Jamie Dornan: 'Niemand klaagt nog dat ik te mooi ben om een psychopaat te spelen'
Door '50 Shades of Grey is hij het kleine scherm intussen wat ontgroeid, maar deze week is Jamie Dornan nog eens volop in de huiskamer te zien: als duivenliefhebber Colin in Dominique Derudderes 'Flying Home', en als psychopatische Paul Spector in het derde seizoen van de Britse misdaadserie 'The Fall' - de reeks die voor hem de doorbraak betekende.
undefined
HUMO Aanvankelijk werd gezegd dat jij véél te knap bent om een seriemoordenaar te spelen. Wat vind je daarvan?
Jamie Dornan «Wat kan ik daarop zeggen? Ik ben gewoon ontzettend blij dat de schrijver en regisseur van ‘The Fall’, Allan Cubitt, zich er niets van heeft aangetrokken. Na de eerste aflevering hebben de kijkers ook niet meer geklaagd dat ik te mooi ben om een geloofwaardige psychopaat neer te zetten (lacht).»
HUMO Waarom denk je dat ‘The Fall’ eigenlijk zo tot de verbeelding spreekt?
Dornan «Het format intrigeert, denk ik. Het komt maar zelden voor dat je in een misdaadreeks al vanaf het prille begin, de eerste minuten van de eerste aflevering, weet wie de moordenaar is. Vaak gaat het bij dit soort series om een whodunit, terwijl ‘The Fall’ meer een whydunit is. De reeks is bovendien ontzettend goed geschreven, het zit allemaal verdraaid geraffineerd in elkaar.
»Bovendien denk ik dat mensen het een doodeng idee vinden dat iemand als Paul gewoon om de hoek zou kunnen wonen. Hij zou je buurman kunnen zijn, of je maatschappelijk werker. Want hoe je het ook wendt of keert, dát is de realiteit bij dit soort jongens: ze leiden doorgaans een onopvallend leven. Mensen die van dichtbij met seriemoordenaars te maken hebben gehad – echtgenotes, vriendinnen of vrienden – vertellen na afloop vaak dat ze totáál geen idee hadden dat hun man of vriend een seriemoordenaar was.»
HUMO Heeft het programma je zelf eigenlijk angstiger gemaakt? Vond je het niet ontzettend griezelig om in Spectors gedachtewereld te gaan?
Dornan «Ja. Tot ik de rol van Paul kreeg, had ik nog nooit zo’n personage gespeeld. Ik ben best wel blij dat ik me nu niet meer hoef in te lezen in al dat gruwelijke materiaal over seriemoordenaars. Onlangs vond ik tijdens het opruimen nog een stapeltje ‘vakliteratuur’, met griezelige titels als ‘Inside the Mind of a Serial Killer’ (lacht). Ik heb ze weggebracht naar een kringloopwinkel en ben eerlijk gezegd blij dat ik ervan af ben. De verkoopster keek wel even vreemd op toen ik ze op de toonbank legde (lacht).»
HUMO Wat voor reacties krijg je zoal wanneer mensen jou herkennen van ‘The Fall’?
Dornan «Niemand rent weg, laat ik het zo zeggen. Spijtig genoeg, want dat zou betekenen dat ik echt geslaagd ben (lacht). De reacties zijn wisselend, maar meestal slaag ik erin de mensen snel gerust te stellen, en hen ervan te overtuigen dat ik in werkelijkheid totaal niet ben zoals die griezel die hun de stuipen op het lijf jaagt.»
HUMO Heb je ook weleens iemand ontmoet die Paul Spector op een voetstuk plaatst? Iemand die jou juist toeroept: ‘Oh my God, he is great!’
Dornan «Hahaha, gelukkig niet zeg! Want dan zou ík het op een lopen zetten! (lacht)»