Van Eupen tot Brugge, van Manchester tot Madrid: waar de bal rolt, daar is Peter Vandenbempt. De voetbalman van de radio, maar ook steeds meer van televisie én Instagram. Humo sprak met zijn kinderen, Hannah en Simon. Zij een studente vroedkunde, hij een puber met een brommer. En hoewel ze vaders liefde voor dat ronde ding niet delen, zijn ze zijn grootste fans. 'We hebben weddenschappen lopen over wanneer hij 25.000 volgers zal hebben op Instagram.'
De liefde voor voetbal mag dan minstens één generatie overslaan bij de familie Vandenbempt, de liefde voor sport niet. Hannah en Simon spelen allebei rugby, maar nu alle wedstrijden afgelast zijn, offeren ze graag hun vrije zaterdag op voor hun allereerste interview. Hoewel.
SIMON «Ik bén al eens geïnterviewd, voor 'Het journaal'.»
HANNAH «Dat was toen we na de eerste lockdown weer mochten sporten. Papa had op zijn werk gezegd dat ze eens bij Rugbyclub Leuven moesten langsgaan. Het was dus een beetje gestuurd (lacht).»
HUMO Hannah, jouw vader verklapte me dat ook jij rugby speelt.
HANNAH «Ik liep al langer rond met dat idee. Simon heeft het van mij gepikt.»
SIMON «Ik wilde eigenlijk American Football spelen. Maar daar moet je veel materiaal voor kopen: een helm en bescherming. Ik dacht: als ik het dan niet leuk vind, is dat weggegooid geld. Voor rugby heb je alleen een mondstuk nodig. Ik ben er in het eerste middelbaar mee begonnen.»
HANNAH «En toen mocht ik niet meer van hem. Maar dit jaar heb ik gezegd: 'Foert, de boom in allemaal!' We hebben een damesploeg met een stuk of dertig speelsters.»
HUMO Was het een daad van verzet tegen jullie vader?
HANNAH «Helemaal niet. Papa heeft altijd gezegd dat hij ons liever een andere sport dan voetbal zag beoefenen - het maakte hem niet uit welke. Hij wil niet in zijn vrije tijd ook nog eens met andere ouders over voetbal moeten praten.»
SIMON «Rugby is een mooie sport. Alleen de kapitein mag iets tegen de referee zeggen. Wie roept, wordt van het veld gestuurd. En ook al wordt er stevig getackeld, er is meer respect dan in het voetbal: de teams vormen telkens een erehaag voor elkaar.»
HANNAH «Papa was geen fan toen ik ermee begon: 'Rugby is toch geen vrouwensport?' Maar ik heb mijn wil doorgedreven en ondertussen heeft hij het geaccepteerd. Voordien heb ik twaalf jaar gedanst, het was dus best een bijzondere omschakeling.»
HUMO Houden jullie van voetbal?
SIMON «Van de Rode Duivels.»
HANNAH «En van de Champions League. Uit sympathie vraag ik papa weleens hoe het is geweest. Hij weet dan dat hij niet te uitgebreid moet antwoorden (lacht).
»Simon speelt graag Fifa.»
SIMON «Dát is wel leuk.»
HANNAH «Nu, papa vindt het niet erg dat het ons niet interesseert. Voetbal zegt mama trouwens ook niets.»
HUMO Simon, jou heeft hij bij je geboorte socio, lid, van Barcelona gemaakt. Had hij toch niet stiekem een voetbaldroom voor je in gedachten?
SIMON «Ik heb nog enkele lidkaartjes liggen, met fotootjes op van mij als baby. Maar toen hij inzag dat het voetbal mij niks zei, heeft papa dat lidmaatschap stopgezet. Ik geloof dat ik een jaar of 10 was.»
HUMO Hij heeft ooit toegegeven dat hij hoopte dankzij het lidmaatschap samen met jou wedstrijden van Barcelona in Camp Nou bij te wonen.
SIMON «Ah? Dat had ik wel leuk gevonden.»
HANNAH «Wij gaan haast nooit naar een voetbalwedstrijd kijken.»
SIMON «De laatste keer was enkele jaren geleden: de Rode Duivels tegen Cyprus. We zaten in het stadion tussen de supporters van de tegenstander. Hij had kaarten via zijn werk geregeld.»
HANNAH «Nu lukt dat niet meer. De rechten zijn verkocht aan VTM.»
SIMON «Vorig jaar heeft hij me nog eens meegenomen naar een match in de Belgische competitie. Geen belangrijke, volgens mij: ik kon zo binnenwandelen.»
HUMO Hoe centraal staat het voetbal ten huize Vandenbempt?
HANNAH «Als papa naar voetbal kijkt, probeert hij dat zoveel mogelijk in zijn bureau te doen. Op de gezinstelevisie staat maar zelden voetbal op. Soms neemt hij zijn iPad mee aan tafel als er een wedstrijd bezig is terwijl we eten. Dan vragen we hem om dat ding alsjeblieft af te zetten. Nu ik op kot zit, ben ik maar twee avonden thuis, en dan wil ik niet dat het gesprek stilvalt door het voetbal.
»Trouwens, het gaat thuis vaak ook over mama haar job, hoor.»
SIMON «Ik snap nog altijd niet wat zij precies doet.»
HANNAH «Mama is operationeel directeur bij Randstad. Ze gaat naar grote bedrijven als Colruyt om er uitzendkrachten aan het werk te krijgen.»
SIMON «Wij praten niet veel over voetbal thuis. En papa mompelt! Vaak moeten we hem wel tien keer vragen wat hij zegt. Vanmiddag viel het me nog eens op. Ik zat bij hem in de auto en had hem niet verstaan, maar heb toch maar geknikt. Hij heeft niet doorgevraagd (lacht).»
HANNAH «Papa is niet zo spraakzaam thuis. En hij mompelt inderdaad. Maar da's niet erg: het zou héél vermoeiend zijn mocht hij thuis zo enthousiast zijn als wanneer hij commentaar geeft bij een wedstrijd (lacht). Volgens mij spaart hij zijn energie.
»Nu, dat is zijn uitleg toch als ik hem weer eens tot de orde moet roepen: 'Hallo, articuleer eens!' Vroeger vond ik het ongemakkelijk als er stiltes vielen, nu vind ik dat oké.»
SIMON «Als ik thuiskom van de rugbytraining, heb ik doorgaans geen zin om te praten. Toen mama me nog kwam halen, stelde zij me de ene vraag na de andere. Met papa was het leuker: die zweeg (lacht).»
BEROEMD
HUMO Worden jullie vaak aangesproken op jullie bekende vader?
SIMON «Op het rugby plagen ze mij soms. Maar daar kan ik tegen. Ze vinden het raar dat ik rugby speel terwijl mijn papa zoveel met voetbal bezig is. Op school kennen ze hem allang. We hebben een voetbalcompetitie waarbij de winnaar op het eind tegen een team van leerkrachten mag spelen. Bij die wedstrijd levert mijn papa commentaar. En in mijn handboek Nederlands stond ooit een artikel van hem: zijn column over de tackle van Witsel op Wasilewski (waarbij die laatste zijn been brak, red.).»
HANNAH «Die column stond vol moeilijke woorden, zoals eloquent (lacht).»
SIMON «Beláchelijk moeilijke woorden, waarvan ik nog nooit had gehoord. Ik ben zeker dat hij ze zelf ook heeft opgezocht, dat kan niet anders.»
HANNAH «Als ik uitga met mijn vriendinnen, vinden die het leuk om naar mij te wijzen en te roepen: 'Dit is de dochter van Peter Vandenbempt!' De jongens in de vriendengroep vragen me soms wat mijn papa van deze of gene wedstrijd vond. Ik moet hen dan teleurstellen: ik heb geen flauw idee.
»Ach, wij vinden het vooral grappig. Als we over straat lopen, wandelen mijn mama en ik meestal een stukje achter hem. Het gebeurt dat mensen zich omdraaien en wij hen horen zeggen: 'Dat was Peter Vandenbempt!' (lacht)»
SIMON «Op een festival hebben we eens geteld hoe vaak hij werd aangesproken of herkend.»
HANNAH «Of met mensen op de foto moest. Foto's die wij dan meestal moesten maken. We kwamen aan een keer of veertig.»
SIMON «Eén keer heeft iemand gevraagd om met mama op de foto te mogen. Die had medelijden met haar (lacht).»
HANNAH «En weet je nog, een paar jaar geleden, op Rock Werchter?»
SIMON «Dries Mertens sprak óns aan! Hij herkende mijn papa.»
HANNAH «Wij waren helemaal starstruck, maar papa zei doodleuk: 'O, hallo!'»
HUMO Denken jullie nooit: hij is wel míjn papa!
SIMON «Ik heb er geen last van. Foto, klein gesprekje, klaar.»
HANNAH «De meeste mensen blijven beleefd. We zijn het ondertussen ook gewoon.»
SIMON «Pas toen Guga Baúl hem eens heeft geïmiteerd in 'Tegen de sterren op' begon het mij te dagen dat hij echt bekend is.»
HUMO Horen jullie hem graag bezig op de radio?
SIMON «Als we naar de Rode Duivels kijken, draaien we het geluid van de televisie uit en zetten we de radio aan. Het enige probleem is dat het geluid dan een beetje voorloopt op het televisiebeeld.»
HANNAH «Naar penalty's kun je niet kijken met papa. 'Goal!' roept hij dan, terwijl wij die speler nog maar zijn aanloop zien nemen. Maar ik luister graag naar papa.»
HUMO Kijken jullie ook naar 'Extra Time'?
SIMON «Als je geen wedstrijden hebt gezien, is het niet zo interessant. Vroeger hebben we weleens een paar afleveringen bijgewoond. Dat was leuk, vooral omdat je die andere bekende koppen van dichtbij zag. De broodjes waren ook lekker. Alleen de stoeltjes vond ik niet prettig zitten.»
HANNAH «Ik lees liever zijn columns. Die laat hij meestal ook nalezen door mij.»
SIMON «Ah?»
HANNAH «Jij léést niet, Simon! Als hij een goede woordspeling heeft gevonden, is hij best fier. Zo had hij er ooit één naar aanleiding van een wedstrijd waarin een onverwachte wending had plaatsgevonden. Omdat de scheidsrechter Oliver heette, had hij dat een Oliver twist genoemd. Trots dat hij was!
»'Extra Time' vind ik minder leuk. Hooguit werp ik er een snelle blik op en denk ik: 'O, leuke bril.' Ik kijk sowieso weinig tv, geef mij maar Netflix. Daar is papa nog niet te zien (lacht).»
HUMO Die bril is een opvallend kleurig exemplaar: wiens idee was dat?
HANNAH «Van hemzelf. Toegegeven, dat was wennen. Thuis draagt hij een normaal exemplaar.»
SIMON «Ik vind deze minder geslaagd. Zijn vorige vond ik leuker.»
HUMO Ook zijn hemden worden steeds frivoler.
HANNAH «Dan moet je zijn schoenen eens zien! Vaak hebben die ook een fel kleurtje of een raar patroon. Maar dat zie je niet in 'Extra Time'.»
SIMON «Hij is een grote fan van Floris Van Bommel.»
KOFFIE EN KRANTEN
HUMO Zijn vaste sidekick op de radio is Eddy Snelders, op tv is dat Gert Verheyen.
HANNAH «Gert en Eddy zijn vertrouwde gezichten voor ons. Ze gaan ook samen fietsen met papa en komen geregeld bij ons thuis. Noem het gerust een bromance, die drie samen. Wij lachen daar vaak mee. Mama ook, trouwens: soms lijkt het alsof papa met Eddy getrouwd is. Hij werkt al even lang met hem samen als ik leef. Dat heeft hij me vorig jaar, toen ik 18 werd, verteld. Tijdens EK's en WK's hoopt hij altijd dat de Belgen zolang mogelijk in het toernooi blijven, omdat hij Eddy dan ook langer bij zich heeft. Zodra ze uitgeschakeld zijn, blijft papa alleen achter op het toernooi.»
SIMON «Op vakantie zien we soms mensen alleen op hotel zitten voor hun werk. Zo stel ik me hem dan ook voor, eenzaam wachtend op de wedstrijd terwijl hij zijn kranten leest. Beetje zielig, vind ik.
»Nu, die kranten zijn ook weer typisch voor hem. Als ik 's morgens opsta, zit hij al met zijn koffie over de kranten gebogen. Ook in het weekend. Papa staat áltijd vroeg op.»
HANNAH «Elke maandag zelfs om half zes. Uitslapen kan hij niet meer.»
HUMO Missen jullie hem soms?
HANNAH «Dat went. Na school was hij er altijd, 's ochtends ook. Als hij naar 'Extra Time' moet, eet hij eerst nog met ons mee. De meeste wedstrijden worden ook 's avonds gespeeld.»
SIMON «De EK's en WK's vind ik wel lastig. Hij is dan een hele maand weg.»
HANNAH «Maar dan skypen we.»
SIMON «Een nadeel is wel dat we dan niet op zomervakantie kunnen. Vaak is de finale van zo'n toernooi pas midden juli. Daarna vertrekken Hannah en ik op Chirokamp, en in augustus begint het nieuwe voetbalseizoen alweer.»
HANNAH «Hij heeft nog maar één belangrijke afspraak gemist - al had hij wel geluk dat er vorig jaar, toen ik afstudeerde, geen EK of WK was. Op mijn 18de verjaardag was hij er niet. Hij zat in het buitenland voor de Champions League en heeft toen een video in elkaar geknutseld met verjaardagswensen van zijn collega's voor mij. Zo maakte hij het toch een beetje goed.
»Trouwens, wij hebben óók drukke levens: toen ik in het zesde middelbaar zat, volgde ik dansles, zat ik in de Chiroleiding, had ik een lief, leidde ik mee de schoolkrant en zat ik in de leerlingenraad.»
SIMON «Ik zit in het vijfde jaar WeWi, een wetenschappelijke richting met zes uur wiskunde. Daar steek ik veel tijd in. Op zaterdag is er rugby en op zondagnamiddag Chiro.»
HUMO Je wiskundeknobbel heb je vast niet van je vader.
SIMON «Raar, hè? Niemand hier is goed in wiskunde. Papa vertelt altijd dat hij er de dag na het examen al niets meer van wist.»
HANNAH «Ik heb Economie-Moderne Talen gestudeerd. De talenknobbel van mama en papa zit bij mij.»
SIMON «Ik vind talen niet interessant. Mijn Engels leer ik door naar series te kijken en games te spelen.»
HANNAH «Spelletjes! (Tot Humo) Simon gebruikt voortdurend woorden waar ook gewoon een Nederlands woord voor bestaat. Daarnet zei hij referee: waarom niet gewoon scheidsrechter? Ik kan daar niet tegen.»
SIMON (onverstoorbaar) «In de lessen Nederlands leren we over Keizer Karel.»
HANNAH «Hij bedoelt 'Karel ende Elegast'. Oud-Nederlandse literatuur, Simon!»
SIMON «Tijdens zo'n les vraag ik me altijd af: wat ben ik hier later mee? Hooguit kan ik het in een quiz gebruiken.»
HUMO Jullie wonen net onder de taalgrens in Waals-Brabant. Hoe goed is jullie Frans?
SIMON «Laat ons het er op houden dat ik de kassierster kan zeggen dat ik de kassabon niet nodig heb.»
HANNAH «Ons sociale leven speelt zich af in Vlaanderen. Trouwens, hier wonen ook veel Vlamingen. Weet je wat raar is? Op school leren wij over België, en dan vooral over Vlaanderen, maar wanneer Simon en ik over twee jaar voor het eerst moeten gaan stemmen, zullen we dat in Wallonië moeten doen. Terwijl ik geen tien Waalse politici kan opnoemen.»
HUMO Wat wil jij later graag gaan doen, Simon?
SIMON «Ik zou graag als burgerlijk of industrieel ingenieur aan de slag gaan. Elektronica boeit me ook enorm. Als er thuis iets stuk is, mag ik het herstellen. Of het nu de printer is of zijn speakers die niet meer verbinden met zijn gsm: papa roept mij er altijd bij. Hannah ook, trouwens, als de batterijen van haar computermuis leeg zijn.»
HANNAH (verontwaardigd) «Dat is één keer gebeurd! (Tot Humo) Dan duwt hij op enkele knoppen, precies de knoppen waar ik ook al op geduwd heb. Om de één of andere onverklaarbare reden werkt het dan weer, en bij mij niet.»
ZURE BEERTJES
HUMO Wat studeer jij, Hannah?
HANNAH «Vorig jaar ben ik aan logopedie begonnen. Maar dat heb ik opgegeven omdat de fysica te zwaar was. Nu studeer ik vroedkunde. Ik wil mijn professionele bachelor halen en daarna een schakeljaar volgen om een universitaire master criminologie of seksuologie te volgen. Ik zou later graag halftijds als vroedvrouw werken en daarnaast een eigen praktijk als seksuologe hebben. Nu, we zien wel of dat haalbaar is.»
HUMO Sinds deze zomer zit je op kot in Leuven. Hoe is dat?
HANNAH «Wild, hè! Ach, door corona is het niet zoals verwacht natuurlijk. Maar ik zit met twee vriendinnen op kot die ik al ken van bij de Chiro sinds we 6 waren: dat maakt veel goed. Eén van hen vertrekt nu op stage. Dat gaan we vieren met sushi - normaal is dat boven ons budget, maar we kunnen nu toch geen geld uitgeven op café (lacht). En daarna gaan we samen naar 'Keeping Up with the Kardashians' kijken. Lekker hersencellen verliezen: heerlijk! (lacht)»
HUMO Ben je blij dat je het rijk nu voor jou alleen hebt, Simon?
SIMON «Daar heb ik nog niet veel van gemerkt: mama en papa zijn er nog. Als mama thuis is, mag ik mijn muziek redelijk luid zetten. Maar papa kan daar niet tegen. Ik vind Zwangere Guy goed, maar hij heeft het niet voor hiphop.»
HANNAH «Zoals jij het volume opendraait als je onder de douche staat: daar krijg je tinnitus van! Ik luister vooral naar oldskool hiphop: Tupac, Dr. Dre, Eminem. Dat staat mijlenver af van waar papa naar luistert.»
SIMON «Mumford and Sons. Dropkick Murphys.»
HANNAH «The Pogues ook. En The Chieftains. Mumford and Sons is echt de gezinsmuziek geworden. Niemand die het nog in vraag stelt als dat speelt in de auto. Voor ze bekend waren, heeft papa ons eens meegenomen naar Pukkelpop waar ze optraden. Ik zat op papa z'n schouders, Simon op die van een wildvreemde.
»Mijn muzieksmaak is erg breed. Ik hou zelfs van liedjes uit de jaren 80, toen mama jong was.»
SIMON «Chiroliedjes.»
HANNAH «Maar die vormden wel een mooie soundtrack voor onze trip door Amerika twee jaar geleden. Dat was een droom van mama en papa, waarmee ze gewacht hebben tot wij oud genoeg waren. Alleen zat Simon volop in z'n puberteit. Hij discussieerde over álles. Dan zijn drie weken lang. Nu, ik denk dat elke broer en zus wel door zo'n periode moeten.»
HUMO Verlang je naar de dag dat je ook op kot mag, Simon?
HANNAH «Hij is altijd het huismusje geweest. Ooit zijn ze mij op Chirokamp uit mijn tent komen halen: 'Hannah, Simon is aan het huilen.' (lacht)»
SIMON «Ik had altijd heimwee. Maar dat is ondertussen drie jaar geleden, nu vind ik het tof op kamp. En ja, ik zou graag op kot gaan. Al heb ik al wat meer vrijheid tegenwoordig: mijn ouders hebben me een brommer gegeven.»
HUMO Je hebt hem niet eens moeten verdienen?
SIMON «Ik had ervoor gewerkt. Maar toen het erop aankwam, vonden mijn ouders het beter dat ik dat geld op mijn spaarrekening zette: 'Voor later.'»
HANNAH «Ze hebben liever dat we ons best doen op school. Voor die brommer hebben we twee maanden aan een stuk gezaagd. Vaak is zoiets teamwork: ik heb een grote invloed op wat Simon mag. Da's het lot van de oudste, zeker? Nu, mama en papa zijn allang blij dat ze hem niet meer om half twaalf 's nachts bij z'n lief moeten gaan halen.»
HUMO Jullie vader rijdt op een iets groter model: een Harley-Davidson, als ik me niet vergis.
SIMON (lacht) «Zijn midlifecrisis, zeker?»
HANNAH «Met een midlifecrisis had dat niets te maken: hij wilde hem al heel lang.»
SIMON «Ik zit niet vaak meer achterop, maar telkens als hij hier de berg afreed en het gas helemaal opendraaide, viel ik er bijna af (lacht).»
HUMO Behalve dat hij zich een motor aanschafte, is hij jaren geleden ook verwoed beginnen te fietsen en gestopt met het eten van grote pakken friet na een voetbalwedstrijd.
HANNAH «Omdat hij gezonder wilde gaan leven. En om te compenseren dat hij graag zuurtjes eet. Zuurtjes zijn zijn zwakte.»
SIMON «Dan pakt hij drie zuurtjes en gaat in de zetel zitten. Vijf seconden later zijn die op en staat hij terug bij de kast. Zo gaat dat een paar keer tot hij de hele doos meepakt en die dan helemaal leeg eet. Ooit heeft één of ander merk drie supergrote puntzakken laten bezorgen nadat hij in een interview had verteld dat hij van zure beertjes hield. Na twee weken waren ze op.
»Hij is nu wel vermagerd. Toen het voetbal stillag door het coronavirus, trok hij er elke dag met de fiets op uit. Hij reed belachelijk goede tijden. Tenminste, daar schepte hij toch over op (lacht).»
HANNAH «Hij móét wel fietsen. Lopen is uit den boze, door een hernia.»
SIMON (verbaasd) «Heeft papa een hernia?»
HANNAH «Al van toen hij een jaar of 26 was, Simon! Opgelopen tijdens een voetbalmatch. Pats, gedaan!»
HIT OP INSTAGRAM
HUMO Welk effect hebben de voetballoze maanden op hem gehad?
SIMON «Hij is intensief met zijn Instagram aan de slag gegaan. Dan zat ik te studeren, maar kwam hij me halen om hem met zijn filmpjes te helpen. Ik kreeg een hoop links, moest alles knippen en er geluidjes onder zetten. De ideeën kwamen dan wel van hem, maar dát gedeelte schoof hij door naar mij.»
HUMO Was hij dan niet de man met een grondige hekel aan sociale media?
HANNAH «We hebben hem ervan kunnen overtuigen dat Instagram iets was om onnozel te doen. Want die kant kent niemand van hem. Zoals hij zich presenteert op Instagram, zo is papa: een onnozelaar.»
SIMON «Ik had gewed met mijn lief dat hij na een jaar meer dan 10.000 volgers zou hebben. Na een paar maanden was het al zover. Ik heb er 10 euro mee gewonnen (lacht). Er zijn zelfs weddenschappen afgesloten over wanneer hij 25.000 volgers zal hebben. (Tot Hannah) Hoeveel heeft hij er ondertussen?»
HANNAH «21.000, dacht ik. Ik zat midden in de examens toen hij ermee is begonnen. Na dat filmpje waarin hij ons allerlei opdrachten gaf, zoals de vloer poetsen met een tandenborstel, heeft het een enorme vlucht genomen. Onlangs zat hij in 'Vive le vélo': daar lieten ze dat filmpje nog eens zien. Op slag had hij er weer een paar duizend volgers bij.»
HUMO Hoe actief zijn jullie op de sociale media?
SIMON «Behalve foto's van onze rugbywedstrijden post ik vrijwel niets. Ik kijk wel veel naar wat anderen delen.»
HANNAH «Ik heb er steeds minder behoefte aan om iets te posten. Ik vind het vermoeiend, soms staan er wel negen berichten te wachten in Messenger. Mijn vrienden verwijten mij vaak dat ze altijd zo lang moeten wachten op een antwoord van mij. Ik grijp wel steeds vaker naar mijn telefoon sinds we online lessen krijgen, merk ik. Ik probeer hem nu wat verder weg te leggen.»
SIMON «Ik studeer beter als ik met andere leerlingen kan bellen om samen de leerstof te overlopen. Als ik geschiedenis studeer, doe ik dat altijd in de keuken terwijl mama staat te koken. Ik vind het leuker om tegen iemand te vertellen. Het straffe is dat mama alles ook wéét (lacht).»
HUMO Hoe kijken jullie naar de toekomst?
HANNAH «Ik was 17 toen ik mijn studiekeuze moest maken. Dat vind ik te jong voor iets wat je leven grotendeels in een definitieve plooi legt. Nu, ik kijk niet met angst naar de toekomst. Het heeft geen zin om alles vooraf te willen uitstippelen. Ik neem het wel zoals het komt en probeer positief te blijven. Er is veel aan de hand in de wereld - ik ben niet zo'n fan van Trump - maar dat is toch vooral een ver-van-mijn-bedshow. Als iets me bezighoudt, dan is het wel het klimaat. Dat heeft een grote impact op hoe ons leven er later zal uitzien.»
SIMON «Dan zijn wij er toch niet meer?»
HANNAH (streng) «Trek jij het je dan niet aan in welke wereld je kinderen zullen leven? Op Chirokamp was het 40 graden, we worden steeds meer door natuurrampen geteisterd. Echt niet normaal. Ik mag zo'n warme zomer dan wel leuk vinden, de landbouwers kunnen er allang niet meer mee lachen.»
HUMO Heb je aan de klimaatmarsen deelgenomen?
HANNAH «Eén keer. Het laatste lesuur ben ik nog terug naar school geweest om te laten zien dat het mij niet om het spijbelen te doen was. Maar dat ik nog meer lessen zou missen, kreeg ik thuis niet uitgelegd. Ik weet ook niet of het veel helpt als je daar elke week gaat staan. Het zijn niet zulke acties die Trump zullen overhalen om zich aan het klimaatakkoord te houden.»
SIMON «Ik wilde ook graag meedoen, maar mocht niet. Papa heeft letterlijk gezegd: 'Hannah zit in met het milieu, gij wilt er gewoon maar naartoe.' Omdat ik met een vervuilende brommer rijd, gelooft hij me niet (lacht).»
HANNAH «Op school moesten we in het laatste jaar voor het vak economie een mini-onderneming oprichten. We hebben oude jeansbroeken ingezameld en ze gerecycleerd door er totebags (draagtassen, red.) van te maken. Misschien begin ik er ooit samen met een vriendin opnieuw mee.
»Ik doe ook ieder jaar mee aan de 40 dagen zonder vlees. Het is goed voor het milieu én ik spaar er geld mee uit, want vlees is duur. En ik neem ook nooit een bad, om waterverspilling tegen te gaan.»
SIMON «Een bad verbruikt minder water dan een douche.»
HANNAH «In een bad gaat hónderd liter, Simon!»
SIMON «Mij houdt het vooral bezig met hoeveel mensen we op aarde zullen zijn. Ik moet nog een huis vinden later, hè (lacht). Zoals wij nu wonen, met zo'n grote tuin: ik denk niet dat dat dan nog zal kunnen.»
HUMO Jullie ouders waren vorig jaar 25 jaar getrouwd. Geloven jullie in de eeuwige liefde?
HANNAH «Als je ervoor werkt, dan wel. Vanzelf gaat het niet. Ik heb een lief, maar ben nog jong en heb niet veel ervaring.»
SIMON «Elke relatie heeft zijn ups en downs. Vijftig jaar lang dag en nacht met dezelfde persoon samen zijn: dat is toch niet te doen? Je moet eens een avond alleen kunnen weggaan ook.»
HANNAH «Elkaar ruimte geven, ja. Maar niet té veel (lacht).»
HUMO Zijn jullie ouders een voorbeeld?
SIMON «Ja.»
HANNAH «Ze zien er gelukkig uit en doen nog altijd onnozel als ze staan te kussen.»
SIMON «Hm, twee vijftigers die kussen: niet zo fijn om te zien.»
HUMO Wat verwachten jullie van een relatie?
HANNAH «Aandacht. Initiatief, ook. Nu, je verwacht andere dingen als je 19 bent dan wanneer je 30 bent. Maar altijd hoop je natuurlijk dat het lang blijft duren. Anders ga je geen relatie aan, toch? Simon is anderhalf jaar samen met Lana, ik tweeënhalf jaar met Wout. Dat is al niet slecht (lacht).»
HUMO Hoe ruimdenkend zijn jullie ouders?
HANNAH «Ik zal niet met een neuspiercing moeten thuiskomen.»
SIMON «Of een tattoo: dat is voor het leven. Grote veranderingen maken mama en papa niet blij. Als ik op kot wil, zullen ze daar toch goed over moeten nadenken.»
HANNAH «Komt goed, Simon. Teamwork, weet je wel (lacht).»
‘België - Zwitserland’, Radio 1, woensdag 11 nov., 20.00
