Jamie xx - In Colour
De nieuwe van The xx, met Jamie Smith in de regisseursstoel. De eerste volwaardige plaat van dancefreak Jamie xx, met z’n zielsverwante steunpilaren Oliver Sim en Romy Madley-Croft in glansrollen. Wij zijn er nog lang niet uit welke omschrijving ‘In Colour’ het best past, en frankly: we hebben het veels en veels te druk met mijmeren, in de verte turen, dansen (ga op humo.be eens op zoek naar het filmpje van de dansende daklegger: hij heeft z’n moves van óns gepikt), volschieten en kamerbreed glimlachen om daar de komende weken nog tijd in te steken.
‘In Colour’ wasemt zoveel lust for life uit z’n poriën dat-ie elke zweem van banaliteit of lelijkheid meteen verdrukt: opener ‘Gosh’ vonkt, knettert en zet een hoge borst op; het oudere ‘Sleep Sound’ doet rinkel-de-rinkel en kletter-de-kletter zoals alleen een track van Smith kan rinkelen en kletteren; ‘SeeSaw’ verklankt de melancholie van de nacht, de ontwapenende tristesse van vertrapte plastic bekertjes in de goot, uitgelopen mascara en zweetellipsen aan de rand van flinterdunne topjes; ‘The Rest Is Noise’ is een banger om weldadig bij te bleiten. Een handvol tracks is lieflijk en discreet, net als de twee platen van The xx: ‘Obvs’ (een niemendalletje dat drijft op een steeldrummotiefje) en ‘Just Saying’ (bloedmooi kraakbeen bestaande uit piano’s en een veeg ambient) komen netjes aanbellen, wachten tot je de deur openmaakt en gaan pas op de sofa zitten als je ze daartoe uitnodigt met een handgebaar; als je ze uren later uitzwaait, blijf je hun aanwezigheid nog dagenlang voelen.
‘Hold Tight’ zindert dan weer van de ingehouden agressie – ’t nummer klinkt alsof het elk moment uit elkaar kan spatten. ‘Loud Places’ komt erachteraan als een deugddoende warme douche na een looppartijtje tijdens een striemende hagelbui: het begint op zaterdagnacht, exact op het moment waarop je een time-out neemt, de chaosbubbel van de dansvloer inruilt voor de matige drukte van de hall, en jezelf realiseert dat dit eigenste moment je voor eeuwig zal bijblijven – deze gekte, deze hitte, deze drankroes, het gevoel dat alleen deze paar seconden het leven de moeite waard maken. ’t Spiegelt ook het mooie ‘Stranger in a Room’, een anthem voor dolende zielen die de Liefde najagen, maar in een door decibels en drank opgestookte maskerade terechtkomen: ‘You wanna disappear in a crowd / Just a stranger in a room / Change your colours just for the night’ zingt Oliver Sim. In ‘Good Times’ dartelen dancehallwonder Popcaan en rapper Young Thug rond een krakende sample van a-capellagroep The Persuasions: maak gerust een afspraak bij uw huisdokter als u niet spontaan begint te skanken.
Mocht u de komende weken iets speciaals kwijt willen aan ons adres: u vindt ons op het dak.
