Jan Mulder: 'Het gaat botsen tussen Vincent Kompany en Franky Vercauteren'
Kompany's 'extreem balbezit' en Vercauterens efficiëntie staan diametraal tegenover elkaar. Dat gaat botsen
Oktober 1966. Zaterdagochtend. In het clubhouse van RSC Anderlecht is het een gezellige boel. Supporters, spelers, monsieur Sinibaldi, meneer Steppé, lagere bestuursleden, rijke notarissen en hun reeds vroeg puntgave echtgenotes, Stafke en Yvetteke van de bediening, terreinknechten, vertegenwoordigers, dames en heren van de tennisafdeling. Men drinkt koffie, bier met grenadine of een Oxo. Er zijn ook twee jeugdleiders van de club: Jef Vernimmen en Michel Van Vaerenbergh, oud-Rode Duivels. De uitbundige Vernimmen spreekt, de rustige Van Vaerenbergh knikt. ‘Ge moet straks eens kijken bij de match van de miniemen tegen Union,’ zegt Vernimmen met een veelbetekenende blik. Ik ga mee en zie onmiddellijk wat ze bedoelen. De kleinste. Franky Vercauteren. ‘Die raakt bij u in de eerste ploeg,’ voorspelt Jef met ogen vol vuur. Michel knikt. Franky Vercauteren is 10, ik 20. Als Franky 17 wordt, ben ik 27. Ooit samen spelen? Moet kunnen. Het is er nooit van gekomen.
Robbie Rensenbrink heeft wel geprofiteerd van Franky Vercauteren, die de bal als 10-jarige à la Kevin De Bruyne achter de verdediging van de tegenstander ‘sneed’, maar dan met de linkervoet. Jef Vernimmen schaterlachte bij zo’n magistrale bal, die je zelden of nooit van een miniemenvoetje ziet vertrekken. Zelfs op de verre bijvelden van Anderlecht was het genieten in die dagen. Jef en Michel zijn niet meer, ontelbare functionarissen, scouts en belangrijke steunpilaren in de luwte werden weggestuurd, de paars-witte jeugd speelt op Neerpede, dat tegenwoordig meer op een fitnesscentrum dan een voetbalclub lijkt. Alles wordt gemeten. Ik ben eens in die kliniek rondgeleid, het scheelde niks of de artsen hadden mij ook bloed afgetapt. Medische statistieken zijn daar koning. De verzorging gaat automatisch en zeer professioneel. Een Franky Vercauteren valt er niet meer te bekennen.
Tot vorige week. Anderlecht zette speler-trainer, icoon en ‘inspirator’ Vincent Kompany als hoofdcoach aan de kant en benoemde Franky Vercauteren. De enthousiaste vakpers viste naar de exacte taakverdeling: wie is de eindverantwoordelijke? Vercauteren liet weten dat hij dat is. De nieuwe eindverantwoordelijke kijkt immer somber de wereld in. Hij is geen grapjas en houdt niet van journalisten. Op zijn presentatie maakte hij meteen duidelijk dat een interview er voorlopig niet inzit. Waarschijnlijk nooit. Directeur Michael Verschueren knikte, maar op een andere manier dan Michel Van Vaerenbergh. Het leven op Anderlecht is grimmig geworden.
Hoe zou Vincent Kompany, die deze zomer onder luid gejuich terugkeerde naar zijn jeugdliefde Anderlecht, zich nu voelen? Hij had een spel voor ogen dat was gebaseerd op Manchester City. Voor de fijnproevers. Neerpede was in alle staten van verrukking, onderwierp zich totaal aan de verloren zoon, de nederigheid nam met de week toe. Maar het team verloor wedstrijd na wedstrijd, bungelt ergens onderaan, het kon niet anders dan dat het woord ‘efficiënt’ viel. Vincent Kompany is geen liefhebber van efficiëntie, Franky Vercauteren droomt ervan. Je ziet vaker dat een sierlijke, vanuit zijn natuurlijke gave spelende technicus, als trainer efficiënt wordt en resultaat het summum van genot vindt. Abusievelijk wordt even vergeten dat resultaat het snelst verkregen wordt met mooi spel.
Efficiënt. Wat het precies betekent, is onduidelijk, maar het klinkt professioneel. In de praktijk zullen veelbelovende maar onervaren jongeren plaats moeten maken voor routiniers als – nota bene – Vanden Borre, de al drie keer afgedankte Trebel, Zulj, Chipciu. Is Saief er nog? Even opgezocht: nee, zit in Cincinnati. Het beleid van RSC Anderlecht zwalkt. De lijn-Kompany was ‘extreem balbezit’, Vercauterens efficiëntie staat daar diametraal tegenover. Dat ziet er allemaal onzeker uit, dat gaat botsen in de top en ik krijg het 1966-wonder Franky Vercauteren niet uit mijn hoofd. Saai en efficiënt in 2019? Kan me niks schelen: veel succes en geluk, Franky.
