In de studio met 'The Vaccines'
Dus je denkt dat het leuk is om een rockster te zijn? Wel, dat is het ook. Ik ging op studiobezoek bij The Vaccines, die vorige maand in de ICP Studio in Brussel aan hun nieuwe plaat werkten met Ethan Johns, dé sterproducer van deze tijd.
Fantaseer bij onderstaand interview de eerste lentezon, vers afgereden gras, oververhitte Marshall-versterkers, driesterrenhapjes op de barbecue en vier sterke jongens in de fleur van hun leven. Die het nu allemaal moeten gaan bewijzen met die Belangrijke Tweede Plaat.
HUMO Groepen kiezen vaak een studio omdat ze zo afgelegen ligt, ver weg van wereldse verlokkingen. Dacht jullie bij Brussel: onaantrekkelijke vrouwen, slechte drugs, saaie clubs - geen afleidingsgevaar?
JUSTIN YOUNG (zang, gitaar) «Ik weet dat het erg geeky klinkt, maar het was ons gewoon om het materiaal te doen. We willen een goed klinkend rock-'n-rollalbum maken, en ze hebben hier een fantastisch mengpaneel, fantastische versterkers en gitaren, spullen die we ons zelf niet kunnen veroorloven.»
ARNÍ HJÖRVAR (bas) «Het klopt wel dat we amper buiten geweest zijn de afgelopen twee weken. Eén keer eigenlijk maar: we zijn eens gaan bowlen wat verderop in de straat. De uitbater had zo’n ouderwetse looks – hij leek wel weggelopen uit ‘Barton Fink’(lacht).»
FREDDIE COWAN (gitaar) «We leven al maanden uit onze koffer. De zes songs die we hier aan het opnemen zijn, hebben we geschreven in een studio in Australië, en de tweede helft van het album nemen we over enkele weken op op het Engelse platteland, dichtbij York, niet ver van waar Ethan Johns woont. Maar eerst moeten we weer op tour naar Amerika, Coachella en zo, en naar Brazilië.»
HUMO Een Rolls-Royce geraakt hier nooit door de toegangspoort, maar hebben jullie al een televisietoestel in het zwembad gegooid?
COWAN (lacht) «We hebben handclaps opgenomen in het zwembadgebouw. In lege binnenzwembaden heb je een fantastische reverb – daarom worden er vaak drums in opgenomen – en die galm is heel belangrijk in ons geluid.»
HUMO ‘Wreckin’ Bar (Ra Ra Ra)’ op jullie eerste plaat duurde nog geen anderhalve minuut. Wat wordt de kortste song op het nieuwe album?
HJÖRVAR «Ze zijn eigenlijk allemaal vrij lang. Geen enkele onder de drie minuten. Quite self-indulgent, eigenlijk – we gaan prog! (lacht)»
YOUNG «Het eerste album was ons fundament – een oefening in directheid. Er had altijd wel iemand z’n iTunes openstaan in de studio: ‘Ik wil dat de drums klinken zoals in die song, en de gitaar moet zó.' Dat is nu totaal niet meer het geval. We schrijven nog altijd hetzelfde soort songs, maar ze ademen meer. Er zitten meer subtiliteiten in, meer arrangementen, er is meer ruimte.»
Bekijk hier de clip van 'Why Should I Love You'
undefined
undefined
