Jan Jaap van der Wal past zich aan: 'Seksgrappen, die lijken het goed te doen bij jullie'

Zijn vorige optredens bij ons, zijn vaste rubriek in ‘Café Corsari’ en zijn wekelijkse verkenning van typische streekproducten met Siska Schoeters bevielen hem dermate dat de u bekende Jan Jaap van der Wal een enkel voor Vlaanderen bestemde en bijgevolg ook enkel over Vlaanderen handelende zaalshow besloot te schrijven, ‘De nieuwe Belg’.

In aanloop naar de première, op vrijdag 13 november, heeft de Nederlandse komiek een ruim dakappartement betrokken dat uitkijkt over het Antwerpse stadspark. Hij blijft er wonen tot het einde van zijn Vlaamse tournee, half december. Kwestie van met handen en voeten in de materie te duiken, Jan Jaap?

Jan Jaap van der Wal «Ja. Ik zal zeker niet beweren dat ik in de paar maanden dat ik hier woon de Belgische ziel volledig zal hebben blootgelegd, maar kwaad zal het volgens mij toch ook niet doen. En het is natuurlijk ook een stuk praktischer om van hieruit naar pakweg Dilbeek of Roeselare te rijden dan vanuit Amsterdam. Dus ja, ik woon hier goed, en ik maak van de gelegenheid gebruik om wat van het land te zien. Vorige week nog heb ik een hele dag lang in Charleroi rondgewandeld, wat ik heel boeiend vond: daar kon ik nog eens een zijweggetje inslaan en geen idee hebben waar ik zou uitkomen.»

HUMO Je voorstelling heet ‘De nieuwe Belg’. Houdt dat in dat je je inmiddels al daadwerkelijk Belg voelt?

Van der Wal «Nou nee, dat nu ook weer niet. Om echt Belg onder de Belgen te worden, daar gaan volgens mij héél veel jaren over, en dan nog. Paradoxaal genoeg bewijst die titel ook dat ik nog lang geen Belg ben, want ‘De nieuwe Belg’ klinkt nogal arrogant en pretentieus, en daar houden jullie niet van.

»Maar goed, ik leer iedere dag iets bij. Wat me bijvoorbeeld is opgevallen, is dat cynische humor hier wat minder aanslaat dan in Nederland. Een tijdje terug kwam de Vlaamse socialistische partij op het idee om iets aan het fileprobleem te doen door mensen geld te gaan geven om uit de file te blijven. Tijdens een paar try-outs maakte ik daar de volgende grap over: ‘Je kunt mensen ook gewoon geld geven om dood te gaan, zodat ze er helemaal niet meer zijn.’ In Nederland zou die grap zeker gewerkt hebben, maar hier viel-ie echt volkomen op z’n gat. Cynische grappen zal ik dus niet of nauwelijks maken, maar dat ruimt dan weer plaats voor andere dingetjes.»

HUMO Zoals?

Van der Wal «Seksgrappen. Die lijken het altijd goed te doen bij jullie.»

HUMO Doet me eraan denken: je vrouw, de actrice Eva Duijvestein, heeft in de Nederlandse pers gezegd dat ze je een slippertje met een Vlaamse schone wel zou gunnen.

Van der Wal «Ja, scheefpoepen heet dat bij jullie, hè? Vind ik met afstand het leukste woord dat ik hier geleerd heb. Maar weet je, ik vrees dat ik enorm in het pak genaaid ben met die uitspraak van mijn vrouw. Volgens mij is het een soort onderlinge code tussen vrouwen, waardoor ik het gevoel krijg dat alles mogelijk is, terwijl eigenlijk het tegendeel het geval is: geen enkele Vlaamse vrouw wil nog wat met mij uithalen.»

HUMO Welke Vlaamse vrouwen zou je anders wel zien zitten?

Van der Wal «Siska Schoeters vind ik alvast heel leuk. En ik ben ook altijd heimelijk verliefd geweest op Kathleen Aerts. En in ‘Corsari’ heb ik Joy Anna Thielemans ontmoet: sindsdien ben ik een grote fan. En sinds ‘The Broken Circle Breakdown’ ben ik ook helemaal weg van Veerle dinges. En o ja, Cath Luyten vind ik ook top.»

HUMO Je bent wel gul met complimentjes, hè?

Van der Wal «Ja, maar ik zit dan ook nog in de verliefde fase. De roze bril staat nog op. Het is nu vier uur ’s middags op een maandag, en wij zitten hier bier te drinken: in Nederland is zoiets echt not done, maar in België kan het wel. En ik moet zeggen: ik voel me daar uitstekend bij.»

HUMO Ik las ooit dat verliefdheid maximaal een halfjaar kan duren.

Van der Wal «Is dat zo? Nou, in dat geval spreken we elkaar in februari nog eens. Proost!»