Jeff Mills & Tony Allen op Pukkelpop 2019: dansen, dansen, dansen in de laatste uurtjes
De ene zag er in zijn strakke pak uit als Geoffrey, de butler in The Fresh Prince of Bel-Air, de andere leek met zijn malle hoedje een senior die de stadsduiven gadeslaat van op het balkon van zijn serviceflat. Maar samen vertegenwoordigden Jeff Mills (59) en Tony Allen (79) in de Castello wel degelijk een indrukwekkend stuk beatgeschiedenis.
Een halve eeuw geleden klutste drummer Tony Allen in Lagos, Nigeria onder impuls van Fela Kuti jazz, funk, highlife, Yoruba en andere Afrikaanse stijlen bij elkaar tot een nieuw genre: afrobeat. Twintig jaar later was Jef Mills een van de uitbeenders die de Detroit techno aan zijn spartaanse reputatie hielp. En nog eens drie decennia verder stemden de heren hun grooves op elkaar af in Kiewit, waarbij de Franse jazztoetsenist Jean-Philippe Dary fungeerde als sfeerbeheerder en levende pitch-control.
Dansen, dansen, dansen in de laatste uurtjes van Pukkelpop 2019? Ja, maar niet op het tempo van de duckfacedames en de blotebastbrigade: Allen en Mills serveerden geen beatsalvo’s met op tijd en stond een climax om de handjes bij in de lucht te gooien. Als ware pioniers bleken ze nog altijd de grenzen van hun geluid te verkennen: Allen roffelde losse ritmes uit de pols, Mills hamerde élke bas- en beatklank ter plekke uit zijn machinerie terwijl Dary warme Herbie Hancock-texturen speelde.
undefined
Het was zoeken, aftasten en elkaar besnuffelen, maar na een halfuur had je ineens door dat Mills en Allen je al de hele tijd aan het dansen hadden – met de voeten in Lagos, het hoofd in Detroit en de rest van je lijf daar ergens tussenin zwalpend. Bleek dat de muziek ongemerkt crescendo was gegaan en blééf gaan. Waar die lekkere vibe nu vandaan kwam en waar hij precies naartoe ging, was onduidelijk – maak hier indien gepast de vergelijking met je eigen leven – maar dat je er nog even in wilde blijven hangen, was kristalhelder.
En toen was het, vrij abrupt, voorbij. Een al te bruusk slot? Ach, wacht tot de maandagblues en de festivalfantoompijn je straks onverhoeds in de tang nemen.
