Jan Mulder: 'Land in nood'
Er komt geen normaal woord meer uit het ingestorte kamp dat Oranje heet.
In de week dat de hoofdredacteur van Elsevier zei dat Nederland ‘een land in nood’ is, de fractievoorzitter van de VVD de stroom vluchtelingen uit Syrië ervan verdacht bij Arnhem over de grens te willen voor een oogcorrectie, verderop in het binnenland het volk de straat opging om met hakenkruisen zijn haat tegen de oogcorrectiekandidaten te uiten, de PvdA de asielzoekers net als de VVD liever niet aan ons beschavingsniveau wil laten wennen, Groningen nadreunde van een middelgrote aardbeving en NRC Handelsblad met oorlogsletters op de voorpagina ‘Hoe corrupt is onze politie?’ schreef, werd de samenleving door iets anders ontwricht.
Op de ijskoude avond van dinsdag 13 oktober werd Oranje uitgeschakeld voor het EK Voetbal.
Je kon het, net als de stroom vluchtelingen en de reacties daarop, zien aankomen. Niemand zag het aankomen. Behalve ik, zei de gek. In juni 2014 schreef ondergetekende in Het Nieuwsblad: ‘Nederland voetbalt verkleed als Andorra.’ Gary Lineker tweette diezelfde week: ‘Van Ge-ni-aal.’ Dinsdag 13 oktober jongstleden zette de presentator van ‘Match of the Day’ dit op Twitter: ‘Good heavens, Holland have turned into Andorra.’
Anderhalf jaar te laat Andorra ontdekken: Gary is één van de velen. De ondergang van het Nederlandse voetbaleftal werd vakkundig ingezet door de leiding ervan. In Brazilië. Op dat bejubelde WK, dat Nederland, net als België, verloor. Oranje speelde afstotelijk. Australië, Costa Rica, Chili en zelfs het destijds povere Argentinië waren beter. Van de Argentijnen werd terecht verloren, de andere wedstrijden vielen door geluk en toeval in het voordeel van de lelijke Nederlanders uit.
Met open mond moest je wedstrijd na wedstrijd elf bangeriken bekijken die de ballen blind naar voren trapten in de hoop dat Arjen Robben er iets mee zou doen. Dat deed hij. Robben was magistraal en werd in zijn eentje derde. Zijn prestatie zal op deze plaats niet ironisch ‘een prestatie’ worden genoemd, maar uitgesproken met alle eer die deze sportman verdient.
‘De prestatie van Louis van Gaal wordt, in het licht van het gestumper dat na hem kwam, steeds indrukwekkender’: analisten, journalisten, bestuurders en supporters aan het woord. Ze moeten in de analyse. Het omgekeerde is waar: met Louis begon de steile tocht naar beneden. Dankzij zijn door toeval en geluk verworven derde plaatsje en de bejubelde Andorrese stijl (alle voetballende verzekeringsinspecteurs, bankbediendes, garagisten en stoeltjesliftmecaniciens verzamelen in het eigen strafschopgebied) denkt iedereen dat dat de juiste aanpak was, en de blauwdruk voor de toekomst. Nederland voetbalt inmiddels al slechter dan Albanië. ‘Filosofie. Proces. Renovatie. Ervaring. Balans. Controleur. We moeten leren verdedigen. Worden onze jonge spelers nog opgeleid in winnen?’ Er komt geen normaal woord meer uit het ingestorte kamp dat Oranje heet. Directeur Betaald Voetbal Bert van Oostveen ving het woord ‘controleur’ op en uitte in het gratis in het station te krijgen blad Metro deze, wel mooie, verzuchting: ‘Vroeger hadden we Nigel.’ Mijn titel voor de roman over de ondergang.
Bedoeld werd Nigel de Jong, gespecialiseerd controleur, een afbraakvoetballer. Waar bemoeit Van Oostveen zich mee? De directeur hoort helemaal geen verstand van het middenveld te hebben. Nogmaals Van Oostveen na het debacle van de uitschakeling: ‘We zijn aan het bouwen.’ Weer mis. We zijn aan het afbouwen.
Of het nou Marco van Basten is, of Ruud van Nistelrooij, of bondscoach Danny Blind zelf: het spreekt over ‘vanuit de organisatie denken’ of ‘we moeten leren verdedigen’. Negen van de tien keer worden bij die laatste vaststelling ‘Italianen’ erbij gehaald.
De eerste zorg van opvolger Blind na de treurige afgang van Guus Hiddink als bondscoach was het aanvoerderschap. Van Persie? Dat kon blijkbaar niet langer. We hadden nu iemand nodig met uitstraling, luidde de redenering achter het nijpende probleem. Arjen Robben. Gevolg: met de band om de arm zong Robben het volkslied zo hard dat hij een liesbreuk opliep en weer een maand niet kon meedoen.
Bert van Oostveen, die hoofdverantwoordelijk is voor de elkaar opvolgende ongelukken, verkondigde na de vertoning van vorige week tegen Tsjechië dat hij ‘zijn verantwoordelijkheid neemt’. Bert blijft. Blind mag van hem ook blijven. Maar het Nederlandse elftal bestaat niet meer. Het is opgeheven. Waar blijf je dan baas over? Er gaan geruchten dat genoemde Robben in vrijstaat Beieren een Nieuw Oranje gaat opstarten. Directeur Van Oostveen: ‘Nieuw realisme.’ BMW zou niet onwillig zijn erin te stappen. Van Franz Beckenbauer weten we dat hij Oranje een warm hart toedraagt. De gedroomde sterke man? Besprekingen zijn gaande.
