Jan Mulder: 'Dokter Freud'

Tiger Woods moet terug naar zijn oude ritme: tussendoor naar een trio of een orgie

Vincent Kompany zei in een interview met Frank Raes op de vraag waarom Eden Hazard bij de Rode Duivels minder goed speelt dan bij zijn club Chelsea, dat uitblinken voor je land misschien iets langer duurt voordat het zover is, en dat de druk bij een nationaal elftal groter is dan bij een club.

Misschien is de oorzaak gewoon gewoonte en gezelligheid. Hazard schijnt een huismus te zijn, iemand die van de training gauw weer terug in de warmte van zijn gezin wil. Vijf minuutjes rijden: fijn Chelsea. Trainingskampen van de Rode Duivels mijdt hij liever, Eden gruwelt van zes weken voorbereiding en spelen op een WK: vervelend nationaal hotel.

Dit stukje gaat over psychologie in de sport. Over langdurig falen en dan opeens tien keer achter elkaar winnen. Of andersom. Over de rust in moeilijke tijden van Vincent Kompany, die in dat gesprek met Raes opvallend ontspannen en realistisch overkwam en vertelde dat de Rode Duivels ooit een saaie bende waren waar geen speler graag naar toeging, tot hij, Vincent, besloot dat er wat moest veranderen. Er kwam een professioneel management aan de top van de KBVB. Ook de band met de supporters moest worden aangehaald. Er werd daarom een tv-serie gemaakt, ‘Iedereen Duivel’, veel te duur geproduceerd door het productiehuis van Vincent. Frank Raes: ‘Foutje?’

Kompany stapte geruisloos over Raes’ bedenking heen. Hij had gehandeld in het belang van het Belgische voetbal.

Sterk optreden van Kompany. Geen moment keek je naar een voetballer die nog actief is. Vincent Kompany is every inch a full blown businessman en tevens vertegenwoordiger van de zuivere normen en waarden, voortkomend uit aangeboren intelligentie en levenservaring.

Het verrassende aan voorgaande alinea is, ook voor ondergetekende, dat ik het meen.

Kompany speelt nog. Hij kondigde aan revanche te nemen op het vorige seizoen, toen hij naar eigen zeggen vóór de winterstop in grote vorm was, maar die vorm daarna wegens allerlei omstandigheden in de vergetelheid raakte.

Als de klad er maar niet in zit. Kompany speelde na 1 januari zwak, op het stuntelige af soms. Een fatale aarzeling in de eerste competitiewedstrijd zal zijn autoriteit en plaats in de kleedkamerhiërarchie verder doen afbrokkelen en dan is het moment aangebroken dat de psychologie aan de deur klopt. En midden in mijn analyse van Kompany over zijn niet lang meer durende lidmaatschap van Manchester City, zette ik de televisie aan en zag ik een zender die de US Open live versloeg. Golf. Eerste dag. Het scorebord kwam in beeld. Er waren 154 deelnemers en op de 152ste plek stond een naam die rijp is voor een psychoanalyse.

undefined

Wat is er met Tiger Woods aan de hand?

Hij sloeg de ballen soms zo lachwekkend de ruimte of de bomen in, dat een Engelse krant stelde dat hij nog maar op één manier beschamender op de baan kon staan: ‘Na elke putt zijn broek moeten optrekken omdat die per ongeluk weer op zijn enkels was gezakt.’

Het applaus van het publiek is tegenwoordig aanmoedigend gericht aan Tigers onderbroek, niet bewonderend aan zijn unieke gave een golfballetje de goede kant op te slaan. ‘Trek het je niet aan, Tiger, we staan achter je,’ zegt het publiek. Maar Tiger, ‘Fuck!’, slaat met zijn stok woedend op de grond: bal weer de boom in.

Op de persconferentie draait hij er niet omheen: ‘Slechte dag.’ Hij oogt eerlijk, maar spreekt ook op een manier die me doet denken dat er door een batterij psychologen aan hem gewerkt wordt.

Rondje van 85. Ooit 65. Niet meer nummer 1 zijn is mogelijk in deze lastige sport. Zo afzakken als Tiger Woods zegt dat er iets aan de hand is waar de sportwetenschappers en psychologen nog geen antwoord op hebben.

Hij is totaal uit balans qua golfslag en geestelijk welzijn. De dokter Freud in mij denkt dat Tiger als een haas terug moet naar zijn oude ritme: de avonden na de eerste en de tweede dag van de Masters met een privéjet stiekem heen en weer naar een trio of een orgie met vrouwen in Rome, Abu Dhabi, Hongkong en Tokio, en omwille van de juiste spanning op de zenuwen ’t liefst weer getrouwd met zijn eerste vrouw, die vanwege zijn seksverslaafdheid van hem scheidde. Hoe krijg je haar weer binnenboord?