Ingrid Betancourt: Six years in the jungle

In 2002 werd de Colombiaans-Franse politica Ingrid Betancourt ontvoerd door de communistische terreurbeweging FARC, in één van de meest spraakmakende gijzelingen van de nog jonge eeuw. Toen ze in 2008 werd bevrijd, had ze er zes jaar in de jungle opzitten, een helse tijd waarin ze dag na dag had moeten vechten voor haar bestaan

In Humo kon u vroeger al een uittreksel lezen uit 'Même le silence a une fin', het boek dat ze over die jaren heeft geschreven. Sinds vorig jaar is er ook een documentaire over de zaak, van de hand van Angus Macqueen. Het is een sobere maar pakkende film, gedraaid met een minimum aan effecten en zonder dramatische reconstructies. Macqueen wisselde archiefbeelden af met interviews, waarvoor hij zijn camera pal op de getekende gezichten van Betancourt en haar medegijzelaars richtte, en liet hen zelf hun aangrijpende verhaal vertellen.

Angus Macqueen «We hebben eigenlijk drie films gedraaid. Ingrid spreekt vloeiend Frans, Engels en Spaans, en de zenders die het project financierden wilden haar elk in hun eigen taal horen spreken. Dus heb ik haar drie keer mee teruggenomen naar haar nachtmerrie in de jungle. Ik sta er nog van versteld dat ze drie keer de hele rit heeft uitgezeten.»

Ingrid Betancourt «Ik had het allemaal al eens opnieuw beleefd, voor mijn boek. Daardoor waren de ergste wonden geheeld en kon ik gemakkelijker praten. Het is iets dat ik moest doen, voor mezelf: alleen door erover te getuigen, kan ik wat ik heb meegemaakt toch nog een beetje zin geven.

»Het boek en de film hebben me ook enorm geholpen. Toen ik net vrij was, kon ik zelfs met mijn familie niet over mijn tijd in de jungle praten. Door alles op te schrijven, en het daarna nog eens te vertellen, kon ik eindelijk in het reine komen met wat er gebeurd was. Pas daarna kon ik een brug slaan naar mijn naaste omgeving.»

Macqueen «Een keer was ik haar bijna kwijt, toen we bezig waren aan de Spaanse versie van de film. Ze zat helemaal door haar krachten, ik kon het niet meer aanzien. Maar net toen ik haar wou zeggen dat we ermee ophielden, herpakte ze zich, alsof ze ergens nog een noodrantsoentje moed gevonden had. Op dat moment begreep ik hoe ze die zes jaar in de jungle had overleefd.»

Betancourt «Maar nu ben ik echt helemaal uitverteld. Ambities heb ik niet meer. Ik wil een moeder zijn voor mijn kinderen, en ik wil de innerlijke rust die ik eindelijk gevonden heb, koste wat het kost bewaren.

The Ingrid Betancourt Foundation