semigezellig’ had omschreven.

VINCENT VOETEN «De hemel op aarde zal ik het zelf niet snel noemen, maar ik weet wel dat ik me nooit beter in mijn vel heb gevoeld dan nu. Ik kom van ver, hè. Depressief is misschien overdreven, maar toen ik richting de 30 begon te kachelen en mijn leven in de plooi begon te vallen, voelde ik dat er iets ontbrak. Want ik deed – en doe – mijn job bij de flikken wel graag (Voeten is politie-inspecteur in de zone Noorderkempen, red.), maar een passie kan ik het niet noemen. Stand-upcomedy wel: ik heb bij toeval ontdekt dat ik het geweldig vind om te doen, én dat ik er goed in ben.»

HUMO Hoezo, bij toeval?

VOETEN «Een paar jaar geleden vroeg mijn schoonzus me om haar trouwceremonie af te sluiten met een korte speech. Ze wist dat ik humoristische kortverhalen schreef in de geest van Herman Brusselmans en Marnix Peeters, en ze dacht: die zal over ons ook wel iets grappigs kunnen neerpennen. Dus ja, daar heb ik feitelijk mijn eerste stand-upsetje gegeven. Een gemakkelijk publiek natuurlijk, want ik had iedereen aan mijn kant. Maar toch voelde ik: dit is iets voor mij. Ik heb me daarna ingeschreven voor workshops in comedycafé The Joker in Antwerpen, en zo is de bal aan het rollen gegaan. Tot het voorlopige hoogtepunt: Humo’s Comedy Cup winnen. Dat benaderde de hemel op aarde wel.»

HUMO Stromen de aanvragen om in panelprogramma’s te gaan zitten sindsdien binnen?

VOETEN «Nee. Mijn humor is nogal hard, en op tv zijn ze daar beducht voor. Ik heb mijn profiel ook tegen, hè? Op blanke, mannelijke, heteroseksuele dertigers zitten ze tegenwoordig niet te wachten: ze willen diversiteit. Ik accepteer dat, al gebeurt het weleens dat ze iemand in huis halen van wie ik zeg: ik had dat béter gedaan. Maar goed, ik ben iemand die zich niet snel druk maakt – op het werk noemen ze me niet voor niets Zwitserland.»

HUMO Jammer, ik wilde net naar je favoriete ergernissen vragen.

VOETEN «O, maar er is wel iets waar ik me dood aan erger. De chaotische manier waarop Rachel, mijn vriendin, de afwasmachine inlaadt: dat gaat ooit nog los tot een gezinsdrama leiden. Nu, zij zegt dat ik een neuroot ben, en dat klopt ook wel: ik ben het type dat de onderlegger van zijn kopje thee altijd mooi evenwijdig legt met de rand van het bureau. Terwijl zij alles overal laat slingeren. Bon, in de twaalf jaar dat we samen zijn, heb ik geleerd me erbij neer te leggen. Maar ik heb een vrouwelijke collega die exact hetzelfde zegt over haar vriend – dat hij zo’n sloddervos is – en bij haar denk ik soms: wat moet het zalig zijn om eens een maand met jou samen te leven (grinnikt). Enfin, dat zou op den duur ook saai en steriel worden, twee ordelijke mensen bij elkaar.

»Nog iets: als ik eens afspreek met mijn kameraden van vroeger, gaat het de hele tijd over bedrijfsauto’s, beleggingen en vastgoed. Waar is de tijd gebleven dat we met alles lachten, denk ik dan. Elke ochtend trekken die gasten hun kostuum aan om in de file te gaan staan, en als je ze vraagt wat voor job ze doen, kunnen ze het niet uitleggen – iets consultant- of managementachtigs. Ze blijven mijn maten, maar zelf vertik ik het om een serieuze mens te worden. Mij lijkt dat, om in het thema te blijven, de hel op aarde.»

HUMO Ergert je naaste omgeving zich ook weleens aan jou?

VOETEN «Ja, zeker wel. Mijn vriendin ergert zich aan mijn mentale afwezigheid als ik er een dagje moppen schrijven op heb zitten en nog altijd in die flow zit. Maar ik ben nu eenmaal geen metselaar die om zes uur zijn truweel afpoetst en naar huis gaat: zo werkt het voor een comedian niet. Rachel zou ook graag verre en avontuurlijke reizen maken met mij, een maand met de rugzak door Vietnam trekken of zo. Maar voor mij is dat horror: ik heb graag een stramien en een planning. ’s Ochtends niet weten waar ik ’s avonds zal slapen? Neen, dank u. Maar we hebben een compromis gevonden: zij gaat in september met vriendinnen naar Indonesië, ik blijf gezellig thuis.»

HUMO Je vertelde net dat je vroeger kortverhalen schreef.

VOETEN «Dat doe ik nog altijd, als ik de tijd vind. Ooit, op mijn zestigste of zo, hoop ik een echt boek te schrijven.»

HUMO Dus je bent een lezer?

VOETEN «Ja. Rond mijn zevende is het begonnen met magazines over computerspelletjes, daarna kwamen Humo – dat ik, niet om te slijmen, nog altijd lees – en P-Magazine. In het middelbaar zijn er boeken bij gekomen, vooral van Brusselmans. Wat ik zo goed vind aan hem, en ook aan Marnix Peeters: die mannen kunnen hun lijf en hun stem niet gebruiken, zoals ik, en tóch moet ik er hardop mee lachen. Als je dat kunt, snap je echt hoe humor werkt.»

HUMO Waar vind je nog meer geestelijk genot?

VOETEN «Saai misschien voor een 35-jarige, maar ik wandel graag. Mijn ouders wonen midden in een bos, bij de Lilse Bergen: ik rijd er weleens naartoe, gewoon om een wandeling te maken. Er komen dan altijd goeie ideeën in me op, omdat ik niet hoef te babbelen en dus helemaal in m’n eigen gedachten kan verdwijnen. Mijn vriendin heeft me al vaak gepusht om wat socialer te zijn, maar ik ben nu eenmaal graag alleen.

»En voorts beleef ik geestelijk genot als ik net een goeie mop in elkaar heb gezet, of minstens de aanzet daartoe. Dan is mijn dag goed, want zo schrijf je er geen vijf per week. Eergisteren nog: ik was een EHBO-cursus gaan volgen, wat me inspiratie gaf voor een grap over brandwonden. Ik heb de punchline al, ik moet er alleen nog naar toewerken – ik schrijf mijn moppen meestal achterstevoren.»

HUMO Ben je een kunstliefhebber?

VOETEN «Barbaar is veel gezegd, maar van van kunst ken ik weinig. Ik ben wel een filmliefhebber, valt dat ook onder kunst?»

HUMO Tuurlijk.

VOETEN «Als mijn vriendin het huis uit is, organiseer ik weleens een filmavond voor mezelf. Dan bekijk ik ‘Terminator 2’ voor de 64ste keer, of houd ik een ‘Lord of the Rings’-marathon, zoals onlangs nog. Om negen uur ’s avonds begon ik eraan, en aangezien ik voor de extended versions had gekozen, heb ik bijna de klok rond zitten kijken.»

HUMO Met wat drank erbij?

VOETEN «Ik lust geen alcohol. Laat me blind een pint bier en een glas wijn drinken, en ik kan niet zeggen wat wat is: ik proef alleen die vorte alcohol. Ik drink vooral thee, als ik in een wilde bui ben cola zero.»

HUMO Ik heb me laten vertellen dat jij maar één culinaire favoriet hebt: smos mexicano.

VOETEN «Daar ben ik inmiddels mee gestopt, omdat het complete droes is: ik woog op den duur meer dan 100 kilo. Sindsdien houd ik het meest van sushi. Dat heeft zeker ook met de omstandigheden te maken: mijn vriendin en ik halen meestal sushi af op vrijdagavond, en we zitten die dan gezellig samen aan de keukentafel op te smikkelen.»

HUMO Wat is voor jou het hoogste lichamelijke genot?

VOETEN «Is dat niet voor iedereen seks? Het moet wel met iemand zijn die het goed kan, anders is het meer dynamisch masturberen.

»Qua favoriete onenightstand kies ik alleszins voor Halle Berry in de Bond-film ‘Die Another Day’. In het bijzonder het moment waarop ze in haar oranje bikini uit het water komt.»

HUMO Weet je nog wat je voelde je toen je die scène voor het eerst zag?

VOETEN «Euh… doorbloeding? ’t Is lang geleden.»

HUMO Ik had gehoopt dat je voor Tanja Dexters zou kiezen, één van de mikpunten in de set waarmee je de Comedy Cup hebt gewonnen.

VOETEN «Haha, nee. Al is het wel een verschijning, Tanja Dexters. Of althans: dat wás ze, toen ik een jaar of tien geleden moest uitrukken voor een vechtpartij in dancing Highstreet, waar zij ook van de partij was. Ze was wel een pak kleiner dan ik had verwacht.

»Nee, weet je wie ik eerder zou kiezen voor een onenightstand? Charlotte Timmers. Maar enkel als Halle Berry niet zou kunnen of willen, wat me serieus zou verbazen.»