Jan Bosschaert: ‘De kamerjas’

De scène dateert van de tijd dat ik de covers van Humo moest bijwerken.

’s Avonds rond negen uur moest ik bij Guy Mortier thuis een foto komen halen en bespraken we wat er eventueel mee kon gebeuren.

Vanaf tien uur begon ik in mijn grote, koude atelier in Mortsel tot diep in de nacht op dat glanzende fotopapier te prutsen met plakkaatverfjes. Tegenwoordig zou je dat met Photoshop in twee minuutjes flikken, in het predigitale tijdperk moest ik soms een heel behang als achtergrond schilderen, terwijl achteraf niemand opmerkte dat het geschilderd was. Het was meestal behoorlijk ondankbaar werk. Maar ik was blij dat ik kon zeggen: ‘Ik teken voor Humo.’

De volgende ochtend om zeven uur moest ik de bewerkte foto weer binnenbrengen ten huize Mortier. Meestal belde ik Guy uit z’n bed en stond hij even later, zoals op de tekening, in z’n kamerjas in het deurgat. (Een beetje uit zijn bek stinkend.)

Later vertrouwde mevrouw Mortier me toe dat ik wellicht de enige ben, buiten zijn eigen familie, die Guy in kamerjas heeft mogen aanschouwen.

Dan toch nog iets om trots op te zijn, haha!