Jamie T - Kings & Queens
Dat Jamie Treays een groter dan gemiddeld talent is, weten we sinds hij twee jaar geleden debuteerde met het puike 'Panic Prevention'. Opvolger 'Kings & Queens' bevestigt zijn kunnen én garandeert dat we nog veel mogen verwachten van de nog altijd maar drieëntwintigjarige song and dance man uit Wimbledon.
Samen met zijn kompaan Ben Bones staat Jamie T in voor alle geluiden in deze vaak hectische mix van rap, reggae, punk, folk en grime, die de stress van overleven in een stad onder hoogspanning verklankt. We horen het door de oren van zij die er doelloos in doldraaien: de verwarde jongeren, de gefrustreerde werklozen, the mad, the bad en the sad. Nee, 't is geen prettig spiegeltje dat de jonge zanger ons voorhoudt, eerder een gebarsten exemplaar met cokerestjes in de scheuren, maar zijn beschrijvingen zijn raak. Personages van Irvine Welsh, geobserveerd op de wijze van Raymond Carver: Het lijkt wel kunst.
Nu is kunst wel het laatste waarover wij ons hoofd willen breken terwijl we dansend en comazuipend het weekend vieren, en ook dáár kan deze oplawaai van poplawaai voor dienen. In liedjes als '368' en 'Hocus Pocus' worden de Dylaneske woordenstromen tijdig onderbroken door refreinen die na één luistersessie voorgoed tussen je slapen zitten. Idem voor het door een springerige skabeat extra opgefokte 'Sticks 'n' Stones', waarin Jamie zelf The Jam als invloed vermeldt, zodat wij het niet meer hoeven te doen.
'The Man's Machine', het hart van de cd, heeft met 'Stone, glass, concrete and gravel / All we've got to keep us together' een motiefje dat broederlijk samenzingen stimuleert. Er wordt ook veel aandacht aan details besteed, zoals het wo-o-ow-koortje in het vals vrolijke liefdesliedje 'Chaka Demus' of de Joan Baez-sample in 'Earth, Wind & Fire',een geniale melange van indie, folk en hiphop. Ook behoorlijk folky: de ballades 'Emily's Heart' en 'Jilly Armeen', die de klassieke troubadour achter de hitsige herriemaker onthullen.
De punkdreun 'British Intelligence' bewijst ten slotte dat Jamie T misschien wel de Joe Strummer van zijn generatie is. Wie dat heiligschennis vindt, kan van ons twee vingers krijgen. Alle anderen krijgen drie woorden: zes november Botanique.
