Jeroen Olyslaegers volgt de verkiezingscampagne: 'Draagvlak? Fok dat, de Vlaming heeft in de eerste plaats een zitvlak, het liefst in een auto'
Hoe overleeft u het politieke schouwspel? Zelf heb ik al jaren een denkbeeldige butler ter beschikking. De arme man heet uiteraard James, en als het me te veel wordt, vraag ik hem de lachband aan te zetten. Ik kan het u ook aanraden voor de komende maand, tijdens wat we bij gebrek aan een onbeleefd woord maar ‘de verkiezingsstrijd’ zullen noemen.
undefined
undefined
Minister Ben Weyts doet het alvast met een genderneutrale eend die blijkbaar Corneel heet, verzonnen door reclamejongens die vermoedelijk de dag beginnen met dubbele espresso’s en een handvol paddo’s. Die eend zonder geslacht moet de al jaren stilstaande automobilist op de hoogte brengen van mogelijke hinder bij de aanleg van de nu eindelijk nakende Oosterweelverbinding. Minister Ben liet zich fotograferen naast Corneel – allicht een arme man, zwetend in een synthetische nachtmerrie – en had daarbij één gele gummilaars aan. Die had hij tijdelijk gejat van die eend zonder piet of vagijn. Intussen peilt geen eend nog naar zijn plan om het misschien nuttige rekeningrijden in te voeren in dit fileland. Zoals u weet, werd dat plan ijlings afgevoerd omdat er geen draagvlak voor zou bestaan bij ‘de Vlaming’. Zijn kornuiten van de N-VA waren daar nochtans al een tijdje overtuigde voorstanders van, maar nu riepen ze even overtuigd: ‘Nooit meer!’ U weet waarom. Dra moet u het stemhok in. En dus mocht meneer Weyts zich nauwelijks een maand geleden op een pechstrook met benzine overgieten en met een zippo in de hand om uw genade verzoeken. Draagvlak? Fok dat, de Vlaming heeft in de eerste plaats een zitvlak, het liefst in een auto, meestal in een file. Toch? James!
undefined
undefined
De blauwen en de groenen hebben heel even laten uitschijnen alsof ze het met elkaar zouden willen doen. Ja, dat deed mij ook even naar mijn gelukkig nog fictieve puffer grijpen. Geen idee welke rakker op het woord ‘blauw-groene as’ is gekomen, maar op die as kan alvast geen wagen worden gebouwd - laat staan dat het daarin foefelend en betastend kan worden gedaan. Nauwelijks kreeg u dat arrangement voorgeschoteld, of het was alweer voorbij. Dat gaat dan zo: mevrouw Rutten van de blauwen en mevrouw Almaci van de groenen geven een dubbelinterview waarin ze voor u, argeloze kiezer, uitgebreid etaleren dat ze ineens zéér verschillend zijn. Mevrouwen Gwendolyn en Meyrem zijn het wél met elkaar eens dat ze echtig en techtig vrouwen zijn, en dat treft, want het enige wat ze wel samen willen, is dat er meer vrouwen aan de macht komen. Dat is het? Euh, ja. James!
undefined
undefined
Meneer De Wever is er niet gerust in. Dat komt door de recente peilingen. Nochtans zijn die bijzonder gunstig voor de Nieuw-Vlaamse Alliantie. Pas ergens achter de bocht van die peilingwinst komen er drie middelmaatjes aangefietst, wat blauw, wat groen, wat christendemocraat. Een zegetocht voor meneer Bart, toch? Jaaaaa… maar de zogenaamde meesterstrateeg grijpt met zijn gebruikelijke drama naar het woord ‘angst’ wanneer hij naar de andere kant van het land kijkt. Daar zouden ze met zo’n 60 procent op links en extreemlinks stemmen. Nog erger, o horrorvisioen: meneer De Wever stelt zich groene meneer Calvo voor als premier! Boem patat, en nu gij! Is dat trouwens ook geen communist? Wablieft? Welkom bij de zoveelste upgrade, u belangeloos aangeboden door de volgens hemzelf bijna ex-burgemeester van Antwerpen: iedereen die niet op de N-VA stemt, is een communist. Ge zijt met ons of ge zijt Stalin, Mao of Watermeloen Calvo. James!
undefined
undefined
Intussen wil er weer iemand ‘ongegeneerd’ terug naar zekerheid. Dat willen er zoveel, ook al oogt die zekerheid in deze samenleving als een tot op de draad versleten string, al jaren verdwenen tussen de billen van een paaldanseres op retour. Maar bij meneer Crombez van de socialisten is het nog maar eens nu of nooit. Vooruit, nog een keer back to the future! De verkiezingen zullen over de sociale zekerheid moeten gaan! Men zal het na de verkiezingen van de daken roepen, liet meneer John aan zijn troepen weten: ‘Miljaar, daar zijn de sossen weer!’ Mijn kop eraf als er niet een hoop socialisten na 26 mei vooral zullen prevelen: ‘Oh my God, we bestaan nog…’ Want soms blijkt sociale zekerheid gewoon codetaal voor overleven, toch? James!
Die nacht droom ik van een genderneutrale eend die mij een joint aanbiedt. ‘Wat schettert hier zo luid,’ vraag ik argeloos na mijn derde trek. ‘Let er niet op,’ kwaakt de eend, ‘dat is de olifant in de kamer, hij heet Klimaat en ik heet Corneel, maar ja, dat wist ge al.’
DE LACHBAND, JAMES, SNEL!!!
