'Je zweet, je kreunt. Maar je amuseert je te pletter': waarom Best Kept Secret het meest geïnspireerde, fantasierijke festival van de Benelux is

Een dagje dierentuin én de beste alternatieve muziek die 2019 te bieden heeft? Best Kept Secret verenigde het best van beide werelden. In de Beekse Bergen trapte de zevende editie meteen ook de festivalzomer af onder een loden hitte.

Geen emoji die kan beschrijven hoe godvergeten fuckin’ warm het dit weekend was op Best Kept Secret. Vrijdag startte nog onder een grauw wolkendek, maar per dag werd de temperatuur opgedreven onder die klotekoperen ploert. Zondag steeg het kwik zelfs tot 33 graden op Best Kept Secret.

Je zweet, je kreunt. Maar je amuseert je ook te pletter. De hitte voelt aan als een loden hamer op je kruin, maar de affiche rechtvaardigt die pijn. Elke zweetdruppel die – vermengd met zonnecrème – tergend traag over je oogbol loopt, wordt elke keer goedgemaakt door een leuke act. Fair deal.

Mooie mensen

Dat het gros van de party-piepeltjes ook in bikini, kek zomerjurkje of niemendalletje was gehuld, maakte het vakantiegevoel compleet. Best Kept Secret is een festival voor muzieknerds, maar net zo goed mooie mensen die elegant het zomerseizoen willen inzetten. Dat kon je dit weekend trouwens ook in de sauna, hot tub of een bescheiden voetbadje. Met Tomorrowland heeft BKS weinig gemeen, maar luxe is wel de standaard geworden. Dat merkte je ook meteen aan de eetstandjes waar het eten uit alle vier windstreken kwam, en een knullige friet minder makkelijk te vinden was dan Aziatische of Perzische lekkernijen.

Pootjebaden of schuilen onder de bomen was weliswaar een voorwaarde om die laatste festivaldag te overleven. Dat, en de gewéldige acts op de affiche. Hoe grandioos Big Thief bijvoorbeeld was, kan u elders op deze pagina lezen. Met zulke acts maakt Best Kept Secret zijn premisse waar. Vandaag schuilt die groep nog in de niche, maar morgen zullen zij mogelijk de wacht aflossen met The National of The War on Drugs qua bekendheid, overnight.

Best Kept Secret heeft zijn publiek evenwel de voorbije jaren in die mate verwend dat het opvalt wanneer de headliners eens niet de ontegensprekelijke top uit het pantheon van de indiemuziek vertegenwoordigt. Want Bon Iver mag dan een tot de verbeelding sprekende naam zijn, hij doet de doorsnee muziekfan minder watertanden dan pakweg Radiohead, Arcade Fire en Arctic Monkeys, die de vorige edities de affiche aanvoerden.

undefined

Zeker, Bon Iver speelde een ietwat dwarse, tot de verbeelding sprekende show “alsof Peter Gabriel en Kanye West samen op kruistocht gaan in de wereld van het futurisme”, zoals we eerder dit weekend schreven. Ook de Duitse elektronicapionier Kraftwerk bleef overeind aan het gezellige strandje van het hoofdpodium, alleen voegde de heren hoegenaamd niets toe dat hun Gründlichtkeit een nieuwe weg opstuurde. Dat kunt u natuurlijk moeilijk verwachten van zo’n dinosaurus, dus is de vraag legitiem of Kraftwerk wel paste op een hip festival als BKS.

De nineties daarentegen waren kennelijk helemaal terug op Best Kept Secret. Maar willen we dat wel? Met Guided By Voices, Primal Scream, Spiritualized of Liz Phair stonden heel wat has-beens uit het verleden op de mainstage, wat een tikkeltje vreemd aanvoelde. Best Kept Secret houdt de vinger aan de pols, maar dit jaar kwam ze soms nogal gemakzuchtig toe aan de noden van haar publiek: dertigers en veertigers die even hun eigen jeugd wilden herbeleven.

undefined

Wat Best Kept Secret zo uniek houdt? De locatie speelde ongetwijfeld mee. The Grateful Dead trad ooit op aan de voet van de piramides van Gizeh. Metallica koos voor een gletsjer in Antarctica en Pink Floyd zakte af naar Stonehenge. Klinkt allemaal fraai, maar wat ons betreft wint Best Kept Secret nog steeds het pleit als unieke concertlocatie. Het driedaagse evenement ging alweer door in safaripark de Beekse Bergen: een trekpleister die kinderlijke nostalgie oproept, maar waar je zelfs als volwassen nog steeds de ontwapenende schoonheid van blijft inzien. Zo werd het festivalterrein fraai omzoomd door feeëriek verlichte bossen, een zandstrand en een gigantische vijver, waardoor je een weekend lang het gevoel krijgt afgesloten te zijn van de bewoonde wereld.

Best Kept begon in 2013 met zo’n 15.000 bezoekers per dag. Vandaag trekt het evenement zo’n 25.000 bezoekers per dag. Een schaalvergroting die ons normaal gezien zou doen huiveren, maar het festival raakte er opnieuw mee weg. Terwijl het vroeger onbekommerd banjeren was tussen de tenten, voelde je je tijdens deze editie soms wat beklemd bij populaire acts, die voor een uitpuilende tent speelden. Maar in de Beekse Bergen gold wel degelijk: the more, the merrier.

Nooit marginaal

Laten we dan ook niet de sikkeneurige Vlaming spelen: BKS blijft nog steeds een van de meest geïnspireerde, fantasierijke festivals van de Benelux. De sfeer is er nooit opgefokt of marginaal, de festivalgangers in de regel vriendelijk en beschaafd, het eten zelden teleurstellend.

Voeg daarbij dat het festival aan een pittoresk meertje ligt die u bij stralend zomerweer zoals dat van het voorbije weekend een vroegtijdig vakantiegevoel geeft. Zwemmen is er verboden, maar pootjebaden mag wel. Stelt u het zich even voor? Met de voeten in fris water tijdens de zompige set van Phosphorescent. Spetteren en spatten tijdens de druggy exploten van Mac De Marco. Met de benen in de koele baren onderwijl snoepend van een artisanaal ijsje.

Het Catalaanse Primavera-festival, dat eveneens het voorbije weekend muziekfreaks van over heel Europa aanzoog, mag dan een geduchte concurrent zijn die zon, zee en strand als troef aanvoert, in de Beekse Bergen was het toch een stuk knusser, gezelliger en, vooruit dan maar, sprookjesachtiger. Bovendien stikte het er van de landgenoten zodat de kans dat je er kon boemelen met toevallig tegen het lijf gelopen vrienden of lang vergeten kennissen, groot was. Een oase vol verrassende ontmoetingen, zeg maar. Dat heb je vast veel minder in Barcelona.

Ook op het podium trof je al eens Belgen aan: geen topnamen, maar wel jonge wolven die hun tanden vol ijver in je vel zetten. Charlotte Adigéry (zie kaderstuk) maakte een opperbeste beurt, maar ook SHHT stelde geen moment teleur in de bijzondere vliegtuighangar waar ze het festival mee voor open mochten verklaren. Kleurrijke concerten die de sterretjes voor je ogen lieten dansen.

Whispering Sons deed dan weer niet aan kleur, maar de reden was simpel: omdat er slechts weinig bands zijn die beter staan met zwart. Frontvrouw Fenne Kuppens proclameerde op Best Kept Secret als de vurige minister-president van een onderland waar de bloemen nooit bloeien en er bloed uit de kraan stroomt. De soundtrack die daarbij hoort, klonk dreigend, sluw en begeesterend in de meest intense zin van het woord. “Dat was fantástisch”, regende het nadien lof in de Beekse Bergen. Nederland maakte kennis met een van de spannendste Belgische exportproducten van het moment. En hoe!

Of we ook internationale topacts zagen? Vanzelfsprekend! Best Kept Secret is een oord van geheimtips. Acts die te klein zijn om op Rock Werchter grote sier te maken, maar in de beslotenheid van de Beekse Bergen een genadeloos goede indruk wekken. De succulente pokkeherrie van Death Grips, Borokov Borokov die de flipperkast was waarin het, met een stuk in je kloten, aangenaam vertoeven was, de ranzige rock van Fat White Family, …

undefined

Yves Tumor, John Grant en Shht scheerden deze editie net zo goed hoge toppen, maar Mac DeMarco legde de lat op een hoogte waar Tia Hellebaut zelfs tijdens haar hoogdagen niet mee flirtte. Elfendertig misplaatste vreugdekreten, handstand met een sigaret in de mond, ostentatief schaterlachen middenin een song, banale bindteksten als “shake your butthole”, absurdistische trekken uit de school van Spinal Tap, vertellen dat je dynamiet hebt verstopt in het meer van Hilvarenbeek: in het uur dat Mac DeMarco over Best Kept Secret regeerde, was er meer controverse dan in het volledige leven van Simonneke uit Thuis.

Wat ons dit weekend net zo goed opviel? Qua idiote groepsnamen schoot Best Kept Secret de hoofdvogel af. En wat dacht u van Psychedelic Porn Crumpets, Snail Mail, Charlie & The Lesbians, The Nude Party of Viagra Boys? Opvallend genoeg bleken die acts minder verwaarloosbaar dan hun puberale naam deed vermoeden.

Brute kater

Een weekend lang schommelden we tussen een zonneslag en een brute kater. Maar zelfs op flanellen benen werden we staande gehouden door een geweldige set van The Raconteurs, surften we op een tsunami van maatschappijkritiek met Kate Tempest of dansten we ons een ongeluk op Princess Nokia.

De maandagkater zal vast niet te harden zijn. Maar dit weekend zorgde Best Kept Secret wel voor de beste roes.