Il y a longtemps que je t'aime

Wij konden indertijd vrij snel aan de slag bij Humo, maar de meeste ex-bajesklanten hebben het helaas mínder gemakkelijk om na hun vrijlating een nieuw leven op te bouwen.

Kijk naar Juliette, een dokteres die na vijftien jaar brommen (haar misdrijf komt pas laat in de film aan het licht) weer op vrije voeten wordt gesteld, bij haar jongere zus gaat inwonen, maar op een blinde muur van wantrouwen en vooroordelen botst. En zelf worstelt Juliette zichtbaar nog met de demonen uit het verleden: deze droeve vrouw mag haar tijd dan wel hebben uitgezeten, mentaal zit ze nog altijd tussen vier muren.

Philippe Claudel heeft zijn eigen bestseller stijlvast verfilmd, zonder veel bombarie, en met een uitmuntende actrice in de hoofdrol: Kristin Scott Thomas (die al enige jaren in Parijs vertoeft en intussen vloeiender Frans spreekt dan Carla Bruni). De cineast kan soms niet helemaal verbergen dat zijn film eerder uit een roman werd geboren dan uit het Leven zelve (dialogen als 'je suis élevée, ensuite enlevée' klinken ons nét iets te literair-gekunsteld in de oren) maar de beresterke vertolkingen duwen 'Il y a longtemps que je t'aime' gracieus over de eindmeet.

Aanrader!