'Ik was zo boos dat ik het boek in het zwembad heb gegooid'

Of u nu een vliegtuig vol coronakuchers of de eigen achtertuin verkiest, geen beter gezelschap dan een goed boek. Humo polste bij enkele bekende literatuurliefhebbers naar hun virusvrije vakantieliteratuur. 'Ik wil de waan van de dag overstijgen, en daarvoor is lezen essentieel.'

BJÖRN SOENENS: 'INFUUS MET KENNIS'

BJÖRN SOENENS (VS-correspondent voor de VRT) «Ik moet altijd een boek bij me hebben, waar ik ook ga. Naast de dagelijkse lectuur die ik tot mij moet nemen, heb ik boeken echt nodig voor de verdieping die ze bieden. Dat geeft me zuurstof, alsof ik aan een infuus met bredere kennis lig. Ik vind het mijn taak als journalist om de waan van de dag te overstijgen, en daarvoor is lezen essentieel.»

HUMO De waan van de dag overstijgen doe je ook in je nieuwe boek, 'De lengte van een oceaan'. Een goede gids voor de Amerika-reiziger?

SOENENS «Wie de beste koffiebar of andere reistips zoekt, moet elders wezen, maar als je wilt weten hoe de mensen écht leven, zul je er heel wat aan hebben. Het gaat niet alleen over de politiek en het nieuws, maar vooral over hoe je Amerika kunt lezen en ontcijferen door het land te bereizen.»

HUMO Heb je nog andere leestips voor wie het land beter wil begrijpen?

SOENENS «Mensen reizen niet vaak naar de Midwest, maar ik vind dat het mooiste deel van Amerika. Sarah Smarsh heeft met 'Heartland' een uitstekend boek geschreven over het leven in staten als Kansas of Missouri. Over hard werken en toch geen cent hebben in het rijkste land op aarde.

»Een ander scherp boek over de ongelijkheid in Amerika is 'Waarom de superrijken de wereld niet zullen veranderen' van Anand Giridharadas. Daarin klaagt hij de hypocrisie aan van een rijke, creatieve klasse die zogezegd opkomt voor de zwakkeren, maar de kloof tussen arm en rijk alleen maar vergroot. De theorie van de auteur is dat de rijken eerst het systeem leegzuigen, en dan onze dankbaarheid verwachten voor de aalmoes die ze via goede doelen teruggeven.

»Ik heb ook nog een kritisch boek over de pers: 'Hate Inc.' van Rolling Stone-journalist Matt Taibbi. Hij legt goed uit hoe de linkse én de rechtse media bijdragen aan het gepolariseerde klimaat.

»Zelf kijk ik voor mijn zomerlectuur het meest uit naar 'The Years of Lyndon Johnson' van Robert Caro. Een gedetailleerde klepper over één van de belangrijkste presidenten van de laatste honderd jaar.»

HUMO Lees je ook weleens iets ter ontspanning?

SOENENS «Hoe meer je weet, hoe relaxter je over de wereld kunt berichten. Maar ik ben nu ook in een soort tranentrekker bezig, 'Aan het einde van de wereld' van Kristin Hannah. Een heerlijke roman over een man die met een posttraumatisch stresssyndroom terugkeert uit Vietnam en met zijn vrouw en dochter naar Alaska trekt. Ik ben daar vorig jaar op reportage geweest in dorpjes die we alleen konden bereiken met een motorbootje of een propellervliegtuigje. Zowel het harde leven als de solidariteit die ik daar heb gezien, worden door Hannah hartverscheurend beschreven. Aangename ontspanning en toch boeiend. Amerikanen zouden sowieso meer boeken moeten lezen. Een niet onaanzienlijk deel van de bevolking is zo onwetend dat je ze kunt wijsmaken dat bleekwater slikken helpt tegen het coronavirus.»

HUMO Welk Nederlandstalig boek zou jij hun aanraden?

SOENENS «Mijn nieuwe boek natuurlijk! En als dat uit is, kunnen ze in 'Grote verwachtingen' van Geert Mak beginnen. Niemand beschrijft zó goed hoe de boel naar de knoppen is gegaan.»

AN LEMMENS: 'DIKKE KLEPPERS'

AN LEMMENS (presentatrice) «Ik ga niet op vakantie deze zomer. Zelfs als de grenzen weer opengaan, zie ik het niet zitten om naar het buitenland te vertrekken. Ik zou me ook niet kunnen ontspannen. Ik zou de hele tijd alles rondom mij ontsmetten. Het komt eigenlijk goed uit, want alle opnames die stilgelegen hebben, moeten we nu inhalen. Ik heb best veel werk.»

HUMO Hou je dan wel tijd over om te lezen?

LEMMENS «Ik hoop het. De afgelopen maanden heb ik bijna niets kunnen lezen. Zelfs niet tijdens de lockdown. Dat voelt heel raar aan, want ik ben eigenlijk een leesbeest. Vroeger las ik met gemak twee boeken per week. Maar zodra je een kind krijgt, is dat echt voorbij. Tijdens mijn zwangerschap was ik begonnen aan een boek en dat heb ik pas maanden na de geboorte van mijn dochter uitgelezen. Nu wordt ze ouder en lukt het wel weer, maar toen brak het coronavirus uit en heb ik me zo hard geamuseerd dat ik bijna niet meer heb gelezen. Ik weet dat het voor veel mensen heel moeilijk is geweest, maar ik heb zelf erg genoten van de focus op mijn gezin. Ik vond het een goede levensles over wat echt belangrijk is.»

HUMO Maar er ligt dus nog een stapel boeken op jou te wachten?

LEMMENS «Ja, en bovenaan liggen de geschiedenisboeken van Johan Op de Beeck en Bart Van Loo. Mijn lief was verslingerd aan zijn podcasts over de Bourgondiërs, maar ik werd daar zot van, terwijl ik op papier wel van zijn sappige schrijfstijl kan genieten. Ik heb een voorliefde voor non-fictie, en ook als ik fictie lees, heb ik het liefst romans met een historische insteek. Zoals 'De bekeerlinge' van Stefan Hertmans, een roman waarin hij, net als in 'Oorlog en terpentijn', een heel mooi verhaal weeft rond historische feiten.»

HUMO Heb jij een ideaal vakantieboek?

LEMMENS «Op vakantie lees ik het liefst dikke kleppers of naslagwerken. Door het jaar lees ik meestal nog wat voor ik naar bed ga, maar een hele dag lezen lukt alleen nog op vakantie. Vorig jaar heb ik 'De welwillenden' van Jonathan Littell en 'Ravensbrück' van Sarah Helm gelezen. Zware kost over de Tweede Wereldoorlog.

»Nog zo'n dik boek dat ik op aanraden van een vriendin had meegenomen, is 'Een klein leven' van Hanya Yanagihara. Wat een teleurstelling. Veel mensen vinden het fantastisch, maar ik vond het echt een kutboek. Na een paar hoofdstukken kon ik die misery porn niet meer aan, en het eindigt precies zoals je van bij het begin verwacht. Ik was zo razend dat ik het in het zwembad heb gegooid.»

HUMO Nog tips voor mensen die hun boeken liever droog houden?

LEMMENS «Ik ben een grote fan van het oeuvre van Wally Lamb, een fantastische schrijver die zijn vrouwelijke personages heel treffend uitwerkt. Meestal raad ik het boek 'Walvismuziek' aan, omdat dat het eerste is wat ik van hem heb gelezen, maar onlangs werd er een serie gemaakt van 'I Know This Much Is True', en toen heb ik besloten al zijn boeken nog eens te lezen. Een aanrader!»

CHROSTIN: 'ABSURD MOOI'

CHROSTIN (illustratrice) «Ik lees normaal niet zo heel veel, maar ik kan niet op vakantie gaan zonder een boek mee te nemen. Je moet er echt tijd voor kunnen maken, en die heb ik meestal pas als ik op een trein of op een vliegtuig wacht. Dan lees ik wél heel graag, vooral graphic novels.

»In het najaar ga ik zes weken naar Thailand om research te doen voor mijn eigen graphic novel over de Belgisch-Thaise cultuur. Ik ben er als kind vaak op familiebezoek geweest, maar nu ben ik ook de taal aan het leren om te ontdekken welke culturele nuances ik in mijn boek kan leggen.»

HUMO En welke boeken neem je dan mee?

CHROSTIN «Ik ben net begonnen in 'The School of Life' van Alain de Botton, omdat ik een paar van zijn YouTube-video's heb gezien. Die zijn trouwens keitof geanimeerd. Het boek is iets pittiger, maar ik hoop er tijdens de vakantie de juiste focus voor te vinden.

»Een ander boek waaraan ik heel graag wil beginnen, is 'De naakte waarheid' van Jozefien Daelemans. Zij was de oprichtster van Charlie Magazine, maar ze heeft ook een strip in Het Nieuwsblad, en heeft haar eigen boek geïllustreerd. 'De naakte waarheid' gaat over de oorsprong van alle ongeschreven regeltjes waaraan een vrouwenlichaam moet voldoen, en zij wil mensen van hun complexen afhelpen. Het staat hoog op mijn leeslijst.»

HUMO Zijn er nog graphic novels die niet mogen ontbreken in de reiskoffers?

CHROSTIN «Ik ben eind vorig jaar ook in Thailand geweest, en toen heb ik 'This One Summer' van Jillian en Mariko Tamaki in één ruk uitgelezen. Dat is zonder twijfel één van de mooiste graphic novels die ik ooit heb gelezen. Het verhaal, over de zomervakantie van een meisje dat net in haar puberteit komt, is heel herkenbaar en ontroerend. En de tekenstijl is heel mooi. Zo hoop ik zelf ook ooit te kunnen tekenen.

»De graphic novel die ik aanraad aan iedereen die beweert geen fan te zijn van het genre, is 'Een deken van sneeuw' van Craig Thompson. Dat is wel een klepper van vijf- à zeshonderd pagina's, over een jonge kerel die worstelt met zijn eerste liefde en zijn relatie tot God, maar de tekenstijl is absurd mooi. Dan zie je écht wat een graphic novel kan zijn.

»Als laatste tip denk ik ook nog aan 'Killing and Dying' van Adrian Tomine, korte getekende verhalen die even tragisch als grappig zijn. Ze zijn ook makkelijk te lezen als je aan het zwembad ligt of in de trein zit.»

HUMO Heb je ook Belgische of Nederlandse aanraders?

CHROSTIN «De 'Kaasheld en Poephoofd'-strips van het Nederlandse collectief Lamelos zijn supergrappig. Dat zijn enkele van de eerste boekjes die ik als kind met mijn eigen geld heb gekocht, en ze hebben me geïnspireerd om zelf te beginnen tekenen.»