Jennifer Heylen: ‘Ik ben niet 100 procent straight, maar ook niet 100 procent gay. Ik fladder overal tussen’

Jennifer Heylen is niet van uw scherm te slaan. Vanavond paradeer ze op de rode loper van de Ensors, mede door haar rol in het fantastische ‘Dealer’ van Jeroen Perceval, en morgenavond verschijnt ze opnieuw in de laatste aflevering van ‘Twee Zomers’, de dramareeks van Tom Lenaerts die zoveel stof deed opwaaien dat ik als chronisch astmalijder prompt de zaal moesten verlaten. Ze vertolkt de rol van serene onderzoeksrechter met verve, maar in het echte leven is van die sereniteit weinig te merken. ‘Ik kan overdrijven, maar er is nog nooit iemand doodgegaan van een beetje drama.’

Origineel verschenen in Humo op 13 juli 2021

Wie niet blij wordt in het gezelschap van Jennifer Heylen (29) begint waarschijnlijk ook te mopperen wanneer de bomen ’t weer eens op een onstuimig bloesemen zetten, of wanneer een Fransman een penalty mist. De actrice fungeert als peper in de poep in dit ‘De slimste mens’-seizoen, schitterde in ‘Glad ijs’ op Streamz en acteerde dit najaar in de nieuwe films van Adil & Bilall en Jeroen Perceval. Proberen om níét verliefd te zuchten tijdens een allesomvattend 7 Hoofdzonden-gesprek met haar, is vechten tegen de bierkaai.

Jennifer Heylen is een dwingend argument om orkanen, ongeacht de tijdgeest, naar vrouwen te blijven vernoemen: ze stoof onlangs door haar appartement, veranderde drie keer van outfit, bedacht zich nog eens en boekte dan een tripje naar Parijs, waar ze zich aan een acteerstage waagde – en waar ze haar passie voor toutes les choses françaises kon botvieren.

JENNIFER HEYLEN «Het land straalt een elegante eenvoud uit, vind je niet? Vooral de vrouwen! Met hun froufrous, niet meer dan een streepje mascara en een aan de losse pols bungelende sigaret. Ik maak alleen een uitzondering voor Brigitte Bardot, want zij is een raging racist (lacht). Ik kan mij ook een kriek lachen met Franse humor. Ah, la douce France: het moet zelfs niet écht Frans zijn, Angèle vind ik ook al een beest.»

HUMO Ben jij katholiek opgevoed?

HEYLEN «Totaal niet. Al is mijn moeder rond mijn 16de wel héél gelovig geworden: zij werd een evangelisch protestantse, wat wil zeggen dat ze de Bijbel strikt volgt.»

HUMO Hoe is dat zo gekomen?

HEYLEN «Normaal vierde ze Nieuwjaar altijd met mijn tante, maar toen die ziek werd, zei een vriendin: ‘Kom anders eens mee naar de kerk.’ Het was een 24-urenmis, de hele nacht door: een openbáring voor mijn moeder.

»Ik moet daar niet flauw over doen: het is een kloof die tussen ons gaapt. Ik heb voor véél dingen begrip, maar niet voor mensen die hun geloof gebruiken om anderen klein te houden. Je kunt niet in dezelfde adem zeggen dat God liefde is én dat homoseksuelen kwaadaardig zijn. Maar dat is het vervelende aan God: je kunt niet met Hem discussiëren, want Hij heeft altijd gelijk en is bovendien een bedroevend slechte luisteraar.»

IJDELHEID

HEYLEN «Zie mij hier zitten met mijn aangeplakte wimpers: ik ben héél ijdel. Tja, ik vind het nu eenmaal belangrijk om er goed uit te zien. Bij fotoshoots heb ik het altijd moeilijk om de controle uit handen te geven: de perceptie die mensen van mij hebben, moet de bést mogelijke perceptie zijn.»

HUMO Zo loop je wel voortdurend op de tippen van je tenen.

HEYLEN «Nee, op Instagram post ik vaak foto’s zonder schmink of filters. Maar een deel van mijn vrouwelijkheid schuilt wél in mijn make-up. Mannen zeggen graag dat vrouwen ‘er beter uitzien zonder schmink’, maar dat interesseert mij niet. Soms schmink ik mij zelfs zonder dat ik ergens naartoe moet. In de lockdown deed ik dat voortdurend. Ik word daar gelukkig van.

»Ook ijdel: ik kan ervan genieten om een goeie selfie te nemen. Daar hanteer ik een dubbele standaard, want mannen mogen dat níét. Toen ik nog Tinder had, swipete ik meteen weg als een jongen een spiegelselfie had. Dat kan ik mentaal niet aan. Hey, ík wil wel de mooie van ons twee zijn, hè? We gaan toch niet met twéé mooierds rondlopen?»

HUMO Ben jij tevreden met wat de natuur je gegeven heeft?

HEYLEN «Ik schipper tussen extremen. Ofwel vind ik mezelf heel mooi – ‘Damn, Jenny!’ – ofwel walg ik. Niet dat ik er dan iets aan doe. Tijdens de lockdown ben ik 7 kilo bijgekomen. Ik zaag daar al een jaar over, maar uit de zetel komen? Ho, maar!»

HUMO Zou je ooit een chirurgische ingreep overwegen?

HEYLEN «Ik weet niet hoe ik er zal uitzien over twintig jaar. Als het antwoord ‘verschrompeld en lelijk’ is, dan misschien wel. Het enige waar ik principieel zou afblijven, is mijn gezicht: expressie is voor een actrice té belangrijk. Maar de rest... Als ik keihard heb gesport en ik raak niet van mijn buik af, waarom zou ik dan geen liposuctie laten doen?»

HUMO Een gevleugelde uitspraak van jou: ‘Als ik een grijs schaamhaar zie, dan spring ik van een brug.’

HEYLEN «Het gaat niet om dat grijs schaamhaar, wel om wat dat grijs schaamhaar voorstelt. En dat is: het einde van mijn carrière. Mensen vinden altijd dat ik daarin overdrijf, maar dat is écht niet waar. Ik ben er heilig van overtuigd: de man vindt z’n waarde in succes, de vrouw in haar jeugdigheid. Kijk maar naar parfumreclames: de oude Johnny Depp is het gezicht van Dior, maar weet je wie zijn vrouwelijke tegenhanger is bij Chanel? Johnny’s 20-jarige dochter.»

HUMO Tegenwoordig staan Julia Roberts en Charlize Theron toch ook te blinken op parfumaffiches?

HEYLEN «Misschien overdrijf ik: als actrice heb ik het recht om dat te doen.»

HUMO In oktober word je 30.

HEYLEN (schreeuwt op theatrale wijze moord en brand)

HUMO Ligt er al een noodplan klaar?

HEYLEN «Ach, ik ben al zo lang aan het panikeren om 30 te worden dat ik intussen precies al twee jaar 30 bén. Momenteel is het plan om een begrafenis te organiseren bij wijze van verjaardagsfeestje. Iedereen moet in het zwart komen. En als uitnodiging stuur ik een doodsprentje. Weet je, in het Frans noemen ze een vrijgezellenfeestje voor een vrouw een enterrement de vie de jeune fille. Dat vind ik wel mooi.

»Wanneer mijn jong meisje begraven is, kan ik de vrouw in mij eindelijk met open armen verwelkomen. Het kutwijf is er bijna.»

HUMO Jij komt altijd zelfverzekerd over op tv. Maar volgens vrienden is het tegendeel waar.

HEYLEN «Uitbundigheid is niet hetzelfde als zelfzekerheid. Ik doe net altijd veel te hard mijn best: ‘Ben ik goed bezig? Huppel huppel!’

»Voor mij is zelfzekerheid: weten wie je bent, weten wat je wilt, en daar ook naar handelen. Ónzekerheid vind ik dan weer: snel aan het wankelen gaan. Als jij mij drie keer zegt dat mijn oorbellen lelijk zijn, dan zal ik ze – hoe mooi ik ze ook vind – niet meer aandoen. Ik ben niet stabiel. Ik sta in het leven als een gymnaste die voor het eerst de balk uitprobeert.»

HUMO Je zei eens dat je je eigenwaarde laat afhangen van je lief.

HEYLEN «Ja, en daarom denk ik dat ik gemakkelijk het slachtoffer zou kunnen worden van een manipulatieve narcist. Er is niks negatiefs dat iemand tegen mij kan zeggen dat ik niet ooit al over mezelf heb gedacht. Het goeie is natuurlijk: als mijn partner mij overspoelt met liefde en mij de hemel in prijst, dan geloof ik dat óók. Dan ben ik een complimentenspons: ‘Jáá, ik ben zo awesome!’ (lacht)»

HUMO Heb je al slechte relaties achter de rug?

HEYLEN (wuift weg) «Ik denk dat iedereen weleens iemand ontmoet die het niet goed met hen voorheeft. Ik weet nu vooral: iemand die kwetst, is meestal zélf ooit gekwetst geweest.»

HUMO Waar ben je totaal níét onzeker over?

HEYLEN «Als iemand me zou zeggen dat ik het niet goed kan uitleggen, dan geloof ik daar geen bal van. En mijn humor vind ik ook top: ik ben écht grappig. En mijn vriendinnen ook. Dat ‘vrouwen zijn niet geestig’-argument heb ik altijd onbegrijpelijk gevonden, wij zijn namelijk hi-la-risch.»

LUIHEID

HEYLEN «Lui ben ik ook al. Als ik ga sporten, heb ik spijt van begin tot eind. Terwijl ik huiswaarts slof, kan ik alleen maar denken: was ik maar in de zetel blijven liggen. Maar mijn broer is personal trainer, dus ik kan er niet onderuit.»

HUMO Je bent ooit een jaartje rechten gaan studeren. Waarom ben je daarmee gestopt?

HEYLEN «Te saai. Ik moest hele lappen tekst vanbuiten leren, om ze dan opnieuw te vergeten en níéuwe lappen tekst te verwerken.»

HUMO Jouw meest onhebbelijke eigenschap zou je ongeduld zijn.

HEYLEN «Zeker. Ik heb net mijn tong verbrand aan een frituurhapje: classic Jen. Godzijdank is mijn beleefdheid sterker dan mijn ongeduld, of anders zou ik van véél gesprekken wegwandelen. Dít gesprek vind ik daarentegen geen probleem, want het gaat de hele tijd over mij (lacht luid).»

HUMO Heb jij op alle vlakken de neiging om als een wervelwind door het leven te razen?

HEYLEN (knikt) «Ik blijf maar gaan en gaan. Ik moest onlangs pendelen tussen sets in Luxemburg en Destelbergen, waardoor ik een trein moest nemen om 5 uur ’s ochtends, om dan ergens te blijven slapen en de volgende ochtend een even vroege trein terug te nemen. Dan heb ik soms wel het gevoel dat de dingen aan mij voorbijgaan. Ik zou meer moeten genieten. Maar tegelijk hoop ik dat mijn leven op deze manier blijft voortrazen tot ik 50 ben – óf tot ik mijn eerste kindje heb.»

HUMO Of tot dat eerste grijze schaamhaar er is.

HEYLEN «Voilà! (lacht)»

HUMO Nog een soort luiheid is morele luiheid: doe jij genoeg om op te komen voor je idealen?

HEYLEN «Bij lange niet. Als je in een megafoon roept, krijg je sowieso tegenwind. En ik wil die tegenwind niet. Heb je al eens gezien wat Dalilla Hermans over zich heen krijgt? Daar word ik echt...»

HUMO Ik voel een bruggetje...

WOEDE

HEYLEN «...woedend van! Heb je de filmpjes gezien die Dries Van Langenhove maakte over Dalilla? Ik zou willen weten bij wie ik daarover een klacht kan indienen: die kunnen totáál niet door de beugel. Hij jut in feite mensen op om haar aan te vallen. Mag een parlementariër dat zomaar doen? Dalilla had hem een kleine jongen genoemd, waarop hij: ‘Kleine jongen? Ik ben 1 meter 80, en als ik net als jij een Afrikaanse tulband zou dragen, dan was ik zelfs 2 meter.’ Hij vond dat heel goed gevonden van zichzelf. En dat neem ik die rechts-extremisten nog het meest van al kwalijk: hun totale, penisverschrompelende gebrek aan humor.»

HUMO En toch blijft extreemrechts zieltjes winnen.

HEYLEN «Heel eigenaardig dat er mensen bestaan die de strijd tegen racisme opvatten als een aanval op hun persoontje. Weet je wat ik denk? Dat veel mensen het erger vinden om een racist te worden genoemd dan om effectief racistisch te zíjn. Ik herinner me bijvoorbeeld Sam van Rooy, één van de Vlaams Belang-boys, in Het Laatste Nieuws: ‘Ik word écht kwaad als mensen mij racist of fascist noemen.’ (Schamper) En ik word kwaad als je water nat noemt. ‘Alternatief droog’ bekt beter.»

HUMO Je vindt van jezelf dat je je niet genoeg uitspreekt tegen racisme.

HEYLEN «Ik klap dicht! Onlangs zat ik in de make-upstoel. De schminkster vertelde over een opera: ‘Ik ontmoette de hoofdzanger, zo’n grote neger!’ Je voelde meteen elk partikeltje zuurstof uit de lucht weggezogen worden. Maar ik heb niks gezegd. Als ik dat wel doe, dan ben ik ‘de kwade’. En ik wil niet in die rol van angry black woman worden geduwd. Intussen durfde mijn witte collega óók niks te zeggen, omdat zij bang was het white savior-etiket opgekleefd te krijgen (lacht). Zo schieten we natuurlijk niks op. En het ergste is: die schminkster weet nog altijd niet dat ze iets fouts heeft gedaan. ’t Is door zulke situaties dat ik weet dat ik niet ben gemaakt om op de barricades te gaan staan.»

HUMO Kun jij je verder kalm houden in een discussie?

HEYLEN «I wish! Ik zou een uitzonderlijk slechte politica zijn. Ruzie met het hele parlement!»

HUMO Hoe is het om met jou ruzie te maken?

HEYLEN «Ofwel is dat heel hard roepen, ofwel volledig dichtklappen. Dán weet je dat het erg is. Van heel extreme emoties word ik opnieuw even kinds: ik kan dan niks meer doen behalve met trillende lip mijn vuisten ballen. Mijn reactie op conflicten is in twintig jaar tijd nog niks veranderd.

»Het is erg, maar ik roep vooral tegen mensen van wie ik wéét dat ze mij graag zien: degenen van wie de liefde onvoorwaardelijk is, en bij wie ik dus niks te vrezen heb. Met andere woorden: ik word het meest boos op de mensen die het ’t minst verdienen.»

HUMO Heb je ooit gevochten?

HEYLEN «Op school heb ik ooit iemand op haar gezicht geslagen. Not my finest hour. Het was zelfs laf. Een meisje met wie het niet boterde liep op me af, maar een jongen uit de klas hield haar tegen. En tóén – op het moment dat zij machteloos was – heb ik een mep uitgedeeld. Als je dit leest, Silke: sorry!

»Vroeger was ik een kwaaie mie, hoor. Ik was boos op de wereld. En dan moest je niet veel doen om mij op mijn paard te krijgen. Misschien nu nog.»

HUMO Huil je dan, of schreeuw je?

HEYLEN «Als ik vóél, dan huil ik. Ook van blijdschap. Happy or sad, er zullen altijd tranen zijn (lacht).»

HEBZUCHT

HEYLEN «Ik ben totaal niet materialistisch. Ik zal nooit 3.000 euro opzijzetten voor een Chanel-tas: I don’t care. Ik draag ook heel slecht zorg voor spullen. Ik heb daarnet een bierflesje proberen te openen: eerst met de tafel, dan met een stoel en ten slotte – eureka! – met de kast. Vervelend is alleen dat ik even achteloos ben met andermans spullen.»

HUMO Is er iets in dit appartement dat je zou redden uit een brand?

HEYLEN «Mijn schmink: weet jij hoeveel pakweg mijn blauwe mascara heeft gekost? 38 euro! Dat is schrikken, hè?

»Ook geld kan me maar matig interesseren. Ik zou vlotjes meer uit mijn Instagram kunnen halen, als influencer. Maar ik doe dat niet. Duizend euro voor een hashtag: dat zal wel makkelijk verdiend zijn, maar ik vind het vies. Als ik ergens achter sta, dan doe ik het wel gratis.»

JALOEZIE

HEYLEN «Ik ben erg jaloers, zelfs in vriendschappen. Als mijn beste vriendin te veel met andere meisjes omgaat, dan kan ik dat niet verkroppen en begin ik te flippen. ‘Waarom vind je haar leuker dan mij? Ik ben toch je beste vriendin?’ En terwijl ik dat zeg, draait mijn hoofd 360 graden, zoals in ‘The Exorcist’ (lacht).»

HUMO Ben je ook zo in je relatie?

HEYLEN «Minder. Ik word niet paranoïde.»

HUMO Stel: hij gaat weg en zijn telefoon blijft op tafel liggen...

HEYLEN «Dan kijk ik weleens. Da’s niet goed, hè? En als hij iets te lang met een mooi meisje praat op een feestje, dan zal ik komen vragen: ‘Wie is dat?’ Met een brede glimlach, en dode ogen (lacht).

»Weet je wat het is? Ik ben niet echt een superchille vriendin. Ik durf ruziemaken. Zelfs out of the blue, als ik me verveel. ‘Ik krijg niet genoeg aandacht? Keet schoppen!’ Maar goed, er is nog nooit iemand doodgegaan van wat drama.»

HUMO Welk talent had je graag willen hebben?

HEYLEN «Pianospelen, maar ik heb de kortste vingers ter wereld. Ik kan me ook verwonderen over mensen die goed zijn in wiskunde: dat je zomaar iets uit je hoofd kunt berekenen, ik zal het wel nooit begrijpen (lacht).»

HUMO Heb je idolen?

HEYLEN «Ik heb de neiging om bepaalde aspecten van mensen te bewonderen. Koen De Bouw bijvoorbeeld, vanwege zijn innerlijke rust. Of Beyoncé om haar torenhoge arbeidsethos. Ik bewonder ook de doelgerichtheid van Romelu Lukaku, die extreem hard traint op zijn belangrijkste punten: ik weet daarentegen amper waar ik mee bezig ben. En Veerle Baetens bewonder ik in toto: zij is de beste actrice van de hele wereld. Ik ben zelfs een beetje verliefd op haar. Zij heeft iets: noem het een je-ne-sais-quoi.

»Ik ben blij dat acteren niet mijn absolute, allesverslindende levenswerk is. Want als ik dan eens niet zou slagen, zou de teleurstelling onmeetbaar zijn – en dan smijt ik mezelf van een brug.»

HUMO Jij smijt jezelf wel vaker van een brug, zo te horen.

HEYLEN «Het is een hobby als een andere.»

ONKUISHEID

HEYLEN «Ik zou mezelf niet als preuts omschrijven – dat zou een flagrante leugen zijn. Ik denk dat ik in het verleden zelfs het tegenovergestelde van preuts was. Toen had ik misschien iets te veel nood aan aandacht van andere mensen. Ik heb vroeger veel gedatet. Ook omdat ik het helemaal niet erg vond om met iemand aan tafel te zitten met een goed glas wijn. Maar nu zou dat mijn grootste nachtmerrie zijn. Ik zou er écht geen zin in hebben. Maar goed ook, want ik heb al drie jaar een lief (lacht).»

HUMO Je werkt momenteel aan een eigen filmscenario, ‘Alis & Lisa’, over een relatie van één zomer lang tussen twee meisjes. Is dat autobiografisch?

HEYLEN «Nee, maar ik sluit niet uit dat het ooit zou gebeuren. Ik ben niet 100 procent gay, maar ik ben ook niet 100 procent straight: ik fladder overal tussen.»

HUMO Wat herinner je je van je eerste relatie?

HEYLEN «Dat ’t met een práchtige jongen uit het verre Kortrijk was. Ik was toen al in de 20. Daarvoor heb ik ook lieven gehad hoor, maar geen noemenswaardige.»

HUMO Hoe was je eerste kus?

HEYLEN (denkt na) «Half mond, half tand. Het was te doen – nadat het op een avond ‘aan’ was geraakt via MSN Messenger – met een jongen die de achternaam Uyttebroeck had. Maar hij is nooit uit de broek geraakt: na twee weken was het gedaan.»

HUMO Lag jij altijd al goed in de markt bij jongens?

HEYLEN «Dat is nooit een probleem geweest. Maar toch merk ik soms wel een verschil. Met mijn beste vriendin – blond haar, groene ogen – willen mannen een relatie; mij willen ze eerder in bed, omdat ze nog nooit ‘een zwartje’ hebben gehad. Zelfs nu durven mensen vragen of mijn vriend een ‘black fetisj’ heeft, alsof wij een andere soort mensen zijn, voor wie je een fetisj moet hebben om op hen te vallen.»

HUMO Ben je goed in monogamie?

HEYLEN «Ja, ik ben geen bedrieger. Ik ben er altijd op gebrand om een relatie te doen lukken. Misschien zelfs té veel, want ik word altijd gedumpt – zo ging het in elke serieuze relatie tot nu toe. Ik weet niet hoe dat komt. Samenzijn met een onzekere partner is heel vermoeiend, denk ik. Als je zegt dat je van iemand houdt en je krijgt alleen maar ‘Echt? Echt? Echt?’ terug, dan is de lol er snel af. ‘Jij hebt net twee keer na elkaar kort geademd, ben je boos op mij? Oh my God, waarom?! Sorry!’ Dat kan op de zenuwen werken.»

HUMO Hoe belangrijk is seks voor jou?

HEYLEN «It’s all about sex, baby! (lacht) Het is héél belangrijk hè, een grote vorm van liefde. Dichter kun je niet bij elkaar zijn. Een seksloze relatie is de hel op aarde, vermoed ik: ik wens het niemand toe.»

HUMO Word je weleens lastiggevallen op straat?

HEYLEN «Zoals elke vrouw. Mannen stappen zelden zomaar op je af om je een hoer te noemen: de meesten pakken het subtieler aan. ‘Kun je mij de weg wijzen naar die straat?’ ‘Hoe laat is het?’ Maar als je stilstaat, dan ben je gezien. Je moet gewoon blijven lopen. Er heeft mij ooit iemand los in mijn gezicht geslagen omdat ik zei: ‘Laat mij met rust.’ Báts! Ik weet nog dat ik ermee lachte de dag erna bij mijn vrienden, maar dat was helemaal niet grappig – dat was gekkenwerk.

»(Op dreef) Vanwaar komt die kwaadheid jegens vrouwen eigenlijk? Is het omdat sommige mannen vrouwen zien als een object, en objecten geen nee kunnen zeggen? In hun brein hebben zij alles gedaan wat ze moesten doen: ‘Ik heb drie vragen gesteld, dus nu moet jij mij seks!’ Pfft.

»Ik heb ook een probleem met concepten als ‘de friendzone’: die bestaat niet. Ik heb mannen die ik heb afgewezen al horen zeggen dat ze in de ‘friendzone’ waren beland, maar nee hoor: ik moest ze gewoon niet. Zij wíllen ook geen vrienden zijn, ze willen alleen vriendelijk blijven tot mijn broek open kan.

»Nog zo’n term: daddy issues. (Hoofdschuddend) Een vader laat zijn dochter achter, maar toch hebben wij als maatschappij een manier gevonden om het op de vrouw te steken. Laten we het anders eens over daughter issues hebben?»

HUMO Ik vind het straf dat jij daarstraks nog beweerde dat je niet geschikt bent om op de barricades te gaan staan.

HEYLEN (lacht) «Ben ik wél een activiste? Yes! Misschien onderschat ik mezelf. Ik ga een goeie mama zijn!»

HUMO Je hebt er al een paar keer melding van gemaakt: hoe belangrijk zijn kinderen?

HEYLEN «Ik zal je foto’s tonen van mijn laatste reis naar Frankrijk, waar ik de tweeling van mijn beste vriendin heb ontmoet. Kíjk! Die boelekes, ik kan dat niet aan. Ik heb ginder hele dagen niks anders gedaan dan kusjes geven.

»Maar om op je vraag te antwoorden: ik kan niet wachten om kinderen te krijgen... maar nu nog niet. Dat kind zou álles overstijgen, ook mijn carrière. En daar ben ik nog niet klaar voor.»

HUMO Ben je daarom zo bang om 30 te worden? In je hoofd lijk je voor je carrière maar een heel klein window te hebben uitgerekend: van nu tot het moment, zo snel mogelijk, dat je moeder wordt.

HEYLEN «Fuck, daar is misschien iets van aan. (Plots) Weet je dat een vrouw de helft van haar eieren kwijt is op haar 30ste? Nog een reden om het rustig aan te doen met dat verouderen.»

GULZIGHEID

HEYLEN «Ik heb ooit gezegd: ‘Alles zit in de kleine dingen: mijn geluk én mijn verdriet.’ Voor elk moment dat ik even heb gehuild, heb ik nog véél harder gelachen. Intens leven, daar gaat het om: samen dansen op een rollercoaster!»

HUMO Ben jij een goeie drinker?

HEYLEN «Ja. Ik vind het vooral moeilijk om te stoppen. Wij hebben nogal een alcoholcultuur, hè. Bij een etentje pakt iedereen een flesje wijn mee: in de praktijk wil dat zeggen dat iedereen z’n eigen fles opdrinkt (lachje). Ik heb wel de neiging om... Hoe moet ik dit nu zeggen zonder over te komen als een dronkenlap... De flinterdunne grens tussen tipsy zijn en niet meer kunnen stappen heb ik nog altijd niet helemaal in kaart gebracht. Je zult het altijd zien: net op dat moment, wanneer het hoog tijd is om cola of water te kiezen, begint mijn innerlijke idioot te roepen om shotjes. Ja, die zou beter gewoon z’n mond houden.»

HUMO Wat met drugs?

HEYLEN «Alcohol is mijn drug. Smoren heb ik geprobeerd, maar dat was niet mijn ding: ik werd er paranoïde van. We zijn met vriendinnen naar Amsterdam gegaan, maar we hadden het gevoel dat iedereen ons bekeek, en ons zelfs op de hielen zat.»

HUMO Hoe ambitieus ben jij?

HEYLEN «Héél. De enige grens die ik op mijn ambitie zet: ik wil niet veranderen als persoon. Het nadeel van acteren is dat mensen veel voor je doen. Onlangs zei ik op de set dat ik dorst had, waarop een assistent zich meteen uitvoerig kwam verontschuldigen omdat ik nog geen flesje water had gekregen. Mocht ik in een wereld leven waarin altijd een limousine stond te wachten, dan zou ik redelijk vatbaar zijn voor divagedrag (lacht). Ik meen het: geef mij geen macht, want ik misbruik ze. Mocht ik president van de wereld zijn, dan stonden er al meteen een paar mensen op mijn lijstje – iemand die mij in de lagere school van de glijbaan heeft geduwd – die de ochtend niet zouden halen.»

HUMO Nog even over ‘Alis & Lisa’: je scenario is een liefdesverhaal, maar gaat ook over vluchten in alcohol, drugs en het uitgaansleven.

HEYLEN «Dat is voor een stukje autobiografisch. Ik wil veel van mezelf in het hoofdpersonage leggen, meer bepaald alles wat ik niet leuk vind.»

HUMO Het zal een toffe zijn.

HEYLEN «Dat is het straffe: zelfs een bundeling van al mijn onhebbelijkheden levert nog altijd een heel coole, toffe griet op (lacht).

»Een ander autobiografisch element is de slechte band van het hoofdpersonage met haar moeder. De band met mijn mama is niet zo slecht als in het scenario, maar wij hebben wel over bepaalde dingen moeten praten. Zij heeft zich geëxcuseerd, wat je alleen maar doet als je merkt dat je kind afziet. Ik denk dat mijn moeder in een soort staat van euforie verkeert door haar geloof. Zelfs als ik eens zeg dat ik ongelukkig ben, dan nog blijft haar antwoord: ‘God.’ Ach, wie ben ik om haar uit dat geluk te halen? Ik word 30 hè, had ik dat al vermeld? (lacht) Misschien moet ik zélf maar eens de touwtjes in handen nemen.»

HUMO Ben je gelukkig?

HEYLEN «Maar jáá! Mijn leven is geen sob story, wel integendeel. Waarom zou ik ongelukkig zijn? Ik ben me gewoon heel bewust van mijn onzekerheden, ik weet waar ze vandaan komen én ik praat er eerlijk over. Mijn biologische vader heeft mijn moeder verlaten toen hij vernam dat ze zwanger was. Dat heeft mij het idee ingeprent dat ik niet de moeite ben om voor te blijven: als je eigen vader dat al vindt... Maar ik wéét dat tenminste. Dat is oké. Niets heeft mij ooit tegengehouden om welgemutst door het leven te struinen.

»In mijn zieligste momenten zeg ik soms dat mijn hart een vergiet is. ‘Gooi er moois in zoveel je wilt, het druppelt toch weg.’ Maar ik weet zeker dat iedereen zich daar bij momenten in kan herkennen. Laten we gewoon allemaal vergietjes zijn – in het slechtste geval maken we samen spaghetti (lacht).»