Iron and Wine & Ben Bridwell - Sing Into My Mouth

Bevriende muzikanten die besluiten om eens een coverplaatje te maken. Soms pakt het tof uit (Bonnie ‘Prince’ Billy en Tortoise!), vaker is het niet helemaal duidelijk waarom de plezierige tijd die ze overduidelijk samen beleefden ook relevant voor de luisteraar zou moeten zijn.

Iets soortgelijks valt te beweren over ‘Sing Into My Mouth’, de wat dubieus getitelde coverplaat van Iron & Wine en Ben Bridwell. Die eerste is het alter ego van Sam Beam, de bard met de zachte stem en een overdaad aan empathie. Bridwell is de frontman van Band Of Horses. Indie-in-een-countryjasje, zou je denken, maar ze doen het lekker in de wagen.

De tandem van het tweetal voert langs twaalf songs die een redelijke bekendheid genieten. Starten doen ze met ‘This Must Be the Place’ van Talking Heads, een lied dat in de collectie van het MoMA thuishoort. Beam en Bridwell pakken het aan zoals je op basis van hun verleden al zou vermoeden: akoestisch, rootsy en plezierig. Het is een mooie uitvoering, maar ook wat braafjes. En dat geldt voor de hele plaat.

‘You Know Me More than I Know’ van de ene Cale (John), ‘Magnolia’ van die andere Cale (J.J.): het is allemaal net wat braver, wat zachter dan het origineel, ook al kleurt de begeleidende groep het smaakvol in. De heren wisselen elkaar af in lead en backings. Van een echte samensmelting is er geen sprake. De beste song hier is de meest opmerkelijke cover: ‘Bullet Proof Soul’ van Sade. Die wordt door Beam fraai aangepakt. Afsluiter ‘Coyote, Little Brother’ is een Pete Seeger-song, waarvan ze het activisme per ongeluk vervangen hebben door saaiheid.

‘Sing Into My Mouth’ is een coverplaat waarop al wat karakter had, herleid is tot middle of the road. Alsof je een Duvel bestelt en kamillethee krijgt.